Als je met een heel leuk project bezig bent en er nog niet over mag/kunt schrijven…nog een dikke week wachten. Wat dan wél weer grappig is, is dat toen ik op Google zocht naar “top secret” omdat ik een plaatje wilde zoeken bij dit korte bericht, ik onderstaande trailer tegen kwam van een film van alweer een hele tijd geleden.
En als de trailer enige indicatie is, dan was de film écht heel erg slecht.
What I learnt about making and happiness, lesson 4: making is a healing power. https://t.co/1EMSvX23c0 pic.twitter.com/wxWP8ZlIyC
— Astrid P**t (@astridpoot) September 2, 2018
Ik hou van Astrid Poot. Nee, ik ben niet verliefd op haar of zo. Maar als het gaat om maken, klooien en ook maakonderwijs (hoewel ze daar eigenlijk niet over schrijft) is zij voor mij een groot voorbeeld. Waarom? Vanwege de term “klooien” die zij introduceerde. Vanwege de klooipooster, vanwege haar nuchtere kijk op maken, de rol van ouders bij klooien, haar tekenstijl, haar verhalen.
Toen ik bovenstaande tweet zag, doorklikte op de link en het verhaal las, schrok ik eigenlijk wel. Want het zijn niet allemaal lichte en luchtige lessen:
Bij gebrek aan een betere uitdrukking kan ik niet anders zeggen dan dat ik het heel dapper vind dat Astrid deze lessen zo met ons deelt. Respect.
Ook voor mij komt er vandaag een einde aan een lekker lange vakantie. Als je wil weten wat we de afgelopen drie weken uitgespookt hebben, dan verwijs ik je graag naar dit bericht op mijn andere weblog. Voor hier wil ik me richten op een specifiek aspect van die vakantie: hoe verwerk je al tijdens die vakantie op zijn minst een deel van de foto’s en video’s die je maakt?
Dat hoeft natuurlijk niet moeilijk te zijn: neem een laptop mee die krachtig genoeg is en je bent klaar. Maar een laptop is een van de dingen die ik niet mee op vakantie neem. Een heleboel andere apparaten wel. Zo hebben we:
Wat willen we allemaal kunnen doen:
Voor mij was de iPad mini 3 daarom het centrale bewerkingsstation tijdens deze vakantie. Maar het was maar goed dat we ook Android apparaten in de buurt hadden, want ondanks de sterk verbeterde bestandsbeheermogelijkheden van iOS zou het niet zo goed gelukt zijn als nu.
Om het lijstje hardware compleet te maken, ik had ook bij me:
Hieronder zal ik een paar scenario’s beschrijven die met deze combinatie mogelijk zijn.
Nee, ik ben niet boos. Maar veel andere mensen blijkbaar wel. En ik snap het ook wel een beetje. Padlet heeft namelijk onlangs haar gratis aanbod drastisch naar beneden bijgesteld.
Als nieuwe gebruiker mag je nu nog maar 3 padlets aanmaken in het gratis plan. Voor bestaande gebruikers ligt het er aan hoe veel bestaande padlets je al had. Ik heb geluk, mijn quotum ligt op 41 padlets. Wil ik er meer dan moet ik overstappen op het betaalde plan.
Weer een bedrijf dat gaat voor het grote geld? Nou, niet echt. ik werd via Richard Byrne gewezen op de uitgebreide uitleg van de baas van Padlet (en toen pas zag ik dat voor nieuwe gebruikers het aantal zo laag lag). Een van de dingen die in het bericht staat is dit:
We are a 6 person company of 5 super talented people: 3 engineers — SY, Linh, and Colin; 1 designer — Gerard, 1 support person — Carla. And then there’s me. Close to 10 million people come to Padlet every month. That’s 3 million people for every engineer to support every month. Carla answers over a 100 emails every day.
Oef. Dat zijn heel weinig mensen om een dienst betrouwbaar in de lucht te houden, gebruikers te ondersteunen en functionaliteit toe te voegen.
