LCD Paneel gemaakt van LED Strips

 Gepubliceerd door om 11:45  Algemeen, Arduino, Hardware, Raspberry Pi
feb 102019
 

In de categorie “ik zou er zelf niet aan gedacht hebben om het te bouwen” vandaag een LCD paneel gemaakt van LED strips. Je weet wel, die strips zoals je die “overal” kunt kopen.

Op hackster.io kun  je lezen hoe dat kan. Nou beschrijven de auteurs van dat bericht het proces niet zomaar, want het werkt ook niet zomaar. Het is meteen ook een beetje een demo / advertentie voor een (op dit moment) aankomende Crowd Supply actie voor het benodigde controllerboard.

In de video hieronder (de audio is wat irritant, die kun je beter zacht zetten) zie je het assemblageproces en na 1:05 zie je een demo.

Het effect is (zeker op enige afstand) best goed.

Deel dit bericht:

RGB LCD Matrix aansturen met Arduino / ESP8266

 Gepubliceerd door om 08:17  Arduino, ESP32, ESP8266, Hardware
feb 052019
 

In een tijd van 4K TV’s en grote beeldschermen op laptops zijn RGB LCD matrixschermen eigenlijk iets waar je waarschijnlijk zomaar elke dag mee in aanraking zult komen.

En hoewel ik wel al eens met een dot matrix module geëxperimenteerd had, kende ik het grotere (16×32 pixels) paneel met RGB LEDs dat min jongste zoon dit jaar voor zijn verjaardag vroeg nog niet. Hij had er zelf al een pagina met informatie bij Adafruit voor gevonden, dus hebben we de gok genomen (wat daar stond zag er niet onmogelijk uit) en kreeg hij een exemplaar.

Ik zal niet linken naar de site waar we zijn exemplaar gekocht hebben (hij leest dit bericht waarschijnlijk ook), het was een Nederlandse site, je moet even goed rondkijken want sommige webshop gooien er een flinke marge bovenop. Vind je het niet erg om lang te wachten, dan kun je uiteraard ook op AliExpress terecht. Let er dan goed op dat je een P3 paneel hebt (zoals deze), met LEDs van 3mm. Er worden er ook verkocht met LEDs van 4mm of 5mm grootte. Die zijn goedkoper, maar als je zo’n klein schermpje hebt (en niet van plan bent een display te bouwen van een paar meter bij een paar meter) dan wil je de kleinere hebben (of in ieder geval appels met appels vergelijken).

Hij had wat hulp nodig bij de eerste setup. Het paneel heeft een eigen 5V voeding nodig en de panelen zijn niet van bv zoiets als een micro-USB aansluiting voorzien. Daarnaast hadden we (tja, ik zei al dat ik er geen ervaring mee had) niet de bijbehorende Arduino shield erbij besteld. En dat betekende dat we de connector met 16 kabels met Dupont connector moesten verbinden met de Arduino.

Maar goed, ook dat ging eigenlijk probleemloos. Het installeren van de Arduino client op zijn laptop was eigenlijk nog het meeste werk omdat de Arduino downloadsite wat problemen leek te hebben. Maar na een uurtje hadden we het geheel aan de praat.

Lees verder….

Deel dit bericht:

Open Source hardware in de tijd van AliExpress

 Gepubliceerd door om 08:29  attiny, Hardware
jan 292019
 

Staat je plant droog?
Het is een van de standaard voorbeelden die je tegenkomt als je met Arduino of ESP8266 aan de slag gaat: gebruik het apparaat om te meten of je plant water nodig heeft. Ik bouwde er een paar jaar geleden ook eentje.

Goedkoop is duurkoop?
De goedkope sensor die ik toen gebruikte werkte niet heel lang. Pas een tijd later kwam ik (alweer) een leerzame video van Andres Spiess tegen over dit onderwerp inclusief een sensor die wél zou moeten kunnen werken zonder zichzelf om zeep te helpen. Ik weet dat ik die sensor toen gezocht heb maar dat hij redelijk aan de prijzige kant was. Sowieso was het exemplaar dat Andreas getest had eentje waarbij je ook nog een ESP8266 moest aansluiten, voor een stroombron moest zorgen, aan het netwerk moest koppelen etc.
Ik heb het toen even gelaten voor wat het was. En eerlijk gezegd was ik de video ook weer vergeten.

