Naar aanleiding van mijn bericht over het Kennisnet Trendrapport 2014-2015 Technologiekompas voor het onderwijs reageerde Michael van Wetering van Kennisnet met het volgende:
Wat we namelijk bedoelen met ‘standaarden niet beschikbaar’ is dat wij bij de bouwers van adaptieve leersystemen (b.v. Pulse-On, Oefenweb en Dedact) beluisteren dat er geen inzetbare open standaarden zijn die hen in staat stellen materiaal zodanig te beschrijven dat ze er binnen hun systeem mee uit de voeten kunnen. De markt moet natuurlijk altijd gestimuleerd worden standaarden ook toe te passen, maar vooralsnog zegt men dus dat die standaarden er simpelweg niet zijn.
Wellicht is dat slechts een kwestie van het ontwikkelen van het juiste toepassingsprofiel, dat kan ik met mijn beperkte kennis van deze standaarden niet beoordelen. Wat is jouw inschatting?
Heb je voorbeelden van adaptieve leersystemen die de door jou genoemde standaarden al wel succesvol toepassen? Die voorbeelden zou ik heel graag opnemen in het rapport!
De reactie laat precies zien waarom het vaak zo heel lang duurt om leertechnologiestandaarden te ontwikkelen en te implementeren. Laat ik beginnen met te stellen dat ik de omgevingen Pulse-On, Oefenweb en Dedact niet ken. Ik kan dus niet inschatten in hoeverre zij adaptiviteit toepassen die niet met bijvoorbeeld IMS Learning Design te beschrijven zou zijn. Het probleem is daarbij dan ook dat die bedrijven niet betrokken waren bij het ontwikkelen van die specificatie nu zo’n 10 jaar geleden (zie ook de tijdlijn in de afbeelding hierboven). De kans dat zij dingen willen die niet kunnen worden beschreven in IMS LD is dan natuurlijk tamelijk groot.
Productierijpe, commercieel te verkrijgen of open source, systemen die IMS LD (en in het verlengde daarvan IMS QTI, want dat wordt gebruikt voor de toetscomponent in IMS LD) ondersteunen, die ken ik niet (hier staat een al wat ouder lijstje met tools en een inschatting van hun volwassenheid). Maar, het zou te gemakkelijk zijn om te volstaan met een constatering dat “er geen standaarden zouden zijn die doen wat de leveranciers willen” en de standaarden/specificaties die dat zouden moeten kunnen dan maar gewoon niet eens te benoemen in het rapport. Ik weet dat er heel slimme mensen bij het opstellen van IMS LD betrokken zijn geweest en ik zou het toch wel heel interessant (en verrassend) vinden als zij een standaard/specificatie voor het beschrijven van adaptief onderwijs ontwikkeld hebben, op basis notabene van een specificatie die al bestond en bij de OU al intern gebruik werd (EML = de Educational Modelling Language) en dat zij dan daarbij de plank zo volledig mis geslagen zouden hebben dat die niet meer bruikbaar zou zijn om de adaptiviteit die systemen in 2014 willen kunnen ondersteunen, te beschrijven.
Als dat inderdaad zo is, en als er drie leveranciers zijn die wel de wens hebben om de adaptiviteit van hun systemen op een leveranciersneutrale manier te kunnen beschrijven, dan lijkt me daar een mooie opdracht vanuit Kennisnet/SURF richting IMS te liggen. Draagvlak al verzekerd.
(p.s. en voor wie het niet begrepen had: ik ben heel blij met de reactie van Michael, dit soort online discussies/dialogen zijn nou precies wat internet zo mooi en waardevol maakt wat mij betreft!)
Onderwijs ontwerpen met een educatieve modelleertaal http://t.co/ZzMJmUiU4F
Hoi Pierre,
Ik heb je suggestie aan mijn collega’s Henk Nijstad en HP Kohler gestuurd, beide actief met standaarden bij Kennisnet (jou welbekend).
