Op het Language Log vraagt Geoffrey K. Pullum zich af “Why don’t more jokes die?”. Dit naar aanleiding van bovenstaand videofragment waarin een reporter aan de Dalai Lama een grap wil vertellen. Ik ga de grap maar niet vertalen, want dan verliest hij ongetwijfeld veel van zijn kracht, dus daarom in het Engels: The Dalai Lama walks into a pizza joint and says, “Make me one with everything.”.
De Dalai Lama snapt de grap niet, omdat hij niet weet wat een pizza is. Laat staan dat hij weet dat je in sommige pizzeria’s een pizza met “alles” er op kunt bestellen (“a pizza with everything” -> “one with everything”). To zover snapte ik het nog. En ik moest lachen om het filmpje, alleen al vanwege het pijnlijke moment waarop de verslaggever zich realiseert dat hij nu voor de camera aan de Dalai Lama een grapje heeft proberen te vertellen dat helemaal verloren gaat in culturele en taaltechnische vertalingen.
Maar waarom de Dalai Lama als boeddhist het grapje wel had moeten kunnen waarderen of op zijn minst had moeten kunnen begrijpen als hij had geweten wat een pizza met alles er op was, wist ik niet. Gelukkig hebben we het internet. En ik vond al snel deze webpagina waar het grapje in detail wordt uitgelegd (al ging het daar om een hotdog met alles er op).
Nou is het in het geval van die uitleg door Audie McCall zo dat die het ook wel weer heel erg serieus neemt en het als een soort indicatie ziet van hoe de westerse wereld het boeddhisme helemaal verkeerd begrijpt.
Het is een grapje! En omdat er steeds weer mensen zijn die dat gelukkig wel begrijpen, blijft zo’n grapje nog heel lang leven. En het internet zorgt er voor dat het zich kan blijven verspreiden.