Normaal gesproken willen we voor draadloze netwerken vooral dat ze sneller worden. Meer bandbreedte betekent probleemloos video kijken, bestanden versturen. Eerst thuis, via WiFi, nu ook onderweg via 3G en bij voorkeur 4G.
Maar niet in alle gevallen heb je MB’s aan bandbreedte nodig. Als je sensoren hebt die de gesteldheid van de grond van een maisveld in de gaten houdt, die elke minuut meet of de zuurgraad goed is, als je de positie van een vrachtwagen door wilt geven, wilt weten of een lantaarnpaal nog goed functioneert, hoeveel fietsers er op een bepaalde plek voorbij komen, of een afvalbak in het park vol is. Het zijn allemaal toepassingen die steeds maar 1-2 kB aan data versturen. Maar die ook vaak op plekken voorkomen waar WiFi niet handig is (een WiFi verbinding opzetten kost even tijd en kost vaak relatief veel energie voor een apparaat dat normaal gesproken “slaapt” en bv 1x per minuut wakker wordt om een meting te doen) en waarbij een mobiel datanetwerk eigenlijk te duur is (want als je 1000 of 10.000 sensoren actief hebt wil je die niet elk hun eigen data abonnement geven).
Bij een Low Power Wide Area Network (LPWAN) gaat het om netwerken met een kleine bandbreedte waarbij over een groot gebied data uitgewisseld wordt. Ideaal dus voor bovengenoemde apparaten. Omdat je, net als bij WiFi, afspraken moet maken over de manier waarop apparaten dat doen (het protocol) werken bedrijven samen om zulke afspraken op te stellen.
LoRa en LoRaWAN zijn nu onderwerp van dit bericht, maar zijn merknamen van de LoRa alliance, het is niet uitgesloten dat er andere protocollen en communicatiewijzen komen die hetzelfde doen als LoRa. Maar op dit moment staan beiden in de belangstelling van zowel kleine “jongens” en de wat grotere.
Zo heeft The Things Network afgelopen jaar een Kickstarter succesvol afgesloten waarbij backers een router konden bestellen waarmee ze zelf onderdeel van het netwerk kunnen worden. Met die router kun je je huis veranderen in een toegangspunt waarbij devices dat via het juiste protocol proberen te communiceren via jouw toegangspunt en je internetverbinding met hun thuisbasis data kunnen uitwisselen. Daar merk je zelf niet van omdat het maar om kleine hoeveelheden data gaat. Door het grote bereik van zo’n router, heb je er, in tegenstelling tot bij WiFi maar een paar nodig om een relatief groot gebied te dekken. In mijn geval had ik met een router heel Deurne (Brabant, NL, niet bij Antwerpen) van dekking kunnen voorzien.
Maar The Things Network is niet de enige speler die in Nederland actief is op dit gebied. Ook KPN had/heeft plannen om een LoRaWAN netwerk in de lucht te brengen. Maar, waar het The Things Network gratis en open zou moeten zijn (ik weet overigens nog niet precies wat dat dan inhoudt), had KPN een businessmodel waarbij je toch weer per communicatie-eenheid gaat betalen. Je zou kunnen verwachten dat bij een reeds beschikbaar, gratis te gebruiken, landelijk netwerk van The Things Network, het businessmodel van KPN wat moeilijker te handhaven wordt.
Wellicht is dat ook waarom KPN nu aangekondigd heeft de geplande landelijke dekking van haar netwerk te vervroegen van eind 2016 naar 2e kwartaal 2016. Ik neem aan dat het niet toevallig is dat ze daarmee landelijke dekking bereiken nog voordat de Kickstarter-apparaten (gepland juli 2016) uitgeleverd zijn en dat netwerk actief is.
Ik heb overigens niet aan de Kickstarter-campagne meegedaan. Ik kon op dat moment nog onvoldoende inschatten (en nog steeds wel een beetje) hoe het model van The Things Network gaat werken. De hardware om devices te maken die gebruik maken van LoRaWAN is nog heel moeilijk beschikbaar en eigenlijk had ik persoonlijk ook niet direct een use-case die schreeuwde om het bereik dat LoRa heeft.
Daarom ben ik ook wel blij dat SURFnet de ontwikkelingen ook in de gaten houdt, dan is er tenminste ook een partij die enerzijds voldoende kennis heeft van al die technische detail (die ik niet eens wil kennen) maar waarvan we toch een onafhankelijk oordeel mogen verwachten.
Wordt dus ongetwijfeld vervolgd.