Gezocht: Een trailer van Half-Life Alyx kwaliteit voor het onderwijs

Het is een fenomeen dat ik kende van trailers voor films: “gewone” mensen bekijken de trailer en denken “oh, leuk” of “oh, cool, spannend” of “nah, daar ga ik niet voor naar de bioscoop”.

Anderen bekijken de trailer haast frame voor frame, analyseren elk beeldje, elke keuze voor een shot, discussiëren over verborgen boodschappen van de makers, aanwijzingen voor het vervolg van het verhaal waar meestal nog een half jaar tot een jaar op gewacht moet worden. Is een aanwijzing bewust? Is het een manier om mensen op het verkeerde been te zetten? Kortom, dat op zichzelf is dan al een avontuur (voor hen) op zich. En verstandige filmstudio’s zetten daar bewust op in.

Ook bij games wordt daar (al lang) gebruik van gemaakt. Hierboven bij het bericht zie je de trailer van Half-Life Alyx, een game die in de loop van 2020 uitgebracht zal worden, na heel wat jaren ontwikkeling.

Bekijk eerst de 1:49 durende trailer hierboven!

Hieronder zie je een filmpje dat iets langer duurt. Om precies te zijn: 14 minuten en 47 seconden.

In die video wordt van alles besproken. Elk detail van de trailer wordt geanalyseerd, er wordt terug gekeken naar de vorige versie van de game, de sterke punten, zwakke punten, verwachtingen rond de game worden besproken (vaak op een technisch niveau die alleen game-ontwikkelaars of echt hard-core gamers zal interesseren), het is een echte diepte-analyse van de game. Een game die pas over een paar maanden beschikbaar komt.

Trailer voor Curriculum.nu
Ik kon het niet helpen maar moest toch ook meteen aan het onderwijs denken. Als wij (of anderen) iets nieuws ontwikkelen, dan zijn we eigenlijk toch maar vreselijke amateurs.

Ja, ik ken de, deels terechte, reacties op bv zo’n artikel in Trouw over dat scholieren de lessen op school steeds saaier vinden. Een opmerking die ik op Twitter voorbij zag komen verwees naar het gegeven dat kinderen ook zeggen dat ze groenten niet lekker vinden. Daar weten we immers ook allemaal van dat het goed voor ze is, dus moeten ze dat eten.

Helemaal eerlijk is dat niet. Want wij als volwassenen hebben ook zulke gevoelens en reflexen. Kijk bijvoorbeeld maar hoe op de voorstellen van curriculum.nu gereageerd wordt. Jazeker, er zijn argumenten, te onderbouwen met onderzoek of jarenlange ervaring, voor of tegen in ieder geval delen van de inhoud van het curriculum. Maar ik zie ook berichten voorbij komen van mensen die daar over mogen stemmen zónder die onderbouwing of zelfs maar zónder kennis van de inhoud.

Als je beide voorbeelden, de reactie op curriculum.nu en het saai vinden van onderwijs door scholieren, nu eens doortrekt naar de reactie op een game of op een film?
Nee, onderwijs is geen game en ook geen film. Toepassen van aspecten uit games in het onderwijs, is geen garantie voor succes en de vertaling ervan is niet altijd duidelijk. Maar waarom kunnen we voor zoiets als curriculum.nu niet ook een trailer maken die zo pakkend is en uitdagend is als die voor Half-Life Alyx? Waardoor toekomstige leerlingen reikhalzend uitkijken naar het beschikbaar komen ervan.
Gemakkelijk antwoord zou zijn: omdat Half-Life Alyx beter is dan het resultaat van Curriculum.nu. Maar dat is met te gemakkelijk (en te negatief) gedacht wat mij betreft.
Gebrek aan geld? Zou kunnen, maar ook de grote “jongens” op onderwijsgebied (grote uitgevers bv) hebben dit nog niet eerder gedaan bij mijn weten. En die zouden geld genoeg moeten hebben. Kan natuurlijk zijn dat ze twijfels hebben over de ROI (return on investment) van zo’n trailer.

Het gaat er bij mij daarnaast ook niet in dat dit in het onderwijs niet zou kunnen. Als ik kijk en luister naar de voorbeelden van waar het onderwijs, lokaal, wél tot enthousiasme, gedreven leerlingen en studenten leidt. Plekken waar leraren/docenten en leerlingen/studenten elkaar versterken, waar leren “vanzelf” lijkt te gaan, plaatsen die vaak niet eens “onderwijs” heten maar die je elk kind zou gunnen.
Dan moeten we dat toch ook kunnen vertalen naar zoiets als zo’n trailer voor een game? Zo’n trailer die op verschillende niveaus, verschillende kijkers aan weet te spreken. Die je reikhalzend uit doet zien naar iets waar je over een paar maanden voor gaat betalen. En waarbij het resultaat die trailer natuurlijk waar gaat maken.

Wel of geen armen?
Ook bij games kun je niet op te lossen conflicten krijgen die afhankelijk zijn van de voorkeur van individuen. Zoals over de vraag of je je armen moet kunnen zien in VR als je Half-Life Alyx aan het spelen bent. Voor als iemand nog op zoek is naar een stelling voor een debatclub op school. Hier kun je leerlingen/studenten prima mee aan de slag zetten.