Tip: audio versnellen in VLC Player op Android

 Gepubliceerd door om 23:11  Android, Tools
mrt 302020
 

Een tijdje geleden kocht ik via AliExpress een set Bluetooth oortjes met de mooie naam “QCY QS1 T1C Mini Dual V5.0 Draadloze Koptelefoon”.

Ik heb geen zin gehad om de bijbehorende claims van 2 uur opladen, 4 uur gebruikstijd te verifiëren. Qua Bluetooth  heeft hij ondersteuning voor: HFP (Handset Profile) , HSP (Hands free Profile), A2DP (Advanced Audio Distribution Profile) voor stereo, AVRCP (Audio / Video Remote Control Profile) zodat je de audio/video ook via de oortjes kunt bedienen (pauze, skippen etc).
Opladen doe je in de case waar je ze ook in kunt bewaren, via een micro-USB aansluiting.

Ik wilde hem testen voor het thuis sporten. Daarvoor is het namelijk fijn als ik de muziek en instructies goed kan horen zonder dat ik met kabels vast zit en zonder dat de rest van het hele huis noodgedwongen moet meeluisteren.

Ik heb daarvoor een aantal lessen als offline videos beschikbaar die ik afspeel vanaf mijn Android telefoon (al dan niet met mirroring naar een groter scherm). Maar bij het bekijken van de video’s terwijl de audio naar de Bluetooth oortjes verstuurd werd, viel op dat beeld en geluid niet synchroon liepen. De audio liep achter.

Gelukkig heeft VLC player op Android (weet niet of dat voor iOS of Windows ook zo is) de mogelijkheid om audio en video met elkaar te synchroniseren met de optie “Audio delay” (zie afbeelding).

Het is een beetje zoeken, een waarde instellen en dan kijken en luisteren. Uiteindelijk bleek voor mij een setting van -500ms precies goed. De audio wordt nu een halve seconde eerste te horen gebracht dan oorspronkelijk aangegeven in de video. Daardoor wordt de Bluetooth vertraging opgevangen en lopen ze, bij gebruik van mijn Bluetooth oortjes precies gelijk.

Voor het overige bleven de oortjes prima zitten en hebben ze een uur intensief trainen overleefd.

Met dank aan VLCHelp.com waar je ook uitgebreidere info kunt vinden.

Deel dit bericht:

Cool en een beetje eng: READID demo app

 Gepubliceerd door om 12:26  Android, Grappig, iOS
mrt 082020
 

Android staat me (standaard) niet toe om een screenshot te maken terwijl ik de app gebruik, dus doe ik het even met een afbeelding van de leverancier zelf, je zult het zelf even moeten testen om het “live” in actie te zien.

Het was er eentje in de categorie “cool maar ook een beetje eng”. Terwijl ik op het vliegveld stond te wachten om van boort af te gaan op Schiphol, had ik mijn telefoon en paspoort op elkaar vast. Omdat ik bij het inschakelen na landing ook de NFC functionaliteit (heb ik normaal gesproken uit staan) weer aangezet had, wees mijn telefoon me er op dat hij een NFC-chip detecteerde. Logisch, die in mijn paspoort.

In de categorie natuurlijke nieuwsgierigheid viel toen de vraag, “zou er eigenlijk ook al een app zijn om die info uit die chip uit te lezen?” met als nog logischer antwoord: natuurlijk is die er. Zowel voor iOS als voor Android (klik de link voor de betreffende app-store).

De app leest je paspoort (of modern Nederlands rijbewijs) in twee stappen: eerst moet het optisch de strip met getallen en cijfers lezen aan de “onderkant” (lange kant) van de pagina met je foto er op. Op een modern rijbewijs (die met een “gaatje” er in) staat ook zo’n strip. Blijkbaar zit daar ook de info in die nodig is om de informatie op de NFC chip te ontsluiten. Dat is een slimme beveiliging zodat niet zomaar iemand met een skimmer naast je kan staan om de chip uit te lezen zonder dat je er erg in hebt. Het maakte ook meteen duidelijk waarom bij de automatische paspoortcontrole op bv Schiphol, je je paspoort open met de strip eerst in een sleuf stopt met een glasplaat. Ook daar leest het apparaat eerst visueel de codes op de fotopagina en dan digitaal de rest.

