Een van de berichten die ik op “Over onderwijs en ict” tegen kwam gaat over “Knikkercoding“, een project van Stef Verberk. Het idee hierbij is dat kinderen eenvoudiger zouden leren programmeren met behulp van zijn modulaire knikkerbaan.
Terwijl ik het zo beschrijf realiseer ik me dat de term “knikkerbaan” zijn werk mogelijk tekort doet, en dat bedoel ik dan zeker niet zo. Integendeel. Ik vind het een heel intrigerend concept. Zeker na het lezen van het stukje waarin hij het achterliggend onderzoek beschrijft (zie ook hier onder het kopje “onderzoek”). Het wekt de indruk van een heel gestructureerde aanpak, maar daarvoor zou ik natuurlijk ook het achterliggende onderzoeksrapport moeten lezen. Dan weet ik pas of ik er ook als onderzoeker blij van wordt. Want over de redenatie achter de stappen van “algoritmes van programmeren” naar “een soort Rube Goldbergmachine” wil ik wel wat meer lezen.
En ook hier ben ik niet tevreden met alleen een constatering dat de leerlingen het “leuk” vonden om te doen. Stef heeft het over de aansluiting tussen Knikkercoding en programmeren in Scratch. Dan zou ik ook onderzocht willen zien of leerlingen na het werken met de knikkerbaan sneller de concepten van Scratch begrijpen dan de kinderen die een andere introductie in programmeren krijgen. Bijvoorbeeld via CodeWise of Scratch Jr?
Volgende stap is wat mij betreft in ieder geval het sturen van een mail naar Stef om te kijken of er meer te lezen is over zijn onderzoek én of hij er sinds vorig jaar nog mee doorgegaan is. Wordt (hoop ik) vervolgd.