“Voila! My wish for 2007 is better interoperability for social software! Or otherwise, I’ll just start behaving like those teens“
(bron)
“ Grappig eigenlijk, dat je een bericht vluchtig leest, het dan zo half blijft hangen omdat je met andere dingen bezig was (daarover morgen meer), dan later op de dag een ander bericht tegen komt dat naar het eerste verwijst en erover doordenkt, dan blijkt dat er heel wat meer mensen over nagedacht en geschreven hebben.
Het gaat hier over ephemeral profiles. En de constatering (bewering?) dat jongeren niet veel waarde hechten aan een mailadres, gebruikersaccount bij Myspace, een MSN nick etc. Als ze het wachtwoord vergeten, dan maken ze gewoon een nieuw account aan. Vaak hebben ze een veelvoud aan accounts die in verschillende situaties gebruikt worden. Dit in tegenstelling tot veel oudere gebruikers. En de vraag is dan natuurlijk of dat voor die jongeren weer gaat veranderen als ze ouder worden. Of ze het dan weer relevant gaan vinden om al die ‘verloren’ stukjes identiteit terug te kunnen vinden en te bewaren. Zoals je vroeger ook geen waarde hechtte aan je schoolspullen van de lagere school, je oude speelgoed en knuffels (daar was je immers te oud voor) en je, zodra je zelf kinderen hebt, die dingen opeens weer belangrijke herinneringen gaat vinden.
Het bericht van Riina Vuorikari legt de link naar dit bericht en de noodzaak van Social Networks om meer ‘open’ te worden. Met het dreigement anders zich net als die jongeren te gaan gedragen en maar gewoon de data achter te laten.
Ik hoor duidelijk bij de groep ouderen. Heb geen 20 identiteiten online en hecht er waarde aan om die wat ik heb ook bij te houden. Hoe vluchtig is jouw identiteit online?
Fijn omdat ik dus geen meerdere online identiteiten heb, hoor ik in eens bij de ouderen
Ik denk dat het logisch is dat jongeren makkelijker met hun online identiteit omgaan dan ouderen. Jongeren zijn nog bezig om un eigen identiteit te ontwikkelen en kunnen online hier mooi mee experimenteren. Bovendien zullen jongeren minder waarde hechten aan hun online identiteit als deze nog niet ver ontwikkeld is.
En natuurlijk wil je als ouderen die een eigen (online) identiteit heeft opgebouwd niet van de ene op de andere dag achter laten.
Die virtuele wereld lijkt soms toch best voor op de echte wereld.
Ik denk dat je weinig anders kunt. Je hebt 5-10 webmailadres, logins in games en chatapplicaties, toegang tot sites en netwerken, en ga zo maar door. Maar de sites waar je veel ‘werk’ in stopt wil je wel graag bewaren/toegankelijk houden. Het is wel eens scary als je denkt aan het feit dat er zoveel info staat op servers die door derden worden beheerd….
Je hebt meer identiteiten dan je denkt, zoals Edwin al zegt. Ken je de keynote van Dick Hardt ( http://identity20.com/media/OSCON2005/ )?
Voor mij gaf dat wel stof tot nadenken.