De presentatie van Jessica Brillhart, in het dagelijks leven Google’s Principal Filmmaker for VR, verliep verre van (technisch) vlekkeloos. Een groot aantal van de voorbeelden die ze wilden laten zien speelden niet af. Desondanks kan ik je de presentatie aanraden (vandaar ook deze blogpost).
Jessica gaat namelijk in op de vier punten die je in de afbeelding hiernaast ziet en die voor “filmmakers” relevant worden op het moment dat ze met Virtual Reality aan de slag gaan. Het gaat dan om vragen als “he, wat doe ik als ik geen absolute controle meer heb over het frame dat een kijker te zien krijgt?” of “hoe edit ik zo’n video?”. Maar zeker zo vreemd voor een filmmaker: “de camera bij VR is eigenlijk een persoon!” -> dus het camerastandpunt moet opeens logisch zijn, vanuit het oogpunt van de kijker, overgangen tussen camerastandpunten kunnen niet meer opeens enorm zij, etc.
En als je niet zeker weet waar de kijker kijkt, hoe bouw je dan een logische verhaal op in je film?
Zoals ik naar de video gekeken heb, is het niet alleen een verhaal van de problemen die een filmmaker te overwinnen heeft, maar zeker ook als belangrijke les die wij in ons achterhoofd moeten houden als we bijvoorbeeld Virtual Reality in het onderwijs willen gaan gebruiken. Want ook dan komen die vragen naar voren en als we er níet in slagen ze goed te verwerken in het materiaal dan wordt het qua materiaal niks.