In de categorie "dingen waarvan ik verwacht dat ze hier zijn om te blijven, ook als alles straks weer normaler is" -》Online Open dagen.
(als aanvulling op de reguliere open dagen) pic.twitter.com/PlM5G43qHz
— Pierre Gorissen (@PeterMcAllister) April 1, 2020
Hij kwam voor mij voor het eerst voorbij in een tweet van Ashwin Brouwer een paar dagen geleden met updates voor Microsoft Teams. Ashwin wees toen op de mogelijkheid die er aan zat te komen om je hand op te steken in Microsoft Teams. Een optie die veel docenten op prijs zouden gaan stellen.
Mij viel vooral de verwijzing naar de RealWear headset op. En inmiddels staat er op de site van de leverancier een (beetje suf) demonstratiefilmpje van de headset in gebruik in combinatie met Microsoft Teams. 
In het filmpje zie je de headset, die zo’n $2.500,- moet kosten in combinatie met een helm. De headset is echter gewoon los te koop, op de verkooppagina staat bv ook een voorbeeld met een baseball pet.
De unit bestaat uit een camera + een klein display dat je dicht in de buurt van je oog draagt waardoor het toch lijkt alsof je naar een groot scherm kijkt. Op de headset draait een versie van Android. Vergelijkbaar dus eigenlijk met de Google Glass. Van die laatste is inmiddels een versie 2 uit (ook) gericht op bedrijven, daar heb je een vergelijkbare constructie al is het scherm waarop dan geprojecteerd wordt “doorzichtig”.
Waarom noem ik het filmpje “beetje suf”? Nou, omdat hierin eigenlijk niet meer getoond wordt dan toen eerder al de integratie van zulke headsets met Skype (eveneens van Microsoft) getoond werd: de medewerker op locatie heeft een vraag, maakt (via voice besturing) een videoverbinding met iemand die er meer verstand van heeft, kan ter plekke een foto maken en opsturen, super handig. Maar daar heb je dus geen Teams voor nodig, dat ging met Skype ook al.
Op de productpagina staat ook een voorbeeldvideo waarbij ze laten zien dat de persoon op afstand een document uit Teams erbij kan pakken om te laten zien aan de drager van de headset. Maar die demo maakt meteen ook weer duidelijk dat de spraakinterface tamelijk traag is. Dat is de prijs die je betaald om beide handen vrij te houden.
In deze vorm dus nog niet echt een oplossing voor leraren die via Teams de begeleiding van 20 bruggertjes op zich nemen of voor thuis studerende leerlingen die af en toe ondersteuning van een student of klasgenoot nodig hebben. Dan biedt een fatsoenlijk beeldscherm naast de laptop meer toegevoegde waarde voor minder geld.
Ik ben een paar jaar geleden gestopt met het lezen van en schrijven over de Horizon reports, de laatste keer was in 2016. Ik zal dat hier niet herhalen, lees daarvoor het bericht uit 2016 maar even.
Je kunt het rapport en de overzichtelijke infographic hier downloaden.
Ik denk dat het ook goed was dat we gisteren alsnog (via videoverbinding) een sessie hadden met Christopher Brooks (Director of research Educause) en Malcolm Brown (Director ELI) omdat me toen ook duidelijk werd dat niet voor iedereen die mee was met de SURF-reis de genoemde technologieën en ontwikkelingen bekend waren. En dan is het een heel handig en overzichtelijk overzicht, zeker als je de infographic (zie ook hiernaast) bekijkt. Ik denk dat alle punten (zelfs het issue van stijgende studentenschulden) van toepassing zijn, ook al zijn de onderwijssystemen in de VS en Nederland niet hetzelfde.
Microsoft Learn – nee, het is geen LMS, dat doet Microsoft niet, maar omgeving met trainingen voor de verschillende (online) Microsoft omgevingen:https://t.co/h6KATcI7DFhttps://t.co/NdYblGftPq
— Pierre Gorissen (@PeterMcAllister) March 2, 2020
Microsoft gaat geen eigen LMS ontwikkelen, maar ze zien zichzelf wel als een hele grote opleider. Microsoft LEARN is een van platformen waarop ze dat doen. De inhoud is gericht op Microsoft producten en is gratis toegankelijk. Dat is een onderscheid ten opzichte van LinkedIn Learning (ook van Microsoft) waar je (tegen betaling) ook trainingen van andere software kunt vinden.
Geen bericht op wanneer / of deze werelden geïntegreerd zullen gaan worden.
Op zondagochtend 1 maart verzamelde een groep van ruim 40 deelnemers zich op Schiphol voor vertrek naar Seattle (via Salt Lake City) en uiteinde Bellevue voor de ELI2020 conferentie als onderdeel van een door SURF georganiseerde reis.
Net voor vertrek kwam het bericht dat de eerste dode in de VS als gevolg van COVID-19 was gevallen. In Kirkland.
Dat ligt naast Bellevue. Oeps.
Maar, eveneens voor vertrek, die zondagochtend kwam het bericht van Educause dat ze, op basis van de info van de CDC besloten hadden het evenement gewoon door te laten gaan. Wat wij niet wisten was dat sprekers daar blijkbaar anders over dachten en blijkbaar waren er zoveel afmeldingen binnen gekomen bij Educause dat ze, terwijl 10 uur in het vliegtuig zaten richting Salt Lake City, besloten dat het evenement alsnog afgelast zou moeten worden.