Chirp!
Afgelopen week echter kwam ik  op AliExpress echter de sensor tegen die je hierboven ziet. Qua model vergelijkbaar met die van Andreas. Maar deze had een houder voor een knoopcelbatterij, een piezobuzzer én iets wat ik met een beetje (flink) inzoomen herkende als een ATtiny44A. Hmmm, interessant….

Voor het thuisfront was deze sensor al voldoende. Daar was niet echt behoefte aan een sensor die aan het netwerk aangesloten was. Als de sensor zou “chirpen” als de plant te droog was, dan was dat meer dan voldoende. En voor €1,55 inclusief verzendkosten was dat ook geen geld. Of ik er 3 wilde bestellen.

Ik had toen nog niet gezien dat op de afdruk ook de tekst “chirp!” staat. Waarom dat er toe doet, bleek pas toen ik ging kijken of ik meer informatie kon vinden over de sensor. Deze moest vast te hacken zijn, toch?

Hacken?!
Hoezeer de sensor te hacken was, ontdekte ik al snel. Ik kwam namelijk bij deze pagina van wemakethings. Zij blijken de oorspronkelijke ontwikkelaars van de “chirp!”. Het was hun bewuste keuze om het ontwerp van de sensor als open hardware beschikbaar te stellen en de firmware van de chip als open source software. Open, deelbaar, hackbaar, reproduceerbaar. Eerst even naar dat hackbare. De sensor heeft in de originele versie 6 open “gaten” op de sensor zitten. De AliExpress versie heeft de gaten dicht, maar zo te zien met soldeer, dus ook bruikbaar. De officiële site legt uit dat je een header op die gaten kunt aansluiten en ze dan als volgt dienst doen:

  • pin 1 – MISO
  • pin 2 – VCC
  • pin 3 – SCK / SCL – I2C clock
  • pin 4 – MOSI / SDA – I2C data
  • pin 5 – RESET
  • pin 6 – GND

Met deze 6 pinnen ben je niet alleen in staat om de ATtiny44A van gewijzigde firmware te voorzien (de huidige firmware is net als de schema’s voor de PCB op github.com te vinden) maar de sensor gedraagt zich ook als een I2C slave. Als je niet weet wat I2C is, lees dan even dit bericht. Dan heb je maar 2 van de 6 pinnen nodig (pin 3 en pin 4). Wil je deze sensor, bijvoorbeeld via een ESP8266, wél aan de Wifi hangen (waarbij de stand-alone functionaliteit behouden blijft), dan kan dat via die I2C verbinding. Cool toch?

Open source = funest voor kleine ontwerper/verkoper?
Maar….de AliExpress kloon is 100% legaal, feitelijk niets op af te dingen, het bedrijf doet wat de makers mogelijk maken: een heel goedkope versie van de chirp! produceren en verkopen.
Ja maar, het principe van “bedank de bedenkers van mooie dingen voor hun inspanning”?
Nou, die zou ik hier ook graag toepassen, maar dat wordt niet heel gemakkelijk gemaakt. De “officiële” chirp! kost via Tindie namelijk het mooie bedrag van $15,- excl. $5,- verzendkosten. Dat is €18,34 incl. verzendkosten als je via Paypal betaald. Dat is bijna 10x meer dan bij AliExpress, daar is het bedrag €1,88 per stuk incl. verzendkosten.

Ik vrees dat de makers er dus niet heel veel meer zullen verkopen. En dat is eigenlijk wel een vervelend neveneffect van open source hardware en het bestaan van zo veel Aziatische bedrijven die dit soort producten goedkoop in massa kunnen produceren.

Experiment
Goed. Ik heb het voor mezelf als experiment verkocht met twee vragen:

  • Wie is sneller qua leveren, de oorspronkelijke leverancier vanuit de VS via Tindy of de leverancier via AliExpress?
  • Zit er verschil in kwaliteit tussen beide producten? Zijn ze qua ontwerp identiek en functioneel gelijk?

Ik heb dus 1 exemplaar via Tindie besteld en 4 exemplaren via AliExpress (3 om in gebruik te nemen en 1 zodat ik van beide een exemplaar had om mee te experimenteren). Het kan van beide bestellingen even duren voordat ze binnen zijn (en voordat ik tijd heb om ermee te experimenteren) maar wordt vervolgd.

