Een dikke anderhalve week geleden verscheen op ScienceGuide een opiniestuk van Theo Bastiaens, rector magnificus van de Open Universiteit. In dat stuk ging hij in op online onderwijs tijdens de COVID-19 crisis, de vraag of we daar als onderwijs wel goed genoeg op voorbereid waren, welke lessen we daar uit moesten trekken. In datzelfde stuk stond hij ook stil bij een discussie die niet aan COVID-19 verbonden is, maar waar hij al eerder een standpunt over innam dat afwijkt van in ieder geval een aantal van zijn collega’s in het onderwijs.
Het HAN-magazine SAM vroeg mij of ik vanuit mijn rol als associate lector op het opiniestuk wilde reageren waarbij het uiteraard ook ging over de vraag hoe we er bij de HAN nu voor staan en of ik het met Theo Bastiaens eens ben.
Mijn antwoorden op de vragen die SAM me stelde kun je hier online lezen.
De titel boven dit bericht geeft al een duidelijke indicatie van wat je in het interview bij SAM kunt lezen: zoiets als de corona-crisis hadden we nog nooit eerder meegemaakt, dus ik vind niet dat ons te verwijten valt dat we er als onderwijs digitaal niet klaar voor waren. Maar nu is wel de tijd om te professionaliseren op dit gebied. Bij een volgende crisis hebben we geen enkel excuus meer. Maar zelfs al komt zo’n crisis nooit meer, dan nog zou het zonde zijn als we niet deze ervaringen gebruiken om te zoeken naar een juiste mix van online aanbod en zaken die we juist niet online willen doen. Niet omdat het niet anders kan vanwege een crisis, maar omdat we daarmee beter onderwijs voor onze studenten (of leerlingen) kunnen bieden.
En dat geldt niet alleen voor de HAN, dat is een oproep aan alle collega’s in het onderwijs!
Ook de HAN moet lessen trekken uit de afgelopen maanden https://t.co/f6UDbDBo3e