Vooraf: deze post is pas op 21 september 2018 openbaar gezet, lees dit bericht om te ontdekken waarom.
Dit verhaal begon eigenlijk al in september 2017. Toen maakten mijn twee tieners een nieuwe lijst voor Astrid Poot: Lekker Samen Klooien 12+ (deel 1 en deel 2). Een van de onderwerpen op die lijst was “Een vaste brandstof modelraket”. Die hadden ze gezien op de Eindhoven Maker Faire waar dat jaar de DRRA aanwezig was.
Voor zijn verjaardag in december vroeg Niek, mijn jongste zoon, geld om zelf een raket te kunnen kopen en bouwen. In maart 2018 was in Zutphen de jaarlijkse bouw- en informatiedag, daar zijn we met z’n drieën naar toe geweest en daar hebben we kennis gemaakt met een aantal leden van de vereniging en met Klaas-Jan, voorzitter van de Dutch Rocket Research Association zoals de DRRA voluit heet én eigenaar van modelraketten.nl. Hij legde Niek graag uit wat hij wilde weten en uiteindelijk besloot hij daar een startpakket te kopen met een U.S. Army Patriot M-104 raket.
Niek ging aan het bouwen. Dat ging niet altijd probleemloos. Hij schuurde een van de vinnen te hard (balsahout is heel zacht) maar regelde toen zelf dat op de lasersnijder op school uit een stukje balsahout dat hij via mij had laten bestellen weer een nieuwe set vinnen gesneden werd. Hij had geen haast, sowieso is dat niet handig bij het bouwen van een raket, je moet regelmatig wachten op drogende lijm, drogende verf, kortom, op je gemak is beter.
De DRRA organiseert tussen april en oktober met enige regelmaat lanceerdagen. Die gaan niet altijd door. Belangrijkste spelbreker is in zo’n geval de wind, als die te sterkt waait dan is het niet handig om raketten te lanceren. Omhoog gaan ze wel, maar bij het naar beneden komen drijven ze dan veel te ver af. En dat is niet handig.
Als gevolg daarvan was de eerste zaterdag dat we zouden kunnen op 27 augustus. Maar omdat er toen te veel wind verwacht werd en het op zondag 28 augustus wél mooi zou worden, werd de lanceerdag met 1 dag verschoven. En dus reden we op zondagochtend 28 augustus naar Almere Buiten.
Daar heeft de DRRA de mogelijkheid om op een groot leeg veld raketten te lanceren tot een hoogte van maximaal 450 meter. Het filmpje hierboven geeft een korte impressie van de dag met uiteraard een hoofdrol voor de 3 succesvolle lanceringen die Niek uitvoerde. Daarmee was ook meteen zijn voorraad motoren (die kun je eenmalig gebruiken) op.
Wil je meer weten over hoe zo’n vastebrandstofmotor werkt, kijk dan maar eens naar onderstaand filmpje:
De motor (die je eenmalig kunt gebruiken) heeft 3 fasen. De eerste fase zorgt ervoor dat de raket omhoog gaat. Er zit een elektrische starter in die het proces in gang zet. Er zijn verschillende motoren die een verschillende hoeveelheid impuls leveren. Als de eerste fase afgelopen is, zit er een vertragingslading in. Die zorgt er voor dat de raket gewoon nog even door blijft klimmen totdat de snelheid (ongeveer) nul is en de raket weer naar beneden wil gaan vallen. Dan zit er nog een 3e fase aan de raket waarbij naar boven, dus omhoog in de raketbuis een lading ontploft. Die duwt de neuskegel van de raket en zorgt ervoor de de parachute die in de raketbuis zit eruit geduwd wordt zodat de raket een zachte landing maakt.
Op de DRRA site kun je links op de knop Hoe & Wat om meer informatie over de werking van motoren. Op het forum vind je een overzicht van de lanceerdagen. Je bent er van harte welkom. De mensen die er zijn leggen je graag uit hoe e.e.a. werkt.
Gedaan: Lanceerdag DRRA in Almere Buiten https://t.co/vWYYViTZoJ