Deel dit bericht:

What is in a name? ATtiny version numbers

 Gepubliceerd door om 20:02  Arduino, attiny, Hardware
jan 272019
 

Note to my regular readers: I am not switching over to English for all posts, just  for some of the more technical / aimed at specific audience ones.

Last week I noticed a project on hackster.io that used an ATtiny. But it wasn’t an ATtiny85 like I had used, but an ATtiny10. Still, it had the same amount of pins, the project describes how you build an ATtiny10 Binary Thermometer, so similar to what you would expect with an ATtiny85. While the difference in the numberpart of the name 10 versus 85 would suggest big differences.

My curiosity had been triggered and I started searching around.

Why ATtiny?
For those that also wonder about the ATtiny part of the name: it is part of the AVR family, an 8 bit-RISC-microcontroller (µC) originally developed by a company called Atmel (AT) in 1996. Atmel got acquired by Microchip Technology in 2016 but the name of the chip stayed of course. One branch of the AVR family are the megaAVR or ATmega microcontrollers. The Arduino UNO uses an ATmega328 as its engine and many other members of the family are used on the other Arduino boards.

The ATtiny is part of the tinyAVR branch of the family, they have less on-chip memory, less pins, a less extensive peripheral set than their Mega siblings, but are really cheap, and easy to use in small project.

Note: actually, you can buy an ATmega328 at AliExpress at the moment of writing even slightly cheaper than an ATtiny85 (€1,06 for the ATmega328 versus €1,53 for the ATtiny 85 incl. shipping). Both microcontrollers need more than the bare controller to program them, but both can work on their own, without needing any additional parts. Both are happy with both a coin cell battery or 5V. The socket for the ATmega328 might be a bit more expensive (but you’re talking cents differences) and of course you might simply don’t want to waste the space on your board if you don’t need 28 I/O pins.

What about the numbers?
The first digit of the number that comes after the designation ATtiny makes sense, it is the amount of flash memory in kibibyte (KiB), so an ATtiny85 has 8KiB of flash memory. The second digit is the mdoel type. There you would expect newer models or more powerful models to have higher numbers. But so far I have not found a page that can explain the logic behind the numbering. If you look at the timeline of release (see below, source) you can see that they are not chronological.

And the other stuff?
Often, the designation of the chip stops there. A project would describe that it used an ATtiny85 or (like metnioned) an ATtiny10. But if you want to buy them online the package type also is important. For example, the ATtiny85 is available as:

  • DIP-8N, => this is the one you need if you want to use a breadboard or a socket!!
  • SO208-8, => good for surface mounting, could be used for permanent papercircuits
  • TSSOP-8, => also used for surface mounting, “thin body size”
  • QFN-20 => this one has no “legs” on the outside

If you search for the ATtiny85 on AliExpress for example you will find both ones that have pins and ones that are meant for surface mounting.
In the image on the left, the top was has ATTINY85-20PU DIP-8 in the description. The 20 means it can run on 20Mhz, the DIP-8 indicates the DIP package. There also exist (more expensive) 10PU chips, often indicated as ATtiny85V-10PU that run on lower frequency and are even more power efficient. Lowest price I could find on AliExpress was about 4 euro a piece.
The second one mentions TINY85 SOP8 and, combined with the image, tells you that it is the package meant for surface mounting.

In general there are two things to do if you want the figure out what a specific ATtiny can do. The Wikipedia page for the ATtiny is really helpful. It was filled by someone who had a similar question as I had, but more time. (Thank you!). And the Microchip site has all the datasheets for their microcontrollers. Reading the documentation can be very useful (as always 🙂 )

A lot of people complain that the info is not consistent, and I agree. Take for example the image at the top of this post for the  AT tiny 402 – SSFR. It was taken from this official PDF for the ATtiny202/402 .
It says that the first digit is the amount of flash (consistant), the second the feature set (?) and the third the number of pins (6=20 pins, 4=14 pins, 2=8 pins), but why then not add that digit for all chips?
Carrier Type, Temperature Range, Package Type are also not always provided in that way.
If you download the PDF for the ATtiny85 (and 25, 45), you won’t find that info (there are more files here, I haven’t gone through them all).

I have to admit, I’m not really satisfied with this post yet. I’ve got the idea that there still are more variations of ATtiny chips than I have been able to explain here. And also, I still am not convinced myself that ATtiny85 is the most optimal choice for the projects that I’ve been building. But at least I hope I’ve given you some idea of what to look out for if you want to buy them yourself.