En de rest is dus ook een digitale versie van je foto, je handtekening (in het geval van je rijbewijs), je BSN, ingangsdatum, geldigheidsdatum, voor welke categorieën je rijbewijs geldig is etc.
Daar komt ook meteen het “enge” van de app naar voren. De makers geven aan dat geen van die info je telefoon verlaat en dat zij alleen statistische informatie over het gebruik zelf verzamelen (welk soort telefoon gebruikt wordt, welk type document gescand wordt, gebruiksfrequentie). Ja, je zult er op moeten vertrouwen dat dat ook alleen is wat ze verzamelen, anders heb je een groot probleem. Want als iemand deze info bewust ter kwader trouw zou verzamelen, dan weten ze meer van je dan je zou willen.

Het was wellicht dan ook niet zo heel vreemd dat ik, na een eerste test en demo op een nietsvermoedende reisgenoot, geen andere kandidaten voor een demo kon vinden. 😉

Deel dit bericht:

Ook Web NFC komt naar Google Chrome

 Gepubliceerd door om 06:26  Android, Internet, MacOS, Windows
feb 172020
 

Google blijft flink aan de weg timmeren met de mogelijkheden van de Google Chrome browser. Dat moet ook wel omdat ze anders door de andere aanbieders ingehaald worden. Schreef ik eerder al over de komst van WebXR, ook NFC krijgt/heeft een webvariant en komt naar de volgende versie van de browser op zowel de Mac, Android, Linux, ChromeOS en Windows. Helaas iPhone en iPad gebruikers, nog niet daar. Ik neem aan dat dat samenhangt met het moeten bouwen van Chrome voor iOS op basis van Webkit, of omdat de NFC-chip daar nog niet voor browsers toegankelijk is, geen idee.

Net als bij WebXR is er een voorbeeld beschikbaar die je zelf kunt testen, ook nu weer via glitch.com. Ik heb gezocht, maar kon met geen mogelijkheid mijn NFC-tags meer vinden. Balen. Maar gelukkig kun je het in de meeste gevallen hoe dan ook wel uitproberen. Ook zónder aparte kaarten of tags.

Lees verder….

Deel dit bericht:

VROOM: Virtual Robot Overlay for Online Meetings

 Gepubliceerd door om 17:01  Augmented Reality, Hardware, Mixed Reality, Onderwijs, Virtual Reality, Windows
feb 162020
 

Ze krijgen bonuspunten voor de afkorting: VROOM, dat staat voor Virtual Robot Overlay for Online Meetings. Maar voor het overige is het er zo eentje van “wie weet wordt het ooit iets, maar nu nog niet”. Het concept is ingenieus bedacht: de ene partij (0p afstand) gebruikt een VR set om te zien en te bewegen, de andere gebruik AR via een Hololens om de avatar van de persoon op afstand te zien.

Los van de vraag hoeveel tijd en werk het kost om de avatar te produceren vooraf, ziet het er nu op het filmpje allemaal nog heel erg “clumsy” uit. Zo erg dat het de vraag is of het niet een té complex geheel aan het worden is.

Via Walkingcat en MSPoweruser.com

 

Deel dit bericht:

Nog meer AR dinosaurussen….nu op je iPad via Adobe Aero

 Gepubliceerd door om 07:50  Augmented Reality, iOS
jan 142020
 

Als je een filmpje van een dinosaurus op Twitter deelt en er een blogpost over maakt,  dan is het uiteraard slechts een kwestie van tijd voordat een collega je voor een vergadering nog snel even een filmpje laat zien van nóg een dinosaurus die via AR te bekijken is.

In dit geval ging het om een voorbeeld dat geen gebruik maakt van WebXR maar van de gratis (met in-app aankopen)  iOS app van Adobe genaamd Adobe Aero. De app kan wél gITF (en zover ik kan zien ook glb) bestanden importeren, dus het zou heel eenvoudig moeten zijn om de Alfa Romeo Stradale 1967 die ik uitgeprobeerd had ook op die manier zichtbaar te maken.

Er is maar één klein probleempje: ik heb geen recente iPhone of iPad te beschikking. Mijn iPad mini is inmiddels ruim 4 jaar oud en heeft dus geen ondersteuning voor iOS 13.1 en niet voor de AR mogelijkheden van iOS via ARKit. Wellicht een reden om toch maar eens te upgraden.