Dat was/is natuurlijk balen. Gelukkig bestond ons reisplan niet alleen uit de ELI2020 conferentie, en de mensen van de SURF organisatie hebben zich meteen ingespannen om alternatieve invulling te vinden van die (effectief) 2 dagen die nu “leeg” waren.
We gaan er dus hoe dan ook een interessante week van maken!
Mijn berichtgeving deze week zal kort, veelal in de vorm van tweets zijn. Het is anders niet goed bij te houden. Het is hier 9 uur vroeger dan in Nederland, dus type ik dit bericht op (voor ons) maandagavond, terwijl het in Nederland al dinsdagochtend is. Dat lijkt antidateren, maar is het dus niet.
Bij musea denk ik niet meteen aan organisaties die open staan voor het delen van weergaven van hun collectie met de buitenwereld. Lees bijvoorbeeld dit relaas over pogingen om toegang te krijgen tot de 3D-scan van de buste van Nefertiti.
Daarom aandacht voor een voorbeeld van hoe het ook kan. Het Smithsonian heeft een aantal projecten lopen op het gebied van 3D (scannen en printen) met als doel om hun collectie op andere manieren bij het publiek te brengen. Je kunt erover lezen op hun website 3d.si.edu. Sommige acties zijn echt heel leuk, zoals project Egress waarbij ze, ter ere van de 50e verjaardag van de eerste maanlanding, het luik van de command module nagemaakt hebben. Maar niet zomaar, ze hadden Adam Savage uitgenodigd (ja, die van Mythbusters) en 44 makers verspreid over het hele land hadden onderdelen van het luik, op basis van de 3D-scan van het Smithsonian, geprint en Adam bouwde het luik live streamed online in het bijzijn van veel van de makers zodat het echt een gezamenlijk ding werd.
Maar dat is niet het enige voorbeeld, zie ook de website. Zelf werd ik er naartoe getrokken door een bericht op Fabbaloo waar melding gemaakt werd van de 3D scans die je zelf kunt downloaden en printen.
Ze krijgen bonuspunten voor de afkorting: VROOM, dat staat voor Virtual Robot Overlay for Online Meetings. Maar voor het overige is het er zo eentje van “wie weet wordt het ooit iets, maar nu nog niet”. Het concept is ingenieus bedacht: de ene partij (0p afstand) gebruikt een VR set om te zien en te bewegen, de andere gebruik AR via een Hololens om de avatar van de persoon op afstand te zien.
Los van de vraag hoeveel tijd en werk het kost om de avatar te produceren vooraf, ziet het er nu op het filmpje allemaal nog heel erg “clumsy” uit. Zo erg dat het de vraag is of het niet een té complex geheel aan het worden is.
Via Walkingcat en MSPoweruser.com
Van de hand van Dejan Nedelkovski is op Howtomechatronics.com een prachtig zelfbouwproject verschenen. Het gaat om een “Hot Wire Cutter”, een apparaat waarmee je vormen uit piepschuim kunt snijden. Het principe is eenvoudig: je hebt een draad waar je stroom op zet, die draad wordt warm en daarmee kun je dan piepschuim snijden. De draad wordt, via een mechanisme van aluminium buizen, steppermotoren en kabels naar voor, naar achteren en naar boven en onder bewogen. Daarnaast kan het plateau waar de piepschuim blok op bevestigd is ronddraaien. In de video wordt het uitgebreid toegelicht.
Het geheel wordt aangestuurd door een Arduino Uno (+ Arduino CNC Shield + 3 A4988 Stepper Drivers), GRBL firmware, Universal G-Code Sender en Inkscape. De Arduino is open source hardware, de gebruikte firmware en software is eveneens open source. Alle verbindende onderdelen zijn uit de 3D-printer waarvoor de bestanden bijgeleverd zijn.
Alles bij elkaar moet het apparaat zo’n 220 euro kosten aan onderdelen. Daar zit wel een handsnijder voor 35 euro bij, ik zou me kunnen voorstellen dat je het draad waarmee je gaat snijden goedkoper kunt krijgen. Dan nog kost het ongeveer zo’n 200 euro, de aluminium balken (47 euro totaal) en de steppermotoren (33 euro totaal) hakken er stevig in Ik heb ook niet meteen behoefte aan een machine die piepschuimfiguren voor me kan snijden. Maar cool vind ik het in ieder geval!
Yesterday I did a workshop together with colleagues from the HAN Teacher Trainer Academy where teachers and student teachers worked on creating a shadow play. The goal of the workshop was to get them to think about how they can use this form of story telling together with their own students. In this post I want to focus on a small part of the workshop: the creation of the figures for the shadow play.
The figures are cut out of sturdy enough cardboard. Before, it was done by hand (with a sharp knife). Yesterday we introduced an additional option: using the vinyl cutter.
Het onderzoek wint de prijs van beste VWO profielwerkstuk van het Varendonck College en gaat mee naar de OMO competitie. #trotsepapa https://t.co/HLvIYB8Y22
— Pierre Gorissen (@PeterMcAllister) February 4, 2020
Ik was er gisterenavond via Twitter (uiteraard) al heel trots over, maar het verdiend hier natuurlijk ook een (net wat uitgebreider) plekje dan daar. Gisterenavond waren op de middelbare school van onze jongste de presentaties van de Profielwerkstukken. Hele school vol met trotse ouders die naar de duo’s kwamen luisteren (havo en vwo) die in hele korte tijd (10 minuten) hun onderzoek mochten presenteren.