Additions? Corrections? Please leave them in the comments below!

 

Deel dit bericht:

Deurne krijgt glasvezel!

 Gepubliceerd door om 07:27  glasvezel, Internet
jan 092019
 

Ik moet bekennen dat ik de kans niet heel hoog ingeschat had dat ze/we het zouden halen. In 2010 was het animo bij lange na niet hoog genoeg maar nu blijkt het toch gelukt te zijn. Het benodigde aantal vooraanmeldingen is behaald en Deurne krijgt in de loop van 2019 glasvezel voor al haar 15.000 woningen.

Ik hoorde voor het eerst afgelopen zomer van de plannen en heb me in oktober 2018 aangemeld voor het internetpakket via Tweak. Na de bevestiging van mijn aanmelding werd het heel erg stil. Ook nu kan ik bij mijn account bij Tweak niets zien over het behalen van het doel etc.
Dat komt waarschijnlijk omdat ik de Facebook-pagina niet geliked heb. Maar goed, dat zal allemaal nog wel komen. En er zal ongetwijfeld nog heel wat mis gaan. Worst case zit ik er voor een jaar aan vast. De Ziggo internetverbinding is, sinds de werkzaamheden aan de verdeelkastjes afgelopen jaar weer acceptabel stabiel. Ik vind het echter belangrijk dat er voldoende concurrentie beschikbaar blijft. En met glasvezel is er een extra drager bij met een aantal mogelijke aanbieders.

Ik heb gekozen voor een pakket met alleen internet. Daarvoor betaal ik straks €32,92 per maand, maar dat bedrag wordt dan in één keer afgeschreven (dus geen maandelijkse termijnen). Op zich was de optie “alles-in-een” mét Ziggo Sport (dat verkoopt Ziggo ook via anderen) ook nog een mogelijkheid geweest. Die kost €72,90 bij Tweak, terwijl ik op dit moment €71,90 betaal voor een 200 Mbit/s download en 20 Mbit/s upload pakket bij Ziggo. Bij de huidige optie hou ik beide aanbieders naast elkaar. We gaan zien wat het uiteindelijk voor de langere termijn wordt.

Tot slot nog even het grappige promotiefilmpje dat gemaakt is in het kader van “Iedereen Glasvezel Deurne” dat ik tot vandaag niet eens gezien had.

En natuurlijk een verwijzing naar het bericht op Tweakers over de aangekondigde aanleg. Toch heerlijk om weer te zien hoeveel mensen daar iets te melden hebben op zo’n bericht. Wordt vervolgd!

 

Deel dit bericht:

Micro:bit en Web Bluetooth in Google Chrome op Windows 10

 Gepubliceerd door om 15:35  Hardware, microbit
nov 042018
 

Met ingang van versie 70 van Google Chrome op Windows 10 heeft de browser ook de beschikking over ondersteuning voor Web Bluetooth. Dat is cool want dat betekent dat je vanuit een webpagina op bv een Windows 10 laptop met Bluetooth ondersteuning verbinding kunt maken met andere apparaten die Bluetooth ondersteunen. Zoals bijvoorbeeld de BBC micro:bit.

Gelukkig ging dat eigenlijk best probleemloos, met dank aan het uitzoekwerk van Ferry Djaja voor micro:bit Singapore. Hij deelde twee voorbeelden die nu ook in Chrome op Windows 10 werken. Het enige dat je hoeft te doen is de HEX te downloaden naar je micro:bit. Die HEX kun je hier vinden als raw bestand. Kies voor opslaan als… en dan als node-bbc-microbit-v0.1.0.hex (let op niet als TXT-bestand) en zet hem op je Micro:bit. Daarna kun je ‘gewoon’ naar de betreffende URL gaan in Google Chrome (versie 70 of beter) en je selecteert “Connect”. Als je je Micro:bit aan hebt staan (via batterij kan, hij hoeft niet via een kabel aan je laptop te hangen) dan moet je een device zien in het popupscherm dat dan verschijnt.

Ferry heeft twee voorbeelden online staan: eentje waarbij je een afbeelding van de micro:bit ziet die meedraait met de werkelijke beweging. En eentje waarbij je een grafiek ziet voor de x,y,z waarden van de versnellingsmeter van de micro:bit.

