Ik heb er genoeg van!
Ik word op het moment compleet gek van de wirwar van sociale software toepassingen / sites / omgevingen. Het is gewoon niet meer bij te houden. “Vroeger” was het nog simpel. Hyves was er voor alles en iedereen privé, LinkedIn was handig als je ook een wat professioneler netwerk wilde onderhouden. Flickr was er voor je foto’s, Facebook was klein genoeg in Nederland om links te laten liggen en de echt fanatiekelingen hadden een Twitter-account. Foursquare kwam er bij voor de checkins, Google Latitude kreeg hier gelukkig niet echt voet aan de grond. Google+ kwam langs en maakte afgelopen zomer een enorme groei door en ook Facebook begint steeds meer Nederlanders te trekken.
De scheiding privé en zakelijk is al lang zoek. Maar het is bijna onmogelijk om niet op alle beschikbare plekken een profiel te hebben, updates te plaatsen en updates te bekijken. Niet omdat het zo hip is, maar gewoon omdat er overal wel mensen zijn die er voor gekozen hebben alleen of voornamelijk bij een van de beschikbare platforms aanwezig te zijn. Zo heb ik familieleden die alleen Hyves gebruiken of alleen Facebook. En daar ook foto’s plaatsen of updates geven van waar ze mee bezig zijn. Op Google+ heb ik 2x zo veel mensen die mij in een kring hebben toegevoegd als dat ik er zelf in kringen heb, maar de 250 mensen die me daar ‘volgen’ zijn maar een fractie van de 1256 volgers op Twitter. Maar niet iedereen stapt over van Twitter naar Google+, dus ook hier is het niet eenvoudig het ene platform te verlaten voor het andere. Al was het maar omdat Google+ zich nog niet gemakkelijk leent voor het plaatsen van links. Twitter-gebruikers plaatsen massaal hun tweets door naar Facebook, dus daar treedt de nodige vervuiling op van dubbele berichten. Hyves heb ik zelf al heel lang niet bijgewerkt, maar ik hou het account nog aan om te kunnen reageren bij een paar fervente hyves-gebruikers.
En dan heb ik het nog niet eens over FURL, Delicious of Diigo waar ik ook mensen volg of volgde, maar door de verschillende overschakelingen zelf de draad van mijn links een beetje kwijt ben. Of TwitPic, Mobypicture en nu Photobucket voor de foto’s die ik online geplaatst heb en YouTube, Vimeo en Dailymotion waar ik video’s heb staan.
Wat een vreselijke chaos!
Natuurlijk, de gemakkelijkste oplossing is om een paar accounts op te zeggen. Me gewoon te concentreren op één of een paar platformen. Maar ik kan die mensen die ik wil volgen toch niet dwingen om ook voor alleen die platformen te kiezen? Daar komt bij dat ik de meeste omgevingen maar voor een deel met mijn informatie, foto’s en/of video’s vertrouw.
Een antwoord heb ik voor mezelf dus ook nog niet. Ik hoor graag hoe jullie het oplossen.
p.s. Zie je wel, het was zo’n chaos, dat ik zelfs dat woord niet eens meer goed kon spellen. 🙁
Je zit dan ook op meer sociale netwerken dan ik zo te lezen maar ik denk dat je de oplossing toch zelf al noemt: concentreren op 1 of een paar platformen. Ook al vind je dat je je volgers niet kunt dwingen om je ook te ‘volgen’ naar die platforms, daar denk ik toch zelf anders over. Jezelf spreiden over al die plekken en die gefragmenteerde groep volgers (met grote overlap waarschijnlijk tussen alle netwerken) leidt alleen maar tot stress en dit soort blogposts 🙂
Ik gebruik de notificatie mogelijkheden van Facebook en Google+ om me van essentiele dingen op de hoogte te houden en check voor de rest ongeveer 1x per dag wat daar plaatsvindt. Foursquare heb ik opgegeven nadat ik mayor van zo’n 20 plekken was en LinkedIn controleer ik ook zo’n 1x per dag via Tweetdeck.
Twitter voor mijn korte berichten, mijn blog voor de langere berichten. Google Reader om informatie van specifieke personen of sites tot me te nemen. Op die manier houd ik het overzichtelijk en zit ik niet elke keer na te denken waar ik ook al weer moest zijn voor bepaalde mensen of bepaalde informatie.
Hmm, waarom moet ik nu ineens aan dit nummer denken… 😉
@ Gerard: Oei, is het dát? Hmm, zou kunnen, maar dan toch wel graag het origineel, want Xander vind ik 3x niks.
