Google AR in de klas en de honger van Pedro

Pedro De Bruyckere deelt bovenstaand filmpje van Google Expeditions AR. Hij geeft daarbij aan dat de video hem een beetje op zijn honger laat zitten. Nou kende ik die uitdrukking niet, ik moest hem even opzoeken: “niet voldaan zijn”.  En ja, ik kan me bij dat gevoel wel wat voorstellen. Enerzijds is het meer “open” dan de VR versie van de Expeditions. De kinderen kunnen elkaar zien, met elkaar interacteren. Maar ik blijf het maf vinden, die kinderen met zo’n selfiestick die door de klas heen rennen om dingen te bekijken die er niet zijn. Ik kan alleen mijn vinger er niet helemaal achter krijgen waarom ik er sceptisch over ben. Ja, ze worden er enthousiast van, zoveel is duidelijk. Gaan ze er beter door leren is een vraag waarbij je eerst moet vaststellen wat dan “beter leren” is (nee, het is wat mij betreft “meer feitjes onthouden voor het proefwerk”. Dat ze het, zeker in het begin, “leuk” vinden geloof ik eveneens wel. Nee, ik heb nog geen direct antwoord op de vraag of dit een gimmick is of een waardevolle aanvulling op het onderwijs.