Heel mooi! DIY “Split-flap display” op basis van Arduino

 Gepubliceerd door om 07:46  Arduino
feb 232018
 

WOW is een geheel terechte uitspraak als het gaat om dit project. Het is geen “weekendprojectje”, je ziet het resultaat van 2,5 jaar ontwikkelen door Scott Bezek en verschillende versies.

Het heeft zo ongeveer alles in zich wat je kunt verzinnen: het ontwerp van de behuizing zodat het met een lasersnijder gemaakt kan worden. In de behuizing een overbrenging met tandwielen en een cylinder waarvoor hij moest berekenen hoe groot hij moest zijn (stukje Wiskunde dus). Op de Arduino zit een eigen ontworpen PCB die maximaal 12 units aan kan sturen, alle ontwerpen zijn open source beschikbaar via github.
En de filmpjes bij de deelstappen, deels in animaties zoals hieronder, zijn al een project op zich. Blader dus zeker ook door de beschrijving heen!

Ik ben in ieder geval diep onder de indruk.

Deel dit bericht:

Mooi: betaalbare ePaper modulen voor Arduino en Raspberry Pi

 Gepubliceerd door om 19:57  Arduino, ESP8266, Hardware, Raspberry Pi
feb 182018
 

Via de enthousiaste video’s van Nick van Educ8s kwam ik afgelopen week erachter dat ePaper displays voor Arduino en Raspberry Pi inmiddels goedkoop genoeg zijn geworden om ook voor eigen hobbyprojecten zinvol te zijn.

Het voordeel van een ePaper display is uiteraard het lage energieverbruik, nadeel is de lage beeldverversingsfrequentie en het gegeven dat ze meestal alleen zwart/wit zijn. En inderdaad, als je een groot scherm wilt, dan gaat het alsnog in de papieren lopen, maar een scherm van 1,54 inch in zwart/wit kost via eBay zo’n 18 Amerikaanse dollar. Bij AliExpress kwam ik andere versies tegen, zoals deze met zwart en rood voor zo’n 15 euro.

Belangrijk is om even goed op te letten. Op eBay staan ook goedkopere exemplaren, maar die beschikken niet over de benodigde connector/kabel:

Een van de goedkopere aanbieders had wél plaatjes met de kabel, maar in de beschrijving van wat geleverd zou worden stond de “XH2.54 20cm 8Pin” kabel niet erbij. Navraag leerde ook dat die niet geleverd werd. Even opletten dus.

Voor de Raspberry Pi wil je waarschijnlijk een “Hat” hebben, zoals deze. Dan kun je het display namelijk direct op je Raspberry Pi prikken. Als je dan een Raspberry Pi Mini gebruikt in plaats van zo’n grote lompe Pi 3, dan ziet het er meteen ook goed uit.

Deel dit bericht:

Spelen met een heel klein LCD schermpje en een Arduino

 Gepubliceerd door om 21:03  Arduino, Hardware
jan 032018
 

“Papa, hoe werkt deze dan eigenlijk?”. Dat was de vraag die ik kreeg toen mijn oudste dochter het zakje zag liggen met een van de bestellingen van AliExpress. Eerder vandaag hadden we namelijk samen naar deze blogpost gekeken toen het ging over de verschillende manieren waarop de fijnstofmeters verbinding maken met de ESP8266. Toen ging het over UART, SPI en I2C (als jou dat niets zegt, lees dan ook even die blogpost!).

Er waren twee manieren om erachter te komen op welke manier dit kleine LCD verbonden moest worden met een Arduino (of ESP8266): foetelen (!) en op de pagina van de verkoper kijken of naar de tekst bij de pinnen kijken. Dat was gemakkelijk: naast GND en VCC waren er maar 2 pinnen over, dus was het geen SPI, en met SDA en SDL bij de andere twee pinnen was het duidelijk: het was een I2C verbinding.