Hen heb ik ook gevraagd of we de IMS standaarden zouden moeten opnemen als voorbeeld, jij vind van wel maar kunt vervolgens geen producten noemen die de standaarden toepassen. Dat heeft voor onderwijsinstellingen dan nog geen praktische relevantie. Ze hebben immers nu systemen nodig waarmee hun content op maat kan worden aangeboden aan leerlingen. Voorbeelden in dit trendrapport moeten dat soort concreet toepasbare systemen bevatten.
In onze regelmatige gesprekken met allerlei marktpartijen zullen we dit gesprek over standaardisatie zeker (blijven) voeren. De partijen die ik noem zijn naar onze inschatting met oprechte bedoelingen bezig het onderwijs te ondersteunen in de ambitie om meer gepersonaliseerd onderwijs aan te helpen bieden. We gaan hen concreter vragen wat ze missen in bestaande standaarden.
Vriendelijke Groet,
Michael
Hoi Michael,
“…jij vind van wel maar kunt vervolgens geen producten noemen die de standaarden toepassen”
Ik reageerde op het gegeven dat in het rapport stond (en dat citeer ik ook in het oorspronkelijk bericht): “Er zijn nog geen open standaarden beschikbaar voor de gedetailleerde beschrijving van leermateriaal. Zo’n gedetailleerde beschrijving is vereist voor toepassing in adaptief leermateriaal en platforms voor gepersonaliseerd leren.”
Ik heb niet gezegd dat er al commerciële of open source producten zijn die IMS LD geïmplementeerd hebben. Dat jij dat dan niet praktisch relevant vindt laat ik voor jouw rekening. Dat het onjuist is als je stelt dat er nog geen open standaarden beschikbaar zijn op dat gebied, is een uitspraak die voor mijn rekening komt en waar ik nog steeds achter sta.
Hoi Michiel en Pierre,
Wat een goede en interessante discussie! Ik ben het met Pierre van harte eens dat IMS Learning Design een prima basis kan bieden voor de adaptieve systemen van nu. Wat ideeën van mij:
1) IMS Learning Design was/is een topconcept! Ik gebruik het nu nog als ik in opleidingen spreek over learning design omdat het je dwingt om te denken in leeractiviteiten in plaats van alleen maar content zoals zoveel andere modellen en leerstandaarden.
2) Toen het vanuit EML ontwikkeld was dacht de markt vooral nog in oud concept ‘leren is content leveren’.
IMS LD sluit wat mij betreft perfect aan op hedendaagse ontwikkelingen en trends zoals Design Thinking, Learning Experience Design, gepersonaliseerd (samenwerkend) leren, adaptief leren. Ik denk dat de concepten van IMS LD prima inzetbaar zijn.
3) Probleem is (imho) dat IMS LD nooit een groot succes heeft gekend. Daarom zijn toepassingen nooit erg breed ingezet en de producten zoals leeromgevingen die met IMS LD kunnen werken nooit goed uit ontwikkeld.
Ik denk dat voor alle partijen die nu met gepersonaliseerd leren bezig zijn IMS LD zowel inspiratie kan bieden als concrete handvatten over zaken als taxonomy, metadata en leerprocessen. Zelfs wat betreft technische afhandeling in een systeem kan er veel geleerd worden van IMS LD. Dit betekent voor mij dat de partijen op zijn minst op de hoogte moeten zijn en niet iets compleet nieuws gaan bedenken. Dan krijgen we namelijk nooit een standaard. En het zijn niet de minste die intensief met IMS LD bezig zijn geweest. Vooral in Nederland zijn er meer dan genoeg experts die waardevol kunnen zijn voor de ‘nieuwe’ systemen vanwege hun kennis en ervaring met IMS LD.
Voldoende volgens mij om partijen te vragen om dit goed te overwegen. Al is het maar omdat dan een bredere kijk op gepersonaliseerd leren ontstaat. Ook hier kun je vervallen in het laten uitleveren van content door een systeem. In het gesprek met Pasi Sahlberg wat ik had waarschuwde hij ook voor een te beperkt idee van gepersonaliseerd en adaptief leren. Maar misschien is dit weer een andere blogpost waard. 😉
Hartelijke groeten,
Marcel de Leeuwe