Op makered.nl staat een lezenswaardige bijdrage van Per-Ivar Kloen over de conferentie #fablearn. Als dit een video was zou ik nu zeggen: “zet hem even op pauze en lees dat bericht even”. Kom daarna vooral weer terug!
Goed, bij het lezen van dat bericht en met name als hij meer ingaat op “hoe doe je dat nou?” schoot me opeens te binnen dat het een beetje klonk alsof ik Sem van Geffen hoorde praten over Gamification. En begrijp me niet verkeerd, dat bedoel ik niet negatief.
Wat de bijdragen van Per-Ivar en Sem met elkaar gemeen hebben is dat ze beiden proberen een in beginsel wollig/ontastbaar concept “makeronderwijs” respectievelijk “gamification” een stuk(je) tastbaarder te maken voor leraren/docenten (en anderen). Beiden doen hun best om zulke “ik moet er wat mee, maar ik heb geen idee wat, het is vast iets wat ik als leraar niet kan” begrippen te beschrijven in termen die zij wél begrijpen zodat leraren die dat willen en durven er mee kunnen gaan experimenteren en kunnen uitzoeken wat voor hun situatie het beste werkt.
En dat vind ik mooi, want daar hebben we veel meer aan dan simpelweg constateren dát die leraren handelingsverlegen zijn.
Waarom nou die poster van het Klooicanon bij dit bericht? Nou, ten eerste omdat ik er simpelweg even naar *moest* verwijzen. Want Astrid Poot en de mensen waar ze mee samen werkt, zijn ook zo’n voorbeeld van het continue werken aan het begrijpelijker maken van de “makerbeweging” (daarom is “lekker klooien” een veel toegankelijkere term). Astrid beperkt zich daarbij niet tot het onderwijs, maar doet ook een oproep aan ons als ouders. Want in een tijdperk waarbij we steeds meer roepen “onderwerp X of onderwerp Y moet ook door het onderwijs worden verzorgd” lijken we wel eens te vergeten dat wij daar ook een grote rol bij kunnen spelen. En als wij dus willen dat onze kinderen een beter beeld krijgen van wat techniek is, als we willen dat ze hun creativiteit ontwikkelen, dan moeten ook wij ze meer bieden dan TV, een iPad en een smartphone. De poster laat 50 tools zien die kinderen tegen de tijd dat ze 12 jaar zijn zouden moeten kennen. Lees ook haar langere uitleg over waarom dat zou moeten bij bright.nl.
Nou ben ik ook benieuwd of je, als je als ouder naar die poster kijkt, ze zelf ook alle 50 al zou kunnen afvinken. Ik gok dat dat niet zo is. En zelfs als het wel zo is, dan zullen er zeker ook tools tussen zitten waarvan je denkt “oei, daar ben ik niet zo handig mee”. En dat is dan natuurlijk ook even slikken als ouder. Nou, dan herken je meteen de uitdaging waar docenten vaak voor staan. Gewoon aan wennen en je realiseren dat als je dit samen met je kind doet, de kracht hem er niet in zit dat jij alles beter kunt of beter weet. Veel plezier! 🙂