Vertel mij welke ELO je wilt kiezen….

…dan vertel ik je welke criteria je moet hanteren.
Het is een uitspraak die ik van tijd tot tijd hanteer. Mijn stelling is namelijk dat software-selectie in het onderwijs per definitie subjectief is. Ook al wekken we de indruk dat dat niet zo is.
Lees even door voor de verdere uitleg, want ik wil daarmee de mensen achter het “eindrapport van de Quickscan Blackboard” (PDF) zeker niet beledigen. Zij schreven die quickscan als onderdeel van het keuzetraject voor een nieuwe Elektronische Leeromgevingen op de Universiteit Twente. En het is een lezenswaardig document geworden met veel achtergrond informatie.

Maar het is natuurlijk opvallend als in 2008 een Nederlandse Universiteit er (waarschijnlijk, nog afhankelijk van definitieve besluitvorming) voor zou kiezen om van hun in eigen huis geboren en inmiddels op eigen benen staande TeleTOP omgeving over te stappen op Blackboard. Je weet wel, die ELO voor docenten die niet anders willen dan het krijtbord digitaal maken (een citaat wat ik overigens hier niet van een bronvermelding zal voorzien).
En dus kiest de UT niet voor Sakai, Moodle of zelfs Sharepoint.

Toch is dat eigenlijk niet zo heel moeilijk te verklaren.
De keuze en met name het gewicht van de criteria zijn daarbij alles bepalend. En als je zo’n keuze voor een organisatie moet maken dan is dat dus eigenlijk een haast onmogelijke taak. Vergelijk het met het kiezen van een auto. Daarbij zullen jij en ik heel andere criteria hanteren met betrekking tot noodzakelijk aanwezig voorzieningen. En daar waar we dezelfde criteria hebben (plaats voor vier personen, radio, airco, zuinig, laadruimte) zal het gewicht dat we er hangen eveneens verschillen. Waar ik sportstoelen een afknapper vind zul jij dat wellicht een doorslaggevend pluspunt vinden.

Probeer je nou eens voor te stellen dat je één model/type auto voor de hele straat moet selecteren.
Dan wil je dat natuurlijk objectief doen en niet alleen je eigen voorkeur voor sportstoelen laten meewegen. Je gaat dan in andere straten kijken naar de auto’s, praat met de mensen daar over hun voorkeur en de wijze waarop zij hun auto gekozen hebben, zet dat allemaal op een rijtje en maakt dan een afgewogen, objectieve keuze. Denk je.

Ik geloof dat niet. Ik vind dat ook niet erg. Want net als bij de auto lijkt me dat je er voor moet zorgen dat de mensen die het betreft het gevoel hebben dat hier een proces doorlopen is dat er logischerwijs voor gezorgd heeft dat je een bepaald product gekozen hebt.
Want het maakt niet uit of je nou Sharpoint, Sakai, Moodle, Blackboard, of in ons geval Natschool gebruikt. Je komt altijd problemen tegen, je komt altijd situaties tegen waarbij het product dat je gekozen hebt eigenlijk helemaal niet voldoet en het niet gekozen product een veel betere keuze zou zijn geweest.

En als je dat maar in je achterhoofd houdt, dan is elke keuze een geschikte keuze.