“Maar hoe zorg je er dan voor dat er tekst op komt? Moet dat dan pixel voor pixel?”, was de vervolgvraag. Ja, maar gelukkig ook weer niet. Daar hebben mensen namelijk “bibliotheken” voor gemaakt die een groot deel van de complexiteit verbergen. “Laten we het gewoon een uitproberen”, zei ik. Nu was de pagina van de verkoper toch nog handig, want we moesten nog een paar dingen meer weten, bijvoorbeeld of hij 3V of 5V wilde hebben. Als de verkoper die info niet online had staan, dan was even op de achterkant van het LCD scherm kijken ook handig. Daar stond namelijk OLED-091, en als je dat in Google invoert krijg je een zee van informatie. Het LCD-scherm kan zowel op 3V als op 5V en heeft een SSD1306 chip. Adafruit heeft daar een library voor gemaakt voor de Arduino en ook voor de ESP8266  is er eentje te vinden. Eitje dus om dit aan de praat te krijgen. Of zo dachten we.

Het aansluiten van de kabels, het installeren van de bibliotheken, het openen en draaien van een van de voorbeelden, dat ging inderdaad zonder problemen. Maar toen kwam de vraag: “Kunnen we ook ons eigen plaatje laten bewegen??”. Ehm, ja, maar dat duurde uiteindelijk een uur voordat het werkte. Daarom ook een blogpost om vast te leggen hoe we het uiteindelijk voor elkaar gekregen.

Lees verder….

Deel dit bericht:

Zelf fijnstofniveaus meten #3

 Gepubliceerd door om 15:29  Algemeen, Arduino, ESP8266, Internet of Things
dec 282017
 

OK, één bericht nog dan voordat ik ga schrijven over onze eerste fijnstofmeter die (als alles volgens plan gaat) ook tijdens de jaarwisseling online te volgen is.

Naast de bestelde Shinyei PPD42 die vorig jaar door het RIVM gebruikt is, hebben we een tweetal DSM501 modules van Samyong in huis en blijkt er nog een Plantower PMS5003 onderweg te zijn die (vanwege een wat vaag leveringsprobleem) waarschijnlijk ingehaald wordt door de Novafitness SDS011 die het RIVM dit jaar gebruikt (en die ook door o.a. OK Lab Stuttgart gebruikt wordt).

Dus was ik verder op zoek gegaan naar info specifiek voor die sensoren.

In dit bericht over de DSM501 module wordt ook gesproken over de Air Quality Index (IAQ, IQA) en de bijbehorende verschillen tussen de  Europese Common Air Quality Index (CAQI) die in 5 stappen van 0 tot 100 loopt en de 6 niveaus van de AQI index die in de VS en China gebruikt worden en die van 0 tot 500 (of meer) loopt. En er blijken meer smaken te zijn. Het bericht legt uit hoe de verschillende indexen te berekenen.

Op het forum van The Things Network kun je een hele thread vinden over sensoren met de nodige verwijzingen. Hier is een beschrijving te vinden van (nog) een oplossing gebaseerd op LoraWAN

Het aansluiten van de PMS5003 gaat net weer wat anders dan van de andere sensoren, maar ook daar is informatie over te vinden online. Hij maakt gebruik van een seriële verbinding, net zoals (zo begrijp ik van het RIVM) de SDS011.

Dit bericht ten slotte is niet erg positief over de betrouwbaarheid van de PPDN402 en op dit blog deden ze een test in de keuken waarbij de conclusie was dat het aantal deeltjes dat daar de lucht in geslingerd wordt minstens zo erg is als buiten.

Lees verder….

Deel dit bericht:

Zelf fijnstofniveaus meten #2

 Gepubliceerd door om 08:40  Arduino, ESP8266, Hardware, Internet of Things
dec 212017
 

In de categorie “zodra je je ergens in begint te verdiepen ontdek je hoe weinig je er over weet/wist” even een follow-up op mijn bericht van gisteren over het zelf meten van fijnstof. Joost Wesseling van het RIVM reageerde dezelfde avond (laat) nog op mijn vraag voor wat meer informatie over het initiatief om tijdens de jaarwisseling zelf mee fijnstof te meten. Uit zijn mail bleek dat ze bij het RIVM (uiteraard) ook weten van het Venlose initiatief en Teus Hagen. Ze zijn afgelopen jaar bij hem op bezoek geweest (filmpje).