@ All: Dank voor jullie reacties, maar het niet hebben van een account is juist niet altijd handig. De meeste mensen die op Facebook mijn “friend” zijn hoef ik niet zo perse te volgen. Want die plaatsen daar toch geen nieuwe content. Maar een paar (stuk of 5) Facebook gebruikers doen dat voornamelijk via Facebook en niet publiekelijk zichtbaar. Dus daar wil ik dat wel voor doen. Maar omdat mijn account dan zichtbaar is, en anderen mij daar ook gaan volgen, wil ik er (wellicht ligt daar de crux) ook voor zorgen dat ik via Facebook redelijk te volgen ben.
Van Foursquare krijg ik nog steeds vriendenverzoeken terwijl mijn laatste checkin toch al van een tijdje geleden is. Van de mensen die ik niet ken vind ik het helemaal geen probleem om die verzoeken te negeren (doe ik bij LinkedIn ook, ongelofelijk hoeveel mensen me “Friend” noemen terwijl ík ze nog niet eens ken), maar als ik iemand wél ken en zo’n verzoek krijg vind ik het ook lullig om niet te reageren.
Maar jullie hebben natuurlijk wel gelijk. Ik ben gewoon de enige die dit kan oplossen. Dat betekent dat ik voor mezelf moet beslissen waar ik actief wil zijn, waar alleen wil volgen en wat ik verder negeer.
Ik hou het bij Twitter, mijn weblog en reacties op blogposts van een beperkt aantal sites. (Die blogs hou ik in de gaten via een RSS reader).
Op FB en Google+ wel een account, maar daar doe ik in principe niets mee. Misschien dat ik ooit Hangout eens ga gebruiken. Kan handig zijn als het met Skype niet lukt.
Tot slot een LinkedIn account en dat gebruik ik waar het aanvankelijk voor bedoeld was. Ik krijg regelmatig per email een summary van wat er op LinkedIn is gebeurd.
Dat is het zo’n beetje.
Dus als iemand mij wil volgen dan is de keuze niet zo ingewikkeld (blog, Twitter) en voor mij zelf is het een makkie: Twitter app, rss reader app en email in de gaten houden (hetzij op de Mac, de iPad of de iPhone).
De kracht ligt in de beperking. Ik gebruik geen hyves, maar heb wel een facebook en google+ account. FB doe ik soms wat mee, maar niet veel. G+ amper gebruikt. Te veel verschillende zaken is gewoon niet handig, want als je overal lid van moet worden ben je op een bepaalt moment meer bezig met updaten van je accounts dan met andere leuke zaken.
Tsja, het aanbod is inderdaad enorm, maar de zeef gaat er automatisch door denk ik. Bekeek een paar weken geleden Google Music en bedacht vandaag dat ik er nooit meer naar omkeek. Vorige week heb ik ook zo’n 30 apps van de telefoon verwijderd omdat ik ze nooit gebruik. Kon ik vorige week opeens niet meer op Flickr. Ik laat het maar zo, want met Instagram/Tumblr en Twitter-foto-apps kan ik prima uit de voeten.
Ik blijf toch concentreren op blog en Google Reader, al lees ik die laatste vooral met Feedly, dan ben je veel aandachtiger. Hyves heb ik eruit gemikt. Jammer dan van de hardnekkigen; je moet af en toe snoeien. LinkedIn is superpassief. Dat is een netwerk voor ooit, misschien. Facebook is vooral privé, Twitter vind ik nog steeds geweldig (maar vis maar een paar keer per dag echt uit de tijdlijn) en Plus sluimert nog wat dat wil ik op dit moment vooral eens projectmatig uittesten.
Maar het is veel van het goede. Toch denk ik nog steeds dat er steeds meer integratie zal komen. Dat vind ik al zo mooi bij instagram. Je maakt je foto en je kunt desgewenst publiceren op meerdere platformen.
Hahaha, ik gaf in een tweet aan het begin van de vakantie al aan dat ik voorlopig even ben afgehaakt. Van de -tig accounts die ik heb vergeet ik steeds van een deel de aanmeldgegevens. Voor mij was de druppel dat ik opeens een google account moest aanmaken voor YouTube, terwijl mijn Youtube account net een klein beetje was ingedaald mijn geheugen. Ik kan het niet meer bijhouden. Ze zoeken het maar even lekker uit, ik ga de eerste tijd gewoon lekker vaak offline of zelfs analoog!!! (Loslaten Pierre, je kunt niet iedereen en alles bijhouden. Gewoon een paar selecteren en de rest laten gaan. Ik bedoel: wie gebruikt er nou LinkedIn echt op een zinnige manier? Niemand toch?)
Het zou het mooiste zijn (vind ik tenminste) als ze allemaal een beetje een fatsoenlijke rss-feed van je timeline zouden bieden. Dan kun je alles in je feedreader laten binnenkomen, en zelfs nog even filteren door Pipes of zo. Flickr, Hyves en Delicious bieden dat bijv. wel, maar Twitter, Facebook en Google+ helaas niet (meer). (Volgens mij had Twitter dat vroegah wel, maar hebben ze dat zonder dat ik het i.i.g. heb meegekregen ergens een keer eruit gekukeld.)
