Gezien (2x): Google and the World Brain

In januari kwam ik de trailer tegen van Google and the World Brain en baalde toen dat ik hem niet ergens kon bekijken (of desnoods downloaden). Gisterenavond kwam hij tegen middernacht bij de VPRO, onmogelijke tijd, maar gelukkig is er zoiets als uitzending gemist. 🙂

Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik van de documentaire vind. Enerzijds maakt de aandacht voor de boodschap en ideeën van H.G. Wells door de hele documentaire duidelijk dat er ook positieve kanten aan het concept van een wereldbrein en brede beschikbaarheid aan kennis zitten, hoewel er ook aan die voorspellingen al kanten aan zaten die zorgelijk zijn.

Het hele item over Streetview is heel tendentieus. Het feit dat Google ook data van open netwerken bewaarde is wellicht niet handig. Maar het is niet alsof ze beveiligde netwerken gehackt hebben, de verzamelden data van open netwerken, dus zónder beveiliging. Een open netwerk is dom, onvoorzichtig en vraagt er om dat er mensen meeluisteren. De vermelding dat Google ook “wachtwoorden” verzamelde is daarmee extra flauw, want je mag in zo’n geval blij zijn als alleen Google wachtwoorden die over zo’n onbeveiligd netwerk heen gingen opgevangen heeft. En het zet een toon in zo’n documentaire die de discussie duidelijk in een richting stuurt van Google als groot en onverantwoordelijk bedrijf.

Andere personen die aan het woord komen mogen uitgebreid vertellen waarom ze het allemaal heel slecht vinden, maar komen zelf haast als karikaturen over. De meneer van de Nationale Bibliotheek van Frankrijk heeft het over arrogante vertegenwoordigers van Google, maar hij is zelf het toonbeeld van arrogantie. Datzelfde geldt voor de hoogleraar Duitse Letterkunde in Heidelberg. Het pompeuze van hem en de verschillende auteurs als ze het hebben over “hun auteursrecht” en de schande van het gegeven dat mensen zomaar als ze een beetje slim zochten de inhoud van “hun boeken” kon vinden is haast lachwekkend.
Ik sluit niet uit dat de programmamakers dat ook gezien hebben en hen zo ook hebben willen neerzetten.

De klachten van bijvoorbeeld het Internet Archive en de geheimzinnigheid vanuit Google rond veel van het project, de vragen over privacy zijn natuurlijk wel kritische punten die tot nadenken aanzetten. Idem voor wat betreft de vraag in hoeverre Google nou wel of alleenrecht zou krijgen op “kennis” of zelfs alleen maar literatuur.

En de aandacht voor Baidu die via Baidu Wenku, haast in een voetnoot van de documentaire, claimen al minstens zo hard als Google bezig zijn een wereldbrein te ontwikkelen en die niet met zo veel problemen en tegenwerking te maken krijgen als Google maakt ook wel heel erg duidelijk dat het pyrrusoverwinningen zijn waar een aantal van de personen die aan het woord komen heel blij over zijn.

Hoe dan ook, die verschillende gevoelens en invalshoeken maken het zondermeer een documentaire om te bekijken. En eigenlijk twee keer omdat je de tweede keer meer nuances ziet in het verhaal dan de eerste keer (tenminste zo was het bij mij wel).

N.B. De aflevering is beschikbaar tot maandag 29 feb 2016, 23:58