Op de YouTube pagina van Samen milieu meten vond ik ook nog een paar andere filmpjes die antwoord geven op vragen die ik nog had. Bijvoorbeeld over de te kiezen behuizing voor het geheel. Er staan 3 low-tech voorbeelden online: PVC T-stuk (video door Joost), yoghurt-emmer, plastic fles. Ik wist dat ik zelf een 4e optie gezien had op een van oorsprong Duitse site, maar die ook info in het Nederlands aanbieden: PVC bochten. Die site van OK Lab Stuttgart is sowieso een plek waar je wel een uurtje zoet kunt zijn. Je kunt daar je sensor ook aanmelden zodat jouw metingen permanent, dus niet alleen tijdens oud en nieuw op een online kaart weergegeven worden. Ook hier met ondersteuning voor Nederland en er zijn nog genoeg plekken waar nog niet gemeten wordt.

Op instructables.com staat een beschrijving van het opzetten van een configuratie met de Shinyei PPD42 sensor waarbij ze een belangrijke hack toepassen: ze plakken de opening bij het detectiegebied af zodat er geen licht op valt, dat schijnt de hoeveelheid “ruis” bij de metingen te verminderen.

Ook heb ik inmiddels de beschrijving gevonden van het gebruik van de Shinyei sensor in combinatie met The Things Network (TTN). Het voordeel daarvan is dat je sensoren ook kunt ophangen in gebieden waar je geen toegang tot een draadloos netwerk hebt, al is dit wel een sensor waarvoor je een stopcontact in de buurt moet hebben want op een batterij gaat het vanwege de continue metingen niet werken.

Bij de beschrijving van de TTN-oplossing werd verwezen naar de behuizing die je hierboven bij het bericht afgebeeld ziet. Kost zo’n €20,- in aanschaf. Iets duurder, maar als je niet zo van het knutselen bent wat mij betreft ook wel een optie.
Lees verder….

Deel dit bericht:

Het programmeren van een ATTiny85

 Gepubliceerd door om 06:52  Arduino, Hardware
dec 042017
 

Hoewel ik al ervaring had met het programmeren van een ATTiny85 als die onderdeel was van een Digispark board (links op de foto),  heb ik dit weekend geleerd dat het programmeren van een losse chip (rechts op de foto, de andere 9 exemplaren zitten in het buisje erboven) iets ingewikkelder is/was. Was eigenlijk omdat het nu ik het een keer gedaan heb weet en het niet echt moeilijker is.

Het Digispark board had zelf nog een USB-aansluiting, die had ik nu niet. Nou dacht ik dat ik daar een oplossing voor had in de vorm van een “Pluggable Development Board Voor ATtiny13A/ATtiny25/ATtiny45/ATtiny85 Programmering Editor Micro Usb Power Connector” (link). Inmiddels heb ik begrepen dat het  mogelijk moet zijn om, door eerst een bootloader op de ATTiny85 te zetten, ik iets kan met dat board. Maar vooraf nog niet.

Dus moest ik aan de slag met de “bekend” alternatieve optie waarbij een Arduino Uno gebruikt wordt om de code op de ATTiny85 te zetten. Daarvoor is de volgende constructie nodig:

De detailbeschrijving van het aansluiten kun je hier vinden.

De Arduino Uno moet dan een script krijgen dat standaard te vinden is in de IDE via Bestand > Voorbeelden > ArduinoISP > ArduinoISP

Daarna was het even zoeken naar de dingen die ik moest doen om het ATTiny85 script *via* de Arduino Uno naar de ATTiny85 te krijgen.

Uiteindelijk heb ik hier de url voor de Board managers voor “attiny” (https://raw.githubusercontent.com/damellis/attiny/ide-1.6.x-boards-manager/package_damellis_attiny_index.json) en “ATTinyCore” (http://drazzy.com/package_drazzy.com_index.json) gevonden, die toegevoegd via Bestand > Voorkeuren en daarna de beide boards geïnstalleerd.