Bij de afweging “Adobe Aero versus WebXR” is het belangrijk om daarbij te bedenken dat Adobe Aero niet alleen een viewer is, maar ook de mogelijkheid biedt om de objecten te animeren. Ze hebben het in de toelichting over het weer delen van je creaties maar dat is als video of via een link die anderen dan weer in de Aero app kunnen bekijken. Ik neem aan dat daarbij de Adobe Cloud storage gebruikt wordt waarvan je 2GB gratis krijgt en meer bij te kopen is.
Dat is (logischerwijs?) wat minder vrij dan bij WebXR en is een afweging die je nu nog moet maken bij de keuze voor een werkwijze/platform.

Deel dit bericht:

Gedaan: Nieuwe desktop gebouwd 2 van 2

 Gepubliceerd door om 08:01  Hardware, Windows
okt 182019
 

Gisteren heb ik in een uitgebreide post beschreven welke onderdelen ik uitgekozen had voor mijn nieuwe desktop.  Vandaag ga ik in op het bouwproces. Niet met een filmpje waarbij je de hele build van begin tot einde kunt zien.  Eerlijk is eerlijk, omdat het de eerste keer was durfde ik dat gewoon niet aan. Geen idee of het een probleemloos geheel zou worden of een paar dagen stressen.

Het werd een probleemloze build, een volgende keer zou ik het ook absoluut aandurven om de camera aan te zetten en het proces te documenteren. Maar dat is waarschijnlijk pas over 10 jaar. Het bouwen heb ik uiteindelijk samen gedaan met Niek, mijn 16-jarige zoon. Hij was, net als ik, thuis voor de herftsvakantie en wilde die graag een meemaken. Ook zijn conclusie was na afloop: dit zou hij nu ook zelf nog wel een keer durven nadoen.

Disclaimer: dit is een beschrijving van mijn eerste eigen build ooit. Ik heb dus niet de illusie dat het een “zo moet het en niet anders” handleiding is !!!

Lees verder….

Deel dit bericht:

Gedaan: Nieuwe desktop gebouwd 1 van 2

 Gepubliceerd door om 11:03  Hardware, Windows
okt 172019
 

Het is inmiddels (op 2 maanden na) bijna op de kop af 10 jaar geleden dat ik mijn vorige desktop bestelde. Toen wél de componenten geselecteerd maar ik had hem door Salland in elkaar laten zetten. Dat was voor nu eigenlijk ook het plan. Waarom? Nou, omdat 99 euro betalen voor het in elkaar laten zetten van een apparaat dat uit de nodige losse onderdelen bestaat, uniek is qua configuratie (dus geen kant en klaren “how to build it” filmpjes) én niet heel goedkoop voor wat betreft het totaal van onderdelen, eigenlijk best een goede deal is.

Maar omdat de AMD Ryzen 9 3900X erg populair blijkt te zijn, was die opeens niet meer op voorraad bij Alternate waar ik de rest van de configuratie uitgezocht had. Nou had ik natuurlijk op zoek kunnen gaan naar een plek waar ik wél alle onderdelen die ik wilde hebben kon vinden (niet gemakkelijk omdat er best veel plekken waren die de Ryzen 9 helemaal niet hadden). Maar dat was me eigenlijk teveel gedoe omdat het uitzoeken van de individuele componenten al veel werk was. Daarom was het het laatste zetje dat ik nodig had om dan toch maar voor zelfbouw te gaan. En dit keer dan dus echt.

In dit eerste bericht wil ik een aantal van de keuzes die ik dit keer gemaakt heb bij het samenstellen van mijn desktop toelichten. In het volgende bericht ga ik in op het bouwproces.

Desktop of laptop
Toen ik de vorige keer een systeem samenstelde was het geen vraag: als je een stevig systeem wilde, dan werd het een desktop. Een laptop was per definitie minder krachtig of onbetaalbaar.
Dat is inmiddels niet helemaal meer zo. Je kunt op een aantal plekken, bijvoorbeeld bij BTO hele mooie configuraties samenstellen.
De keuzevrijheid is dan echter een stuk beperkter. Zo was een AMD Ryzen 9 bij BTO geen optie, Was de optie voor een Intel i9 meteen gekoppeld aan een  (dure) NVIDIA GeForce RTX 2070 met 8GB GDDR6 en kwam ik qua kosten voor een “brute kracht” systeem uiteindelijk bijna 1.000 euro duurder uit dan ik nu betaald heb.
En dat vond ik wat veel (50% extra) voor de mogelijkheid om het systeem gemakkelijk te verplaatsen.

Lees verder….

Deel dit bericht:

Hilarisch: Mt. Rogers virtual display technology

 Gepubliceerd door om 10:33  Grappig, Hardware, Virtual Reality, Windows
jun 072019
 

Goed, ik snap het idee: hoe cool zou het zijn als je overal waar je maar bent dezelfde setup qua monitoren kunt hebben als op je eigen werkplek.