De grafiek ziet er interessant uit, maar de waarden zijn een beetje vreemd. Zelfs als de micro:bit stil ligt zijn er waarden die soms wijzigen. Nou staan er in de code voor de webpagina ook wel wat opmerkingen die doen vermoeden dat met name die code niet zomaar een-op-een in een productiesituatie gebruikt zou moeten worden:

Toch nog maar even wat andere bronnen opzoeken (zoals deze, deze, of dit filmpje)

 

 

Deel dit bericht:

Geheimen delen met een robot

 Gepubliceerd door om 09:20  iXperium, Media, robots
okt 242018
 

Gisterenavond werd bij Brandpunt+ aandacht besteed aan sociale robots in de zorg.
Dit gebeurde aan de hand van een project bij zorginstelling Philadelphia. Ze testen daar nu het gebruik van een Pepper robot (Phi), er komt een Sanbot voorbij in de reportage en heel even de iPalrobot die ook in het iXperium op bezoek komen. De aflevering is online terug te kijken:

Centrale vraag in de uitzending is of we wel willen dat met name kwetsbare mensen alles delen met robots. De makers van de reportage gaan langs in Roermond bij het bedrijf Robot Ctrl waar ze o.a. werken aan het platform dat er voor moet zorgen dat de robots niet eenvoudig te hacken zijn en maken daarbij keuzes over wat wel en niet geregistreerd wordt, welke informatie met de begeleiders gedeeld wordt etc.
Naast Lydia, bewoonster van zorginstelling Philadelphia komen ook haar ouders en de inspectie voor de Gezondheidszorg aan het woord.

De reportage komt hier en daar wat geforceerd over. Het gesprek tussen de inspectie en de raad van bestuur van Philadelphia bijvoorbeeld en zeker als die met Phi in gesprek gaat zijn alleen voor de reportage. Op de andere momenten lijkt Phi al een volledig autonome robot, een indruk die vaak ten onrechte gewekt wordt in zulke reportages. Als Phi op het einde Lydia bedankt voor de gastvrijheid dan is dat een script dat draait met tekst die al zo ingevoerd is en afgespeeld wordt op basis van vaak nog tamelijk simpele selectiebomen in de software. Daar zit nog niets autonooms aan.

Los daarvan laat ook deze reportage zien dat sociale robots zelfs in hun huidige beperkte staat al veel kunnen betekenen voor mensen. De enige manier waarop we daadwerkelijk een situatie zullen kunnen bereiken waarbij robots ook daadwerkelijk zover ontwikkeld zijn dat ze autonoom ingezet kunnen worden is door projecten uit te voeren waarbij bedrijven en betrokkenen met elkaar samenwerken aan die ontwikkeling. Het inrichten van zo’n ethische commissie zoals Philadelphia wil gaan doen is dan zeker niet overbodig.

De projectleidster Xenia Kuiper is ook op Twitter te vinden.

Deel dit bericht:

Stoeien met een Silhouette Cameo 3

 Gepubliceerd door om 18:18  Snijplotter
okt 132018
 

Nee, ik heb er nog steeds niet zelf eentje aangeschaft, maar ik mocht omdat het herfstvakantie is komende week (en hij dus niet nodig is in Nijmegen) de gloednieuwe Silhouette Cameo 3 van de iXspace in Nijmegen een weekje lenen. Het was vandaag wellicht niet de meest geschikte dag (gezien de hoge temperaturen en het heerlijke zonnetje buiten), maar ik heb er toch wat tijd mee doorgebracht.

Het was een beetje worstelen. Ik had wat vinylvellen in huis, maar wilde rustig aan beginnen met papier. Alleen bleek het papier (120 gram) dat ik had veel te dun voor de settings die ik ingesteld had. Vouwlijnen werden (ook) snijlijnen en het snijden liet groeven achter in de snijmat (oeps).

Daar kwam bij dat de gratis versie van de software van Silhouette geen SVG of PDF kan importeren en met de DXF bestanden die ik van templatemaker.nl kon de software ook niet echt overweg. Ze werden wel ingeladen, maar snijlijnen en vouwlijnen waren aan elkaar verbonden, niet eenvoudig los te halen en dus niet in verschillende kleuren om te zetten. Dus heb ik de $29,99 (aanbieding) betaald voor de Designer licentie van Silhouette Studio. Scheelde meteen een stuk want de SVG bestanden hadden nu de juiste kleuren al na importeren.

