Zo af en toe zie je voorbeelden van hoe weblogs ‘werken’. De SURF conferentie “Over de grenzen van de elektronische Leeromgeving” is daar zo’n voorbeeld van.
Niet omdat SURF voor deze conferentie gebruik maakt van weblogs en wiki’s, podcasts en videoblogs. Nee, helaas niets van dat alles. En dat terwijl dat het bereik van de verhalen die er verteld werden ontzettend had kunnen vergroten en, zoals Rino Zandee terecht regelmatig benadrukt, ook de mensen met een klein scholingsbudget hadden kunnen bereiken. En dat is toch immers de missie van SURF?
Nee, de zichtbare winst zat hem wat mij betreft in de discussie die online ontstond, notabene opgestart door iemand die er zelf niet bij was!
Rino reageert namelijk op zijn weblog op het verslag van Patrick Klaassen (die er wel was) en verwijst daarbij ook naar het bericht van Wilfred.
Wilfred pikt die berichten op en schrijft er een dag later nogmaals over en linkt daarbij naar Michel Duijvestijn en Marc Dupuis. Wytze Koopal was er overigens ook en schrijft er eveneens over.
Toegegeven, het zijn ‘slechts’ zes meningen, niet eens in percentages uit te drukken. Maar het zijn juist dit soort spontaan ontstane discussies waar we er veel te weinig van hebben. Geen taakgroep, commissie of projectgroep die achteraf nog even verder praat, nee, ‘gewoon’ een aantal experts online. Wauw.
Blijft natuurlijk mijn eerdere opmerking over het online beschikbaar stellen van de presentaties. Er zijn heel wat mensen die wél een weblog hebben en gewend zijn een mening te vormen/formuleren over dit soort onderwerpen maar die niet aanwezig waren. Die bereik je nu niet, terwijl van een aantal van de presentaties zelfs een audioweergave in de vorm van een MP3-bestand heel goed bruikbaar zou zijn. Want het voordeel van zoveel frontale presentaties is natuurlijk dat ze zich heel eenvoudig laten ‘inblikken’.
Komop SURF, ga snel praten met de dames/heren bij jullie eigen dochter SURFnet en regel dit voor de onderwijsdagen. En dan niet alleen voor de keynote-sprekers, maar ook voor al die ongetwijfeld interessante sessies die je zelfs als je er bent niet allemaal kunt volgen!
Helemaal eens, Pierre. Ik vond het ook bijzonder boeiend om te zien hoe op verschillende plekken (en niet in 1 forum) over dit seminar werd gediscussieerd.
Ben er ook sterk voor om presentaties online te zetten. Maar wel graag ingedeeld in kleinere eenheden, want -zoals ik je woensdag al heb verteld- gaat volgens mij niemand naar een verhaal kijken/luisteren dat meer dan een kwartier duurt. Behalve wellicht als je niets anders te doen hebt (zoals de vele reizigers die gisteravond lang in hun trein hebben vastgezeten).
Hoi Wilfred,
Deels mee eens. Een audioregistratie (podcast?) is bedoelt om op je MP3-speler te zetten en dan inderdaad te beluisteren als je in de trein zit (terwijl die al dan niet aan het rijden is). Daar hoef je van mij niet veel in te bewerken, wellicht de ‘shownotes’ nog online zetten.
Presentaties met audio of video zijn erg gebaat bij navigatiemogelijkheden of opknippen in delen. Een goed voorbeeld daarvan is bijvoorbeeld de manier waarop het VPRO-programma Zomergasten online aangeboden wordt (met dank aan Hans voor de tip!). Daar hebben ze de uitzending op TV opgeknipt. De ingang is nu een bepaald onderwerp dat aan bod gekomen is. Er wordt informatie over dat onderwerp gegeven en daar worden dan de bijbehorende fragmenten van de uitzending aan gekoppeld. Daardoor wordt beter gebruik gemaakt van de manier waarop een internetgebruiker te werk gaat.
Het nabewerken is daarbij dan wel hetgene wat meestal de kostenpost vormt en als dat een reden is om het dan maar helemaal niet te doen, neem ik genoegen met een suboptimale vorm.
Gaan we nu SURF vragen om weblogs aan te bieden. Niet doen! We hebben toch al onze eigen weblogs… Oh nee, na betere lezing vraag je om podcasts of videocasts… Ja, een goed idee.
Die presentaties heb ik eventueel wel, tenminste die van de tweede dag, 29e september. Hebben?
Hoi Wytze,
Nee, ik zit inderdaad niet te wachten op een weblogdienst aangeboden door SURF of SURFnet. Me lijkt dat daar voldoende alternatieven voor zijn.
Basisdiensten zoals (ahum) een server waar je bijvoorbeeld screencasts of podcasts op kwijt kunt zijn wél welkom. Dat zijn immers zaken die je niet zo gemakkelijk privé of vanuit je onderwijsinstelling regelt.