Leerzaam: ontmantelen van een HP PSC 2175 All-in-one printer/scanner

Ik had het zo lang mogelijk voorkomen. Mijn HP PSC 2175 All-in-one printer/scanner had geen internet-aansluiting, maar met behulp van een Sitecom LN-308 hing hij al ruim 11 jaar aan het thuisnetwerk. Nee, hij had geen ondersteuning voor de iPad, maar who cares. De software werd al een tijdje niet meer bijgewerkt, scannen ging eerst wat omslachtiger maar met Windows 10 eigenlijk juist weer prima. Dubbelzijdig printen deed ik nauwelijk (kon in theorie als je zelf het blaadje omdraaide). En voor het snel dubbelzijdig scannen had ik al een tijdje een Fujitsu ScanSnap S1500 ernaast staan.

Kortom, hij had wat mij betreft nog lang niet vervangen hoeven worden. Maar net voor de Kerst leek hij toch definitief de geest te hebben gegeven. Hij wilde de cartridges niet meer herkennen, mopperde daarna over onjuist papierformaat, en ja, achteraf denk ik dat we hem wellicht uit elkaar, schoongemaakt en weer in elkaar zouden hebben kunnen krijgen en dat hij dan heel misschien het weer gedaan zou kunnen hebben, maar met name het gegeven dat hij bij deze acties (proberen de cartridges te herkennen en uitlijnen) een aantal keren zomaar helemaal uitviel (niet vastlopen, maar gewoon helemaal display dood en niks meer totdat ik de stekker uitgetrokken en ingestoken had) gaf de doorslag. Dit is een apparaat dat altijd aan (in standby) staat en daar wil ik geen gedoe mee als het gaat om elektrische veiligheid. Dus werd hij, na 15 jaar trouwe dienst, overleden verklaard en vervangen door een HP ENVY Photo 7830 All-in-One. Het moest en zou een nieuwe HP worden, al zal ik binnenkort nog wel eens een blogpost schrijven over hun belachelijke focus op het afsluiten van abonnementen voor het bij hen kopen van printerinkt. Maakt niet uit. De €139,- (excl. €25,- cashback) die ik voor de ENVY betaald heb was een fractie van wat ik voor de HP PSC 2175 All-in-one printer/scanner betaald had. En na een uurtje in de instellingen duiken om er voor te zorgen dat de printer niet het internet op kan maar alleen via het lokale netwerk toegankelijk is, uitschakelen van print-by-mail etc. was ik daar tevreden mee (en hij werkte in no time probleemloos vanaf elk apparaat dat we in huis hebben). De prima kwaliteit prints op de magneetvellen eerder deze week maakten uiteindelijk dat ik er toch wel tevreden mee ben.

Maar goed, dit bericht ging niet over de nieuwe printer/scanner, hij gaat over de oude. Want toen ik constateerde dat we er nou echt niets meer konden, zei Marit meteen: “We kunnen hem natuurlijk wel nog uit elkaar halen”.
Dat kan! En dat hebben we gisteren gedaan. 🙂

Zoals wel vaker, begonnen we zonder veel voorkennis en absoluut met geen ander doel dan het bekijken hoe de printer/scanner in elkaar zat. Pas achteraf, toen ik op zoek was naar meer informatie over de motoren die we er uit gehaald hebben, kwam ik dit filmpje tegen:

Het is lang (40 minuten) en er waren twee belangrijke verschillen tussen deze jongeman en ons: hij wist waar hij naar op zoek was, wij waren niet concreet naar onderdelen op zoek. Én, hij gaat veel ruwer te werk dan dat wij deden. Ja, er zijn hier en daar wel wat kleine haakjes etc afgebroken, maar uitgangspunt was dat we geen brute kracht zouden gebruiken, dus schroefje los, palletjes los waar mogelijk, onderdelen uit elkaar schuiven etc.
Maar soms waren onderdelen op een manier in elkaar geklikt dat onbeschadigd uit elkaar halen wellicht mogelijk was, maar alleen als je heel goed wist wat je deed (en dat wisten wij uiteraard niet, want net als Daniel kregen wij geen instructieblaadje erbij).