Want zeg nou zelf, jij hebt toch ook zo’n setup van 6 monitoren op je bureau, waarbij de ene nog groter is dan de andere?
Maar goed, dat zal ter illustratie zijn, als een “stel je eens voor dat je zo’n setup nu wél kunt realiseren?”

Los daarvan, wij zien het in de demo als vensters die in de werkelijke ruimte rondvliegen, maar het zijn duidelijk VR (of Mixed Reality zoals Microsoft dat noemt) brillen. Geen HoloLens brillen. Dat betekent dus dat je volledig afgesloten bent van je omgeving. Je ziet je toetsenbord of andere zaken die je op je tafel hebt liggen niet meer, ziet ook niet of iemand er in de coffeeshop met je tas vandoor gaat, je zit helemaal afgesloten van de buitenwereld. En dat wordt na 20-30 minuten helemaal niet zo fijn. Zelfs als je geen last krijgt van het gewicht van de bril op je hoofd, het zweterige gevoel dat je krijgt door het afgesloten zijn van een deel van je hoofd, zelfs dan wil je na die tijd wel weer even “vrij” uit die opgesloten ruimte. Dan maakt het dus niet uit dat de bril uren mee kan  op een acculading.

Nogmaals, het zou me super stoer lijken als ik ’s ochtends in de bus en trein een paar grotere schermen voor me zou kunnen zien bij het werken op mijn laptop. Maar dan wel in een AR-situatie. Waarbij ik gewoon de buitenwereld zie en de scherm letterlijk als extra fysieke schermen in de ruimte zweven. Zo tegen de tijd dat ze de interface in een contactlens ingebouwd hebben, die ik kan dragen zonder dat ik het gewicht voel of zonder dat ik een groot apparaat extra met me mee moet slepen om daar te kunnen werken. Die tijd komt wel, maar tot die tijd zijn dit vingeroefeningen waarvan ik me afvraag of Microsoft er genoeg van kan leren. De vraag “lopen gebruikers warm voor dit concept?” hangt toch heel erg samen met de uitvoering. En het zou me echt heel erg verbazen als dit met de huidige VR brillen en stand van de technologie tot een daadwerkelijk product te maken is.

getipt door mspoweruser.com

Deel dit bericht:

Duiken met de GoPro HERO 7 Black

 Gepubliceerd door om 07:58  Android, Duiken, Hardware, Video
mei 052019
 

Gezien de titel “Duiken met de GoPro HERO 7 Black” had dit bericht natuurlijk ook op Activegeek.nl een plek kunnen hebben. Daar heb ik de resultaten geplaatst, hier wil ik het vooral hebben over de achterliggende techniek.

GoPro HERO 7 Black versus de Insta 360 One X

Voor de vakantie was het plan eigenlijk om een Insta 360 One X camera met onderwaterbehuizing te kopen en daarmee te gaan duiken in Egypte. Helaas waren de recenties van de behuizing lang niet zo goed als van de camera zelf. Dus die werd het toch niet.

Wél had ik heel goede dingen gelezen over de stabilisatie-opties van de GoPro HERO 7 Black. En dus werd mijn GoPro HERO 4 Black voor deze vakantie vervangen door een GoPro HERO 7 Black.

Duikbehuizing: origineel of namaak?

GoPro heeft het niet gemakkelijk de laatste jaren als het gaat om het generen van omzet. Dat zal dan niet gelegen hebben  aan de tactiek die ze ook al jaren hanteren: nieuwe camera betekent ook nieuwe accessoires. Dus uiteraard moest ik een nieuwe behuizing kopen voor mij GoPro HERO 7 Black. GoPro verkoopt er zelf eentje voor, die de mooie naam “Super Suit” heeft en bijna 54 euro moet kosten.
Na wat rond zoeken kwam ik echter ook een “namaak” Super Suit tegen waar de meeste mensen heel erg tevreden mee zijn, de behuizing van Kupton te koop via o.a. Amazon in Duitsland. Die kost geen 54 euro maar 12,50 euro. En voor 6,99 euro je er een rood filter bij. GoPro verkoopt ook een filter voor haar Super Suit, maar die kost weer zo’n 35 euro. Dus ik betaalde net geen 20 euro voor iets waar ik anders bijna 90 euro voor zou moeten betalen.