Bleef alleen het stoeien met de papierdikte over. Uiteindelijk heb ik niet gekozen voor ‘score’ zoals bij dikker papier mogelijk is, maar voor ‘stipple’. In het filmpje hierboven kun je zien dat hij dan een soort perforatielijntje maakt. Niet iedereen zal dat mooi vinden, maar voor mijn eenvoudige doosje was dat goed genoeg.

Toen dat lukte wilde ik ook de ‘print & cut’ optie testen. Daarvoor maak je een printontwerp in de Designer software. In Designer geef je aan dat je een aantal extra markers op het papier wilt laten printen. Die markers gebruikt de Cameo 3 daarna om precies te ontdekken waar de print op het papier staat nadat je hem op de snijmat geplakt hebt. Mijn inkjetprinter maakt niet de mooiste prints op gekleurd dik papier, maar voor een test was het voldoende. In Nijmegen kunnen we in full colour printen op laserprinters, dat zou een veel mooier resultaat moeten geven.

Het resultaat van een middagje stoeien bestond dus uit 2 gesneden, gevouwen en gelijmde doosjes. Eentje zonder print, de andere met. En natuurlijk alweer heel veel bijgeleerd over deze snijplotter. Wordt vervolgd.

 

 

Deel dit bericht:

Gewonnen! Raspberry Pi pakket van MagPi en Elektor tijdens Maker Faire Eindhoven

 Gepubliceerd door om 12:02  Hardware, Persoonlijk, Raspberry Pi
okt 132018
 

Je kent het wel: je bent op een beurs en bij een of meerdere stands hebben ze een wedstrijd. Vaak hoef je niet veel te doen, alleen je gegevens achter te laten. Als je pech hebt is de prijsuitreiking ergens om 17:00 uur aan het einde van de laatste dag van de beurs, als jij er dus meestal toch al niet meer bent. Of je hoeft er niet voor aanwezig te zijn en ook dan hoor je meestal nooit meer iets omdat er zó veel mensen aan meedoen dat de kans op winnen heel klein is.

Je kunt je dus voorstellen wat mijn verwachtingen waren toen ik bij de MagPi stand aankwam tijdens de Maker Faire Eindhoven. Ze deelden een gratis exemplaar van het Nederlandstalige MagPi Magazine en vroegen of ik mee wilde dingen naar het Raspberry Pi pakket ter waarde van €250,-
Dan hoefde ik alleen maar mijn naam en mailadres in te vullen.

Toen ik vorige keer bij de Praxis winactie veel meer gegevens invulde, “won” ik 20% korting op mijn volgende aankoop, dus dit lag relatief al heel wat anders. Ik heb mijn gegevens ingevuld in de veronderstelling er nooit meer iets van te horen.
Dus de verrassing was groot toen ik eerder deze week een mailtje kreeg van Elektor met de mededeling dat ik gewonnen had en of ik het adres wilde doorgeven waar het pakket naar toe gestuurd kon worden! 😎

Vanochtend werd het pakket afgeleverd. De inhoud bestaat uit:

Een Raspberry Pi 3B+ startpakket (Raspberry Pi 3B+, behuizing, adapter, HDMI-kabel, Netwerkkabel, micro-SD met NOOBS voorgeïnstalleerd)

Een StromPi 2 uitbreidingsbordje waarmee je een batterij aan kunt sluiten op de Raspberry Pi zodat je hem bv als UPS kunt gebruiken. Valt de stroom uit dan zorgt het bordje ervoor dat de Raspberry Pi netjes afgesloten wordt en je kunt hem automatisch laten opstarten als de stroom weer terug is. Maar je kunt het bordje ook gebruiken om de Raspberry Pi vast op een batterij te laten werken.

Een Pirate Radio – Pi Zero W project kit, een set compleet met Pi Zero W waarmee je je eigen internet radio kunt maken. Hieronder kun je in een filmpje zien hoe dat in zijn werk gaat.

Naast al die elektronica zaten er twee boeken in het pakket: Raspberry Pi ontdekken in 45 elektronica projecten (2e herziene versie), Raspberry Pi Advanced Programming (Engelstalig) en twee exemplaren van de MagPi (Nummer 2 en 3). Ik zal niet elk onderdeel linken naar de Elektor site, dan lijkt het ook zo’n reclamebericht, maar je kunt uiteraard alle bovenstaande onderdelen van het pakket ook daar kopen.