Daarna was het een kwestie van het instellen van board, de programmer moest omgezet naar “Arduino as ISP” en wonder boven wonder werkte het allemaal daarna.

Dát het werkte wist ik was toen ik de chip aangesloten had op het circuit dat ik eerst getest had met het Digispark board. Dat is een werkwijze die ik iedereen kan aanraden. Het programmeren van de Digispark via USB gaat veel sneller, je hoeft niet en chip om te prikken etc.
Maar dat kan dus wellicht straks ook met het ontwikkelboard, nadat ik een bootloader op een ATTiny85 chip gezet heb.

Ik kan het me helemaal voorstellen als je denkt “Wat een gedoe!”. Dat klopt. Maar daar staat tegenover dat de ATTiny85 ook een pareltje is. Qua afmetingen, qua prijs (minder dan 1 euro per stuk), het gegeven dat je hem gewoon op een 3V knoopcelbatterij kunt aansluiten. Kortom, voor “kleine” projecten, papercircuits etc. is het een fantastische chip.

p.s. het script waarmee ik aan de gang ging dit weekend kwam hier vandaan. Blijkt ook prima op de ATTiny85 te draaien.

Deel dit bericht:

Het komt nog wel goed….

 Gepubliceerd door om 23:03  Arduino, ESP8266, Grappig, Hardware, microbit
nov 272017
 

Ondanks alles zijn kinderen nog lang niet zo’n nerd of geek als hun papa is. En hoewel ik natuurlijk sowieso helemaal niet over ze mag klagen, kreeg ik vandaag toch nog wel weer wat meer hoop. Vandaag kwam namelijk weer eens een pakje uit China binnen. Nu met zo’n “bekende” 37-in-1 sensorkit. Een zakje (ik had niet gekozen voor de duurdere versie met doosje) met daarin 27 verschillende sensoren voor aan de Arduino, de ESP8266 of de micro:bit.

Totale kosten zo’n 10 euro, geen geld dus. Ongetwijfeld niet de meest hoogstaande kwaliteit, maar elke sensor zit al op zijn eigen printplaatje met pinnen om meteen een dupont-kabeltje op aan te sluiten.

Wat me positief verraste was de belangstelling en de nieuwsgierigheid die het pakje met sensoren opwekte. Niet omdat ze iets moesten of wilden bouwen. Nee, gewoon nieuwsgierig naar waar al die 27 sensoren voor dienden, wat je er mee kon doen. Sommigen kenden ze al (relais, thermometer etc.) maar andere ook weer niet. Het bijbehorende kaartje bevat niet meer dan alleen een afbeelding van de sensoren en de bijbehorende naam. Ze kunnen er via YouTube dus heel eenvoudig achter komen.

Maar dat moet nog even wachten want komend weekend “moeten” we eerst nog een Sinterklaas surprise in elkaar knutselen op basis van een servo, een ATtiny85, LEDjes, hout, verf,…..
De week erna hebben we wél tijd. Ik ben eens benieuwd hoe ver we komen.

Dat kinderen alleen maar willen gamen en tv kijken is net zoveel onzin als dat hele digital natives verhaal van voorheen. 🙂

Deel dit bericht:

Mooi maakproject: 360º Camera setup

 Gepubliceerd door om 08:25  Arduino, maker education
jun 052017
 

Via Adafruit kwam ik bovenstaande video van KaneFernandes Design, een 19 jarige student Product Design aan de Middlesex Universiteit in London. De titel is een beetje misleidend, er staat “360º Smartphone Camera Drone Rig using Arduino Uno & XBEE“, er wordt niet echt gebruik gemaakt van een drone, maar van de motor + propellor van een drone. Maar inderdaad, de smartphone “vliegt” om het object heen. 🙂
Daarmee is het project niet minder mooi, vooral ook omdat de video laat zien hoeveel (denk-)stappen er aan het eindproduct vooraf gaan.
De eerste versie maakte heftig gebruik van duct tape, ik kan tegenwoordig niet anders meer dan meteen aan Astrid Poot denken als ik zoiets zie, maar de volgende versie werd een stuk degelijker en technischer. Maken is zeker niet hetzelfde als wat knutselen met spullen!