Natuurlijk. Met een namaak behuizing loop je in theorie meer kans op een lekkage dan bij een originele behuizing. Of niet natuurlijk. En een GoPro HERO 7 Black is van zichzelf al waterdicht. Helemaal al omdat het voor de Kupton behuizing niet nodig is om de lens van de camera af te schroeven. Dat moet bij de originele behuizing wél en dat vind ik echt super onhandig.

Het is een aanbeveling die je mag aannemen of niet. Ik verdien er niks aan. De rood filter is voor het water van de Rode Zee ideaal. Tussen een meter of 5 tot een meter of 15 haalt het de rode kleuren heel mooi weer op. Achteraf gezien had ik beter deze set kunnen kopen. Dan had ik voor 16 euro niet alleen een behuizing maar ook een rood, licht rood én magenta filter (+ een paar anti-condens inlays) gehad, ook goed voor zoet / groen water.

Lees verder….

Deel dit bericht:

Experimenteren met MIT App Inventor

 Gepubliceerd door om 20:01  Android, ESP32, Internet of Things, Programmeren
okt 282018
 

De site/toepassing is niet nieuw, maar ik had simpelweg nog geen reden gehad om er eerder naar te kijken: MIT App Inventor.

Vandaag heb ik er voor het eerst mee geëxperimenteerd. De aanleiding is een wat groter project waarbij ik sensorwaarden die via een ESP32 worden verzameld direct op een mobiel apparaat wil kunnen ontvangen (dus niet via WiFi / MQTT etc). Het idee is om daar BLE (Bluetooth Low Energie) voor te gebruiken, de ESP32 heeft standaard WiFi en BLE ingebouwd. Maar de standaard apps die je voor BLE kunt downloaden hadden wat moeite met het verwerken en zeker met het netjes weergeven van de data die op deze manier binnen kwam. Zelf een app bouwen voor iOS of Android had ik in het verleden wel al eens geprobeerd, maar in beide gevallen was het installeren van de benodigde tools/software en het krijgen van een basisbegrip van hoe e.e.a. werkt al voldoende reden om daar niet teveel extra tijd in te steken.

Ik was dan ook een beetje sceptisch toen ik de verwijzing naar MIT APP Inventor tegenkwam. Maar, de eerste indruk na een paar uurtjes testen is heel positief. Goed, de eerste beperking voor nu is nog dat er nog geen ondersteuning is voor iOS. Dat was voor mij geen echt probleem, ik heb beide ter beschikking.
Heel prettig is wat mij betreft dat ik meteen in de online omgeving aan de slag kon. Ik kon met een Google account inloggen, naar keuze voor mij dan dus via @gmail.com of via @ixperium.nl omdat we Google Apps for Education gebruiken. Maar helemaal mooi werd het na het koppelen van mijn Android toestel via de MIT AI2 Companion App die ik via Google Play kon installeren. Na het scannen van een QR-code of het invoeren van een korte code werd mijn toestel gekoppeld aan het project waar ik mee bezig was. Dat betekende dat wijzigingen meteen werden doorgevoerd en te testen waren.

Het bouwen van een applicatie voelde heel vertrouwd, enerzijds heb je de ontwerpomgeving waar je knoppen, lijsten etc. op je scherm plaatst. Om er voor te zorgen dat die knoppen daadwerkelijk iets doen gebruik je de “Blocks” omgeving. Als je met Scratch kunt werken of met de Blocky achtige omgevingen zoals ook bij de Micro:bit gebruikt worden, dan kun je hiermee eenvoudig overweg.
En ook wijzigingen die je hier doorvoert worden meteen in de app op je smartphone doorgevoerd.

Heb je app helemaal klaar, dan kun je een .apk bestand downloaden op je smartphone. Dat is dus een “echte” app die gewoon zelfstandig werkt, los van de online omgeving. Nou staan de meeste smartphone tegenwoordig zo ingesteld dat ze niet zomaar apps installeren die niet in Google Play staan. Maar als het goed is, dan is dat één vinkje dat je moet aanzetten. Ik heb nog niet uitgezocht hoeveel werk de optie is om je app via Google Play te delen via App Inventor, want dat is voor mijn doel niet nodig.

Conclusie
Voorlopige conclusie is dat deze omgeving voldoende flexibiliteit biedt voor wat ik nodig heb.  De app is nog niet klaar dus nog geen filmpje etc. van het eindresultaat. Dat wordt nog vervolgd.

Deel dit bericht:
Pagina 1 van 69 1 2 3 … 68 69