Raspberry Pi en zijn oudere zusje: Arduino

OK, het is duidelijk. De Raspberry Pi is in staat om een bepaalde nieuwsgierigheid op te wekken. En niet alleen bij schooljeugd en niet alleen voor het programmeren in Python. Ik was eigenlijk vanaf het begin ook wel heel nieuwsgierig naar waar die extra pinnen op het Raspberry Pi board nou eigenlijk voor waren. Ik was er al snel achter dat dat “GPIO” pinnen waren, “General Purpose Input Output” pinnen. Je kunt er elektronica mee aansturen, of er juist waarden van uitlezen. De eerste voorbeelden waren niet echt schokkend: het laten knipperen van een of meerdere LEDs was nou niet echt iets waar ik enthousiast van werd (toen nog niet).

Maar al verder lezend kwam ik ook bij meer interessante projecten. Zoals het draadloos uitlezen van de waarden van weerstations of het (automatisch) aan en uit schakelen van lampen (met sets zoals je die o.a. van KlikAanKlikUit kunt kopen). Het zag er allemaal fantastisch uit, maar was ook allemaal veel te hoog gegrepen (voor mij). Meer dan wat basis elektronica op de middelbare school heb ik nooit gehad en waar ik wel graag met dingen met een toetsenbord speelde, waren weerstanden, transistoren en condensatoren nooit echt mijn ding.

Het was duidelijk dat dat moet gaan veranderen. Want ik wil de temperatuursensor die we nu achter in de tuin hebben hangen en waarvan ik de temperatuurwaarde en luchtvochtigheid alleen op een display binnen kan zien, kunnen uitlezen met mijn Raspberry Pi. En ik wil een aantal apparaten via een webinterface uit en weer aan kunnen schakelen. En ik wil daar natuurlijk niet voor doen wat ‘gemakkelijk’ is, ik ga niet de kant en klare hardware kopen die x keer duurder is dan de verschillende componenten. Dit moet ik zelf kunnen bouwen en begrijpen.

Maar goed. De Raspberry Pi dan. Ik had inmiddels al begrepen dat er een oudere ‘zus’ was. Met haar eigen, zeker zo grote, groep vrienden en vriendinnen. De Arduino. De Arduino bestaat al heel wat langer (sinds 2005) en er zijn heel wat uitbreidingen en voorbeeld ‘sketches’ beschikbaar voor het platform.
Arduino en Raspberry Pi zijn zeker niet hetzelfde. Arduino is een platform dat helemaal gericht is op het aansturen van elektronica. Waar de Raspberry Pi een complete Linux computer is, compleet met aansluiting voor een beeldscherm, 2 USB poorten, 1 SD-kaart lezer en een netwerk aansluiting, moet je het bij de Arduino doen met een soort C-achtige single task programmeertaal die je er via de USB-poort op zet en moet je een SD-kaart lezer, netwerk aansluiting en USB-poorten apart aanschaffen (of zelf bouwen) in de vorm van uitbreidingsborden.
Dat laatste heeft tot gevolg dat de Arduino niet eens goedkoper zal uitvallen dan de Raspberry Pi. Een los Arduino Uno board kost zo’n €23,- maar bijvoorbeeld een ethernet-bord kost nog een keer hetzelfde.

Daar staat dan wel weer tegenover dat de Arduino minder energie verbruikt en ook in heel kleine vorm geproduceerd kan worden. Kijk maar eens naar dit Kickstarter project waarbij een Arduino gemaakt wordt zo klein als een munt:

Ander voordeel van de Arduino is dat er al een aantal boeken verschenen zijn met uitleg over het gebruik ervan. En die boeken zijn met name ook leerzaam als je, zoals in mijn geval, geen of nauwelijks ervaring hebt met elektronica. De stap voor stap uitleg bij schema’s en aansluitingen vergroten de kans dat je geen rook uit je Raspberry Pi of Arduino zult zien verschijnen als je per ongeluk de verkeerde aansluitingen maakt.

En dus heb ik besloten om ook eerst met een Arduino wat meer gevoel te krijgen voor wat ik eigenlijk aan het doen ben. Natuurlijk moest ook ik beginnen met de “hallo wereld” variant van het sketchen met een Arduino: een knipperende LED. In dit geval een RGB LED die ik meerdere kleuren kan geven, afhankelijk van welke input ik aanstuur.

Natuurlijk had ik ook graag een filmpje laten zien waarbij ik deze zelfde aansluiting op de Raspberry Pi liet werken. Maar het stomme is dat ik dat simpelweg nog even niet kan. De breadboard kabels die ik bij de Arduino besteld had zijn mannetje-mannetje, prima in combinatie met een Arduino en een breadboard. Maar voor de Raspberry Pi heb ik vrouwtje-mannetje nodig (of ik moet eerst zoiets bestellen en in elkaar zetten als de Slice of Pi). Tja.

Ik vrees dat het dus nog wel eventjes zal duren voordat ik die lampen aan en uit schakel met mijn Raspberry Pi. Maar ik ben vastberaden om ook dit onder de knie te krijgen. Wordt dus vervolgd. 🙂