[…]
Je ziet het niet aan de blogpost, maar terwijl ik hem zat te typen realiseerde me dat ik meer wilde doen dan alleen de makers een hart onder de riem steken middels dit bericht. Dus heb ik mijn account omgezet naar een betaald account. Hoeveel jaar ik die $99 per jaar wil betalen? Geen idee. Maar minimaal voor het eerste jaar.
En eigenlijk is het simpelweg te hopen dat voldoende andere mensen dat ook doen. Lees de uitgebreide uitleg, beslis voor jezelf.
Ik gebruik Padlet soms een maand of twee niet, maar als ik snel een overzicht van bronnen wil maken dat er ook aantrekkelijk uitziet als je deelt, dan wel. Bijvoorbeeld deze: https://padlet.com/PiAir/lasersnijden
Daarom dus.
Het zijn zo van die vragen die opeens over de ontbijttafel vliegen. Een van mijn neven is geboren op Moederdag. Toen was dat 9 mei.
Vraag #1: kun je daaruit afleiden welk jaar het is?
Vraag #2: hoe vaak is hij op Moederdag jarig?
Tja, en als het dan weekend is, dan is er tijd om op zoek te gaan naar een antwoord. Het werd een combinatie van het opknippen van het probleem in stukjes en voor een deel brute rekenkracht (nou ja).
Het opknippen van het probleem was niet zo moeilijk: wanneer valt Moederdag? Het is de tweede zondag van mei. De eerste zondag valt op zijn vroegst op 1 mei, op zijn laatst op 7 mei. Dat betekent dat de tweede zondag op zijn vroegst op 8 mei en op zijn laatst op 14 mei valt. Als je de zondagen telt tussen 1 mei en 14 mei, dan weet je dat de tweede die je tegen komt Moederdag is.
Als je dan kijkt of die dag gelijk is aan 9, dan weet je of zijn verjaardag samenvalt met Moederdag.
Gereedschap voor het tweede deel was vandaag repl.it en dus Python. Ik heb de code hier gedeeld: https://repl.it/@PiAir/Jarigopmoederdag.
Als je de link volgt en de code uitvoert, dan zie je dat het best vaak voor komt. Afleiden in welk jaar hij geboren is kan op basis hiervan niet. Dus dat jaartal heb ik onderdeel van de code gemaakt (de code kijkt 50 jaar terug ten opzichte van dat jaar en 100 jaar vooruit). En de uitvoer laat zien dat er heel duidelijk een regelmaat is: elke 6, 5, 6, 11 jaar valt zijn verjaardag samen met Moederdag.
Geen oplossing voor een belangrijk wereldprobleem. Maar ja, het was een vraag die we hadden. 🙂
Iets meer dan 2,5 jaar geleden begon ik aan een nieuw avontuur in Nijmegen. En voor wie nou heel hard schrikt: nee, ik ga geen blogpost schrijven over dat ik er alweer weg ga. In tegendeel, dit is een blog voor de mensen die sindsdien gedacht hebben “oh, dat zou ik nou ook graag doen!”
Want we zijn heel hard op zoek naar nog een senior onderzoeker. De officiële vacature staat hier online.
Waarom de titel “have you got what it takes?”. Nou, omdat het moeilijk blijkt te zijn om mensen te vinden die het werken bij ons aandurven en aankunnen. Ter toelichting: we werken bij het kenniscentrum (waar het iXperium/Centre of Expertise Leren met ict onderdeel van uitmaakt) met volwaardige onderzoekers. Dus geen docent-onderzoekers zoals je vaak bij lectoraten hebt. Sommige onderzoekers hebben ook taken in het onderwijs van de Faculteit Educatie, bijvoorbeeld bij vakken rond onderzoeksvaardigheden, bij het begeleiden van studenten in de master, dat kan. Ik sta niet voor de klas, komt toevallig zo uit qua takenpakket.
