Cold Turkey met een Windows Phone

Ken je dat gevoel? Dan kom je ’s avonds om een uur of 11 thuis, na een avondje gezellig wat eten met een groep edubloggers, je moet nog snel even wat spullen bij elkaar zoeken want de volgende ochtend moet je de trein van 7:13 uur al weer hebben richting Rotterdam voor twee dagen conferentie, en dan denk je: “weet je wat, laat ik mijn vertrouwde iPhone de komende twee dagen eens thuis laten en de Windows Phone die ik te leen heb gekregen en waar ik nog nooit mee gewerkt heb, meenemen als mijn enige telefoon”. Nee? Nooit gedaan? Nou, dan ben je verstandiger dan dat ik ben. Want ik deed het wel (voor de duidelijkheid: ik had die avond alleen maar jus d’orange gedronken!). En ik heb het geweten ook.
Ten eerste duurde het daarom nog een paar uur langer voordat ik in bed lag. Ik moest namelijk wel even zeker weten dat de belangrijkste applicaties ook wel te installeren waren op de Windows Phone (het is overigens een HTC Titan met Windows Phone 7.5 er op, dus nog niet met de nieuwe versie). Dat bleek gelukkig mee te vallen. er was een Twitter client, WordPress had een client, Flickr was present voor mijn foto’s, 9292OV had een reisplanner, Nextgen Reader regelde de toegang tot Google Reader, kortom de applicaties die ik echt nodig had waren er (en ook zaken als Uitzending Gemist, Teletekst, Skype, uiteraard Skydrive, NOS Teletekst, Freda voor het lezen van EPUB, een Dropbox client, Adobe Acrobat, waren gratis te vinden).

Dat was dus wel vertrouwd. Maar voor het overige kan ik de ervaring het beste vergelijken met de eerste paar keer werken met een Macbook. Niets is meer vertrouwd, veel van de functies zitten net niet helemaal waar je ze verwacht. Totdat je een beetje gevoel begint te krijgen voor de interface, je de ‘drie puntjes’ begint te ontdekken die vaak extra opties bevatten, totdat je ontdekt dat je de drie postvakken ook in één tile samen kunt voegen, je merkt dat je een Twitter-zoekopdracht ook als tile op kunt slaan en zo snel terug komt bij die opdracht, je ontdekt hoe je snel tussen applicaties schakelt, ziet dat foto’s die je via Twitter verstuurd in je eigen publieke Skydrive map worden opgeslagen (wel in de cloud dus, maar in jouw stukje cloud).

In het Engels zouden ze zeggen “it needs to grow on you”. Je moet er even aan wennen. Ik vind de tiles op het homescreen mooi en strak. Ik begrijp dat je in de 8.0 versie je meer keuze hebt uit formaten. Dat lijkt me handig. Ik vind de ’tekst interface’ hier en daar ronduit lelijk, woorden die van het scherm af lopen, bah. Of ik daar ooit aan zal wennen weet ik niet.
De accu van de Titan kan ik nog niet helemaal inschatten. Ik heb hem gisteren heel intensief gebruikt en toen werd de resterende accutijd indicatie opeens wel heel kort. Daar heb ik nog wat langer voor nodig.
En hij is natuurlijk wel ook heel erg groot. Ik zal bij thuiskomst nog wat foto’s maken van de Titan naast mijn iPhone 4S, want ik heb hem dus ook echt fysiek thuis laten liggen. De foto’s bij dit bericht zijn daarom gemaakt met een iPad 2 en helaas niet heel scherp (Windows Phone 7.5 heeft helaas geen ingebouwde screenshot functie, die komt in 8 weer).

Het is vandaag dag 2, ik heb al wat minder afkickverschijnselen. Of ik morgenvroeg meteen weer naar de iPhone grijp of de Titan in ieder geval nog wat langer tijd geeft weet ik nog niet. Ik ben inmiddels wel al op het punt dat ik vooral nieuwsgierig ben naar wat het OS nog meer kan. Ik wil er, zolang ik het toestel nog te leen heb, nog zo veel mogelijk over leren.

Disclosure: Het toestel is aan me uitgeleend door Michael Kleine van Microsoft. Na gebruik gaat het gewoon weer retour naar Microsoft. Dit bericht bevat 100% mijn eigen opvattingen over de telefoon.