3D TV = Hoofdpijn TV (nu nog)

Ik was gisteren bij de ISE (Integrated Systems Europe) beurs in de RAI in Amsterdam. Helaas niet met een investeringsbudget op zak, want jeetje wat stonden er heel wat mooie spullen bij elkaar daar. Als er iets duidelijk is, dan is het wel dat beeldschermen alleen maar groter blijven worden. En of het dan voor TV’s, projectschermen, digitale schoolborden, varianten op de Microsoft Surface tafels zijn, met pen of gewoon met je vingers, maakt niet uit. Groter is het motto.

Een van de dingen die echt in de categorie “dat moet je met je eigen ogen gezien hebben” valt zijn de 3D TV’s. De foto bij dit bericht is meer een “ik was er echt” dan dat jij er wat aan hebt, want die is natuurlijk gewoon 2D. Maar het scherm waar ik naar keek liet 3D video zien zónder dat ik daarvoor een aparte bril hoefde op te zetten. Het werkt, maar ook weer niet. Het lukte mij in ieder geval niet om het hele scherm ineens scherp te zien. De randen van mijn gezichtsveld waren altijd wazig, in het midden zag je 3D beeld, en het was ernstig vermoeiend. Daar is dus nog ruimte voor verbetering. Maar als ze dit weten te optimaliseren dan is dit een geweldige sprong vooruit. Want om zonder bril 3D te zien in een plat scherm heeft toch iets magisch.

Ik heb een korte sfeerimpressie gemaakt van de beurs met behulp van mijn Kodak Zi8. Geeft toch net wat betere kwaliteit dan mijn iPhone gebruiken (1920×1080 i.pv. 640×480) terwijl hij heel compact mee te nemen was.

Je kunt het filmpje naar wens op verschillende kwaliteitsniveaus bekijken. Voor het volledig 1080p formaat heb je een wat stevigere netwerkverbinding nodig. Waar is overigens de tijd dat je YouTube kon wegzetten als een plek waar je wazige postzegelformaat filmpjes kon vinden?