We hebben zelf geen video gemaakt van het hele proces, maar van tijd tot tijd wel foto’s gemaakt van de onderdelen die we tegen kwamen.

Je ziet ze hier links in de gif voorbij komen.

Zoals gezegd, ik kwam het filmpje hierboven tegen toen ik op zoek ging naar informatie over de motoren. Het grappige is dat zoeken op c6487-60047 (de code die op een van de motoren staat) via Google al meteen de nodige informatie opleverde.

Dat was bij de tweede die ik probeerde “HP printer motor 55-537” niet het geval, maar die leverde de link naar de YouTube video op. Had ik meteen op RS-445PA-17145 gezocht (de tekst die op de zijkant stond), dan had het meteen meer resultaat opgeleverd.

Omdat wij een printer/scanner hadden, kwamen we eerst bij het scanner-deel. Hier zat een stepper motor in en een mechanisme dat verbazingwekkend eenvoudig uitzag.

Natuurlijk zou je deze onderdelen moeten kunnen hergebruiken om je eigen stand-alone scanner te maken. Hij werkte immers nog gewoon. Als iemand interesse heeft: de onderdelen staan nog minimaal 1 week na plaatsen van dit bericht in een doos hier in de werkplaats, daarna gaat het meeste naar de milieustraat voor recycling. Ik verwacht namelijk niet dat ik binnen voldoende termijn genoeg tijd (en noodzaak) ga hebben voor zo’n project.

Datzelfde (gebrek aan tijd) geldt waarschijnlijk ook voor het knoppenpaneel en LCD-scherm voor de bediening, maar die vind ik zó cool qua samenstelling dat ik die waarschijnlijk wél bewaar. Waar het paneel voor de printer die Daniel in het filmpje hierboven uit elkaar haalt tamelijk eenvoudig is, heeft die van ons heel veel knoppen. Het onderdeel wordt hier aangeboden voor $111,92. Nou, ik denk ik dat voor veel minder er ook wel afscheid van wil nemen hoor! 😉
De kans dat ik het paneel daadwerkelijk aan de praat ga krijgen is klein, maar wie weet heeft een van de kinderen interesse in het experimenteren ermee. We gaan het zien.

Ook bij ons zat de transformator van 220V naar (in dit geval) 31V in de printer ingebouwd. Wel in een wat stevigere case dan bij de printer van Daniel. Ik vind 31V wel veel, volgens mij zijn zeker niet alle onderdelen hiervoor geschikt, dus wordt er intern nog wat aan verlaging van het voltage gedaan. Ik verwacht niet dat ik veel behoefte ga hebben aan een 220V -> 31V trafo. Gaat dus naar de milieustraat.

Het digitale brein/hart van de printer/scanner zag er uiteraard indrukwekkend uit. Aan de ene kant van de printplaat zaten de slots voor de verschillende geheugenkaartlezers.
De HP PSC 2175 kon maar liefst 5 verschillende formaten aan!

Van de andere onderdelen herken ik niet heel veel. Een chip die er op zit heeft als aanduiding Motorola 1826-6599. Via deze site die aangeeft dat hij gelijk is aan een SC901919 kwam ik uiteindelijk bij deze beschrijving die aangeeft dat het een “Linear Voltage Regulator, Positive, Adjustable Output, 100 mA, SOIC-8 Narrow Body, 2500-REEL” is. Ehm, juist.
Over de LSI L2A1728 kon ik wel links naar datasheets vinden, maar geen enkele PDF of pagina met info die uitlegde waarvoor de chip dient.
Ook de MX B030933 levert niet veel op. Toevoegen van MX leidt sowieso tot voornamelijk resultaten die met Mexico te maken hebben. Zoeken op q3066 u19 leverde echter wel een verwijzing op naar een Q3066 steppermotor voor een scanner op. Dus wellicht dat dit de aansturing is daarvan?