Hoe dan ook, het is een mooi gedocumenteerd voorbeeld. Een van de resultaten die ermee gemaakt zijn:

Deel dit bericht:

Welke programmeertalen moeten leerlingen/studenten kennen?

 Gepubliceerd door om 09:11  Algemeen, Arduino, ESP8266, Hardware, microbit, Onderwijs
apr 102017
 

Als het in het onderwijs in Nederland over “programmeren” gaat worden eenvoudige vragen al heel snel ingewikkeld. Dus een vraag als “Welke programmeertalen zouden onze leerlingen/studenten moeten kennen?” (bron) is niet helemaal zonder risico. Immers, je moet dan gaan nadenken over het doel dat je daarmee hebt. Wil je ze leren programmeren? Of juist coderen? Of software ontwikkelen? Ik ga niet eens proberen naar bronnen te linken die ze op één hoop of op juist heel verschillende hopen (en dan per bron ook verschillend) gooien.

Dus laat ik het maar even veilig houden in deze blogpost. Zo’n 9 jaar geleden vroeg ik me af welke programmeertalen ik allemaal zou moeten leren. Zoals ik toen beschreef:   Basic was mijn eerste kennismaking met programmeren, maar daar kon je (toen) zo weinig mee dat ik er niet veel interesse voor had. Op de universiteit leerde ik Turbo Pascal om daar vervolgens nooit meer wat mee te doen. Daarna kwam ik in de Windows omgeving en Visual Basic (binnen Office!) en Active Server Pages (ASP) terecht. Mijn eerste kennismaking met JavaScript was in de browser, ASP werd vervangen door PHP toen ik weblogtools ging gebruiken op basis van die taal. En daarna werd het een opeenvolging van “wat heb ik nodig”. Zo kwam er een beetje Python bij, een heel klein beetje .NET en eveneens een klein beetje Java. Dat was toen. Sindsdien zijn er dingen gewijzigd en gelijk gebleven.

Lees verder….

Deel dit bericht:

2 LoRaWAN Nodes went for a train ride through the Netherlands….

 Gepubliceerd door om 06:43  Arduino, Internet of Things, LoRaWAN
apr 072017
 

What happens if you take a LoRaWAN node with you in a train while you travel across the Netherlands for about 2,5 hours? I did not know and wanted to find out today because I had to be in Zwolle for a meeting.

So I charged a big external battery (with 2 USB ports), drilled a couple of holes in a plastic container to guide through the micro-USB connectors, and put in some bubble foil inside for safe transport. I drilled another hole to connect the external antenna for the LoPy node. Besides the LoPy, I put the Marvin in the box, with the temperature/humidity sensor on the outside of it. Not that it really mattered, today was going to be about finding gateways while I was on the road.

Things did not look good for the experiment though in the morning. The Things Network (TTN) backbone was acting up again. That was a bummer, because I still had to change the code on the LoPy. It had the code installed for the Circuit Playground and I wasn’t planning on bringing that also. So I changed the code to a simple “send a number every 30 seconds” but was not able to test it before leaving for the train.

To make matters more balanced: I decided to have the Marvin connect to the KPN network (still got 60 days left on my free trial), but the Hookbin.com server decided that today was a good day to refuse to work. And I needed a place to store the data sent by the Marvin. Luckily I found loggly.com another site that you can use as a destination for KPN nodes. I think it is better than Hookbin btw because it keeps more records and even the free plan should be enough for most people. Another nice thing was that Loggly also can act as an HTTP-integration for TTN, so I could collect both the data sent via KPN and the data sent via TTN in one single place. Quick tip: Loggly provides you with an http:// url for the endpoint, KPN doesn’t accept http:// but you can simply change the provided url to https:// and then it works.

OK, into the train. I wasn’t really sure what to expect. A train means lots of metal and a fast moving object (and nodes).

Lees verder….

Deel dit bericht:
Pagina 1 van 5 1 2 3 4 5