Wauw. Mooi pakket!
Ik kreeg afgelopen week al meteen een tweetal vragen van mensen die hoorden dat ik het pakket gewonnen had, die ik hier even wil beantwoorden:

Nee, Elektor wist niet meer van mij dan naam en mailadres. Ik ga er dus vanuit dat het een gewone loting geweest is zoals altijd. Ze hebben mij niet gevraagd om een bericht te schrijven op mijn weblog, ik ga er vanuit dat ze niet eens weten dat ik een weblog heb (wellicht na vandaag wel, maar dat is wat anders).

Ja, er zijn ongetwijfeld een heleboel mensen die dit pakket beter hadden kunnen winnen dan ik. Hier in huis is al meer dan één Raspberry Pi (nog geen 3B+ !) operationeel. Dat betekent zeker niet dat er niets met de set gaat gebeuren. Mijn jongste zoon heeft de boeken al doorgekeken terwijl ik dit bericht zit te typen en dit pakket bevat mooi materiaal voor een paar (gezamenlijke) winterprojecten.

Wordt vervolgd!

Deel dit bericht:

Is LoRaWAN op een Micro:bit zinvol?

 Gepubliceerd door om 11:21  Algemeen, Hardware, Internet of Things, microbit
okt 062018
 

Sinds de Micro:bit beschikbaar kwam is er een groot aantal accessoires op de markt gekomen die het kleine, oorspronkelijk op het onderwijs gerichte, apparaatje eenvoudiger koppelen met andere hardware. Zie bijvoorbeeld deze pagina bij Kitronik. Soms kan ik me er heel wat bij voorstellen. Neem bijvoorbeeld dit boardje om als batterij een knoopcel te kunnen gebruiken (en een buzzer toe te voegen). Dan voeg je 5 GBP toe aan de kosten, maar heb je wel een heel compacte setup.

De GAME ZIP 64 is dan weer zo’n accessoire waar ik wat meer vraagtekens bij heb. Die kost bijna 40 GBP en dan krijg je “the ultimate retro handheld gaming platform for the micro:bit”. Niet alleen is die prijs enorm (ruim 2x meer dan je voor de Micro:bit betaald) maar het wordt natuurlijk nooit een echt ultiem retro handheld gaming platform.

Datzelfde heb ik bij de Kickstarter van PiSupply. Daar kun je onder andere een boardje ‘kopen’ (afhankelijk van of ze hun doelbedrag halen) waarmee je van je Micro:bit een node in het LoRaWAN netwerk van The Things Netwerk kunt maken. De Early Bird kosten van dat geheel, inclusief verzendkosten naar Nederland bedragen omgerekend 36 euro. Ook dat is een stevig bedrag, maar ook hier heb ik de vraag of LoRaWAN op een Micro:bit zinvol is. De reden dat je LoRaWAN gebruikt is als je weinig data hoeft te versturen, mogelijk niet binnen bereik van WiFi bent, 4G een (te) dure optie is én als je weinig vermogen wilt gebruiken. Dus als je apparaten wilt maken die zo lang mogelijk op een batterij meekunnen. En als ik iets geleerd heb van de talrijke video’s die Andreas Spiess gemaakt heeft over het onderwerp (zeer de moeite waard overigens) dan is het dat ook gewone ontwikkelborden, dus borden waar de LoRa chip en processor al geïntegreerd meestal niet zo geoptimaliseerd zijn als kan. Logisch, je ruilt eenvoud van gebruik in voor meer stroomverbruik.

Dan zie ik liever de constructies zoals Pauline Maas ze in Eindhoven bij de Maker Faire gebouwd had. Soms wat gelikter met onderdelen uit de 3D printer, andere keren gewoon met karton of met een 5 cent muntje als koppeling tussen meerdere kabels met krokodilbek. Niet iets wat je gebruikt voor een constructie die meerdere maanden/jaren zonder problemen moet werken. Maar voldoende voor een tijdelijk project of een prototype.

Laat ik positief afronden. Ik heb de Kickstarter gebackt voor 1 node. Nog even wachten tot maart 2019, áls ze hun deadline halen natuurlijk. Ik bestel hem, zal hem testen en laten horen hoe goed hij werkt. Als test, niet als ding dat ik permanent ergens ga installeren.

 

 

Deel dit bericht:
Pagina 1 van 40 1 2 3 … 39 40