Wat een goede post en wat een herkenbaar probleem kaart je aan! Ik heb precies hetzelfde gevoel, het is niet meer bij te houden. Je vergeet zelfs nog het veelbelovende Quora waar ik ook nog een account heb. Bijkomend probleem vind ik dat je bijvoorbeeld op Facebook, Twitter en Google+ een gemeenschappelijke deler tegenkomt van (online) bekenden. En daar ligt wellicht een mogelijke oplossing …
Ik had de neiging om ook bij Google+ weer dezelfde mensen in mijn cirkels op te nemen die ik ook al bij Twitter volg. Fout! Een aantal post namelijk in Twitter en Google+ (en Facebook) tegelijk en dus zag ik vaak 3 keer dezelfde berichten. Wat ik dus heb gedaan is al mijn circles in Google+ weer leeggegooid. Ik ga me daar op een ander aandachtsgebied concentreren. En dus ga ik daar heel andere mensen volgen en in mijn circles opnemen. Met Facebook focus ik me op familie en oud-schoolgenoten. Op Quora volg ik alleen vakgenoten.
Op deze manier hou ik een scheiding tussen de platformen door verschillende aandachtsgebieden aan de verschillende platformen te koppelen. Het is niet ideaal maar de enige manier om een beetje overzicht over de chaos te houden.
@ Twan: Ja, Twitter en Facebook hadden een RSS-feed maar nu niet meer. Twitter geeft aan dat het vanwege hun nieuwe autorisatiemechanisme is, bij Facebook weet ik niet precies waarom ze weg zijn.
@ Marc: Goed idee, ik vind het echter vervelend om vriendschapverzoeken van mensen die ik op het ene netwerk al ken op het andere netwerk te negeren.
Wat ik in ieder geval nu gedaan heb is de vriendenlijsten bij Google+ en Facebook onzichtbaar te maken. Ook heb ik bij Google+ de foto’s en video-sectie onzichtbaar gemaakt. Foto’s plaats ik bij Flickr, daar kan ik ook vanuit Google+ naar linken.
Minder informatie op de verschillende plekken betekent ook minder informatie om bij te houden. LinkedIn blijft mijn primaire “externe” plek voor het bijhouden van mijn CV, maar daar heb ik de verwijzingen naar blogposts en Slideshare nu weg gehaald. Dat maakte het rommelig.
Kortom, nog niet ideaal, maar ik merk dat het verwijderen van dubbele functionaliteiten in ieder geval helpt om het overzicht terug te krijgen.
[…] This post was Twitted by HanneloreEngels […]
Ikzelf gebruik altijd één centraal social netwerk, dat is op dit moment Google+. Twitter, Facebook en LinkedIn houdt ik mondjesmaat bij als vrienden, (oud)klasgenoten of familie wat te melden heeft. Twitter is daarnaast een soort van veredelde nieuwsmachine geworden :-). Daarnaast link ik via mijn blog naar alle verschillende netwerken, dan kan eenieder beslissen waar mij te volgen (mochten ze dat willen).
Het is inderdaad een drukte van jewelste, echter hanteer ik de regel, wanneer ik geen tijd heb is er ook niets ernstigs aan de social media even te laten voor wat het is 🙂
[…] Social Media Chaos > Onderwijs BLOG […]
Je kan lijstjes maken waar je bij zit. Ik heb een lijst met wachtwoordd / gebruikersnaam en bijheborend emailadres. Wat personen aangaat heb ik lijst met wie waarbij zit, al is het eerder leuk dan dat je ze daarmee terug zoekt. En alle nieuwe onbekende volgers overal ga ik er niet meteen op zetten, want dan blijf je bezig. Als ik vaker serieus contact hebt, vul ik mijn lijst Wie Waar bij.
Statusupdates laat ik automatisch doorstromen, al houd ik Facebook hier apart van. Daar zitten de meeste bekenden uit het echte leven bij. Die zullen veel zakelijke tweets niet leuk vinden. Ik kan me voorstellen dat je met grote stroom tweets richting andere platformen de mensen daar wegjaagt, maar dat ruimt dan lekker op daar. Ook houd ik me maar in met aantal Tweets.
Over sommige onderwerpen schrijf en tweet ik erg veel, dus daar heb ik aparte clusters accounts voor gemaakt met onderlinge doorstroom van tweets.
Wat mijn real life vrienden betreft, is het gemakkelijker. Die zitten niet op de social media of hebben er een account aangemaakt om er verder niets mee te doen. Maar dat heb je zo als je 50 bent.
Straks kijken of deze opmerking ook op Twitter terecht komt (met 140 tekens).