Senior onderzoeker zijn bij het iXperium/CoE betekent niet hele dagen in een kamertje onderzoek doen. Soms moet en kan dat, maar ik ben ook vaak op pad. Bijvoorbeeld om met designteams in het mbo, po of vo samen te werken aan nieuw onderwijs. Of alleen al omdat we ook een iXperium locatie in Arnhem hebben (en in Oss) en samenwerken met vo-scholen in Roosendaal, acht mbo’s in Gelderland en een groot aantal andere onderwijsinstellingen in het Allyoucanlearn project. Vanuit het Erasmus+ project dat we samen met o.a. PXL in Hasselt doen, kan het zijn dat ik daar, in Slovenië, in Turkije (als de sneeuw geen roet in het eten gooit), in Noord-Ierland of in Italië ben. Of een week in Leeuwarden voor de NIOC en CvI conferenties.
Daarbij staat één thema centraal: “leren en lesgeven met ict”. In mijn geval ligt de nadruk dan bij activiteiten die te maken hebben met “opleiden in ict-geletterdheid voor leven, leren en werken”. Maar dan wel voor zowel po, vo, mbo en onze eigen hbo. Super divers dus, met veel verschillen én overeenkomsten tussen sectoren. Ik zie zowel de leerlingen uit het po als we onderzoek doen naar hoe zij bijvoorbeeld met robots werken (en geloof me, dat werkt super motiverend), maar werk ook samen met docenten uit het mbo, practoren uit het mbo, lectoren uit het hbo, hoogleraren, managers en leidinggevenden. Want onderzoeker zijn bij het iXperium / CoE betekent ook een beetje adviseur zijn. We moeten onderwijsorganisaties ook helpen om verandering tot stand te brengen. En natuurlijk zorg ik er ook mee voor dat we financiering binnenhalen voor onze activiteiten. Want hogescholen hebben nu eenmaal geen groot intern budget voor zulke dingen (in tegenstelling tot universiteiten).
Eigenlijk zou ik zeggen: Denk je dat je het in je hebt om lector te zijn/worden? Solliciteer dan bij ons in plaats van te wachten op een vacature voor een lector bij een andere hogeschool. Ik garandeer je dat de baan net zoveel uitdaging voor je zal bieden als een lector-functie, maar met het voordeel van een al lopend onderzoeksprogramma, een super netwerk van praktijkscholen om dat onderzoek uit te voeren en samen met gedreven en ervaren collega’s.
En als je na dit verhaal nog niet gemotiveerd bent om te solliciteren, dan weet ik het ook niet meer. 😉
https://twitter.com/astridpoot/status/945659449506762753
Binnen de wereld van “maken” of “maakonderwijs” ben ik een broekie, een nieuwkomer die pas sinds kort ook in zijn werk (maar nog steeds vooral privé) daarmee bezig is. Astrid Poot daarentegen is een beroemdheid op dit gebied. En dat bedoel ik zonder enige spot, maar met veel respect. Haar boodschap rond klooien, de rol van ouders hierbij (*naast* die van school waar iedereen naar wijst), het belang van het hebben van een breed repertoire van tools waar je mee kunt werken en denken, zij verteld het niet alleen maar laat het zelf ook in de praktijk zien. En daarbij, hoeveel mensen ken je die een jaaroverzicht maken in de vorm van een popup-boek. Juist.
Dan zul je begrijpen dat ik heel trots ben dat mijn twee tieners een vermelding hebben gekregen in dat jaarboek met hun ideeën voor een nieuwe klooiposter 12+
Cool! 🙂
Gisteren had ik al uitgelegd dat ik voortaan alle verkeer naar het ICT en Onderwijs weblog via een beveiligde HTTPS verbinding laat lopen. In de praktijk merk jij daar niets van, de kans dat jij vertrouwelijke gegevens uitwisselt via het weblog hier is heel klein.
Gebruik je overigens WordPress.com voor jouw eigen weblog, dan heb je sowieso al standaard HTTPS beschikbaar!
Een van de redenen om het tot nu toe niet te doen was de (beperkte) aanslag die het gebruik van HTTPS doet op de capaciteit van de server. De tijd zal leren of dat een probleem is.
