Goed, ik zal beginnen met bekennen dat ik dit ‘experiment’ wel een stuk beter had kunnen voorbereiden. Maar ja, dan was het weer zo’n formeel ding geworden in plaats van gewoon iets waar ik nieuwsgierig naar was en eigenlijk had ik ook gewoon geen tijd om het beter voor te bereiden.
Tegenwoordig ik er eigenlijk zó aan gewend dat mijn apparaten altijd weten waar ik ben, dat het me vooral ook verbaasde dat het toch nog wel het nodigde werk kostte op het moment dat je de voor de hand liggende oplossing niet bij je hebt.
Garmin Forerunner 35
Op de fiets heb ik meestal de Garmin Edge 800 bij me. Die gebruikt niet alleen GPS maar ook de trapfrequentie en snelheid via andere sensoren op de fiets om redelijk precies bij te houden waar ik fiets, gefietst heb, hoe hard, bijbehorende hartslag etc.
Een optie die ik ook vaak binnen gebruik is de Garmin Forerunner 35. Die heeft hartslagmeter en raakt niet van de slag als er géén GPS ontvangst is, maar die heeft hij gewoon ook aan boord, dus als je zonder veel poespas op een fiets wilt stappen en je route wilt opslaan (hartslag + route op basis van GPS) dan is dat apparaat ideaal. Na afloop wordt de route via de Bluetooth verbinding met mijn telefoon automatisch naar Garmin en Strava doorgestuurd.
Helaas was dat het enige apparaat dat ik niet bij me had. Hij hing nog aan de oplader en in alle hectiek voor vertrek (door omstandigheden waren alle familieleden maar net op tijd thuis) is hij daar blijven hangen.
Tijd dus om te kijken of een van de andere apparaten een bruikbaar GPS-track bestand gemaakt had. En je snapt, als het antwoord een eenvoudig “ja” was geweest, dan was dit blogbericht niet zo lang geweest.