Niet veel te leren hier dus.

Ook wij troffen een super gore bak met inktrestanten aan in de printer. Het resultaat van 15 jaar cartridges schoonmaken. Voor de duidelijkheid: dit bakje wordt hier niet “gewoon” weggegooid, deze ligt nu apart van de andere onderdelen in de groene bak voor klein chemisch afval. Dan gaat hij ook mee naar de milieustraat maar is dat onderdeel alvast vooraf gescheiden van de rest van de onderdelen.

Het onderdeel dat de meeste vraagtekens opriep zat aan de andere kant van de printer (gezien vanuit de opvangbak) en daar was de video van Daniel heel leerzaam voor.

Er zat een groot doorzichtig “wiel” vast aan de stang van de papiertoevoer. Over dat wiel zit een sensor (een HP C6487-60042 Encoder – blijkt op Ebay $11,85 op te moeten brengen!) . Je kunt Daniel vanaf ongeveer 14 minuten in de video horen uitleggen hoe e.e.a. werkt (directe link naar de video). Hij bouwt eerst een steppermotor uit, en gaat dan door naar de lineaire motor die vast zit aan het wiel waar ik het over heb.

Hij legt uit dat een steppermotor veel nauwkeuriger aan te sturen is dan een lineaire motor (hij noemt het een “DC motor” maar beide motoren zijn DC motoren = direct current = gelijkstroom motor). Met de schijf, de hele kleine streepjes op de buitenkant van de schijf en de encoder/sensor kan de motor heel precies aangestuurd worden.
Voor de printerkoppen wordt van hetzelfde principe gebruik gemaakt. Maar daar is het een smal stripje dat over de hele breedte van de printer zit. Ik heb geen aparte foto daarvan, maar in het filmpje van Daniel kun je ook die in close-up zien. Heel cool. En iets wat we geen van drieën vooraf wisten.

En zo ben ook ik aangekomen bij de drie motoren.
De steppermotor is een Mitsumi M35SP-9T, die werkt op 24V. Met dank aan Google Translate is hier al een blogpost te vinden van iemand uit Italië die hem aan een Arduino Uno gekoppeld heeft (incl. filmpje). Daarvoor heeft hij dan wel nog een ULN2003A aangeschaft. Waar hij er 40 cent voor betaald heeft zijn die online ook voor 7 cent per stuk aan te schaffen (mits je er 10 besteld). Ik moet wel nog even mijn kennis over torque opfrissen.

De tweede motor is een Mabuchi Motor RS-445PA-17145 werkt ook op 24V (al heeft hij zo te zien een bereik van 12-30V). Ook hier moet ik bekennen dat ik niet helemaal in kan schatten hoe “zwaar” deze motor nou eigenlijk is.
Gevoelsmatig is hij in ieder geval een stukje zwaarder dan de Mabuchi C6487-60047 die ook op 24V kan werken (met een bereik van 6-24V, al wordt hij hier als zijnde 3-12V beschreven).

Een uitgebreide, geschikt voor dummies lijkt me, over het gebruik van zo’n motor in combinatie met een Arduino kun je hier vinden (in het Duits, maar goed te volgen):

Tot zover even deze beschrijving. De vingers zijn weer bijna schoon, leerzaam en gezellig was het in ieder geval.

O ja, het feest was bijna niet doorgegaan. HP gebruikt voor zijn printer “speciale” schroeven. Op deze site kun je een overzicht vinden. De schroevendraaiers worden aangeduid met codes als TR3, TR8, TR6 etc.
We hadden heel toevallig een bitje liggen in de juiste maat zodat we de schroeven los konden draaien. Setjes schroevendraaiers zijn online op veel plekken te vinden, ook hier hoeft dat niet veel geld te kosten (ik heb nog geen ervaring met deze aanbieder). Zonder zo’n schroevendraaier komt het uit elkaar halen neer op woest breekwerk en dat is niet handig. Sowieso krijg je dan niet alle onderdelen fatsoenlijk los.