Een tweede reden was/is dat de certificaten die je nodig hebt om HTTPS te kunnen gebruiken tot nu toe simpel geld kostten. En elk certificaat was gekoppeld aan een domeinnaam. En aangezien ik de nodige domeinnamen in gebruik heb, was het ook een afweging van kosten. Voor de goedkoopste certificaten was ik (in 2015) gemiddeld € 30,- per stuk kwijt voor certificaten met een levensduur van 3 jaar.
Met Let’s Encrypt valt in ieder geval dat kostenaspect weg. En dat is in ieder geval wel heel erg prettig. En in mijn geval, ik maak gebruik van Webmin en Virtualmin voor het beheer van mijn server en dan is het één keer een kwestie van installeren en daarna kan ik per domein heel eenvoudig de certificaten beheren.
Lees verder….
Als je dit weblog bezoekt in Internet Explorer zal het je waarschijnlijk niet of nauwelijks zijn opgevallen, maar sinds vanochtend wordt ook het openbare deel van het ICT & Onderwijs via een beveiligde verbinding uitgeserveerd. Google Chrome is een stuk duidelijker in het aangeven van de status van de verbinding (zie afbeelding).
Voor het admin-deel was het al langer zo en daar vond ik het wél absoluut de moeite waard. Al was het maar voor de inlogpagina daarvan zodat ik niet het risico zou lopen dat mijn wachtwoord daar afgevangen zou worden.
Voor het openbare deel (de berichten en andere pagina’s) vind ik het zelf eigenlijk niet echt noodzakelijk en is het meer een stapje geweest om me hier te conformeren aan de wens van partijen als Google dat alle sites gebruik maken van een beveiligde verbinding. Voor de duidelijkheid: nog niet ál mijn sites zijn beveiligd. Het Activegeek weblog is dat op dit moment nog niet. Daar wil ik gebruik maken van een gratis certificaat van https://letsencrypt.org/ en de installatie en configuratie daarvan is iets meer uitzoekwerk. Wordt dus vervolgd.
p.s. een handig lijstje met stappen die je moet zetten kun je hier vinden. In mijn geval was het meeste werk het nalopen van alle plugins die verwijzingen naar afbeeldingen via http:// gebruikten. Was een kwestie van pagina herladen, kijken of ik een “Veilig”-melding kreeg en zo niet in de bron zoeken naar problematische afbeeldingen.
De vakantie is al weer voorbij, dus dit project zal waarschijnlijk even moeten wachten. Maar ik wilde e.e.a. toch al even “noteren”. Ik kwam er namelijk achter dat mijn CV-ketel ondersteuning heeft voor OpenTherm. En dat biedt mogelijkheden. Want eigenlijk vind ik het wel jammer dat mijn ATAG WiZe gewoon een “domme” thermostaat is. Maar zo’n flitsend kastje dat ook info naar de leverancier stuurt of waar ik maandelijks een abonnement voor betaal, dat hoef ik ook niet.
In plaats daarvan kan ik een OpenTherm Gateway tussen mijn CV-ketel en (bijvoorbeeld) een Raspberry Pi plaatsen. Met een script kan ik dan het geheel aan mijn reeds aanwezige MQTT-server koppelen en daarmee ook aan mijn OpenHab server. Daarmee kan ik dan de activiteiten van de CV-ketel uitlezen en aanpassen, voor zover de thermostaat dat al niet doet.
Heel erge haast heeft het niet. Ik heb de WiZe nu ook al zo ingesteld dat hij ’s nachts en overdag de thermostaat lager zet met uitzondering van het weekend en de dagen dat een van ons thuis werkt/studeert. De OpenTherm gateway maakt het mogelijk om ook vanaf afstand de thermostaat te beïnvloeden, door hem bijvoorbeeld tijdens de vakantie uit te schakelen, tijdelijk warmer te zetten etc.
De kant en klare versies van de Opentherm Gateway kit zijn uitverkocht. De kit die je zelf moet solderen is wel nog te bestellen en ja, zelf samenstellen is natuurlijk veel leuker, maar dan moet het dus nog even wachten.
Twee links om bij de hand te houden:
* Topic op Tweakers hierover
* De bronpagina van alle info
