Een LMS/VLE of het “Open Web”

Er zijn een aantal MOOCs die ik de laatste tijd intensief gevolgd (en afgerond) heb, andere volg ik op een afstandje. Een daarvan is Learning tto Teach Online. Vandaag zat ik door een paar van de video’s te bladeren en kwam bij het onderdeel over “Open and Institutionally Supported Technologies” (aanmelden kan overigens nog gewoon tijdens de looptijd, dus je kunt het onderdeel ook zelf helemaal bekijken) met een paar filmpjes over de technologie die je als docent kunt gebruiken in je onderwijs.

Daarbij komt ook het onderscheid “Learning management system or the open web?” uitgebreid aan bod. En het gaf me enerzijds een wat ongemakkelijk gevoel, anderzijds moest ik er ook wel weer om glimlachen. Het liet namelijk weer maar eens zien hoe gekleurd we in het onderwijs allemaal (ik vast ook) zijn als het gaat om ondersteunende systemen bij het verzorgen van lessen.
En voor de duidelijkheid: ik denk niet dat er écht onjuistheden in hun verhaal en in de video’s zitten. Uiteraard niet. Kijk maar naar bovenstaande video. Die is mooi samengesteld uit citaten van mensen uit de praktijk. Wel in individuele zinnen opgeknipt en in de gewenste volgorde gezet, maar het zijn citaten.
Bij bovenstaande video hoort ook een PDF die je hier kunt downloaden/lezen.

Waarom de nekharen?
Nou, bijvoorbeeld omdat Moodle en Blackboard op één hoop gegooid worden, die van de institutionele (gesloten!) leeromgevingen. Ik denk dat heel wat Moodle ontwikkelaars het daar heel erg mee oneens zullen zijn. Het komt waarschijnlijk omdat ze bij de University of New South Wales in Australië gebruik maken van Moodle als institutionele leeromgeving.
Of om de bewerking dat auteursrechtregels in een institutionele leeromgeving ‘meestal’ flexibeler zijn (met betrekking tot uitzonderingen voor het onderwijs) dan in een ‘open web’ omgeving. Of ‘nadelen’ van institutionele omgevingen in de vorm van “Choice: Some staff prefer the autonomy of delivering the course content in a manner or environment they feel is appropriate rather than using a prescribed one“. Ik denk dat dit nog wel de sterkste “haren in de nek die omhoog gaan staan” gevoelens geeft: “prescribed” (voorgeschreven) versus “appropriate” (geschikt), en ook de impliciete veronderstelling dat wat de docent geschikt acht toch wel beter moet zijn dan wat de onderwijsinstelling “voorschrijft”.

Betekent overigens niet dat ik negatief ben over de MOOC. Zo gaat het onderdeel over “Planning Online Learning” heel goed over de afweging tussen didactiek en technologie. En ook op hun website vind je heel wat bronnen en informatie. Die site is hoe dan ook de moeite van het doorbladeren waard.