Naast het spelen van super oude games in een nieuw jasje, heb ik de afgelopen weken ook tijd vrijgemaakt voor mijn eerste Koreaanse scifi drama op Netflix. De trailer was interessant, maar het was wel even schakelen: bij de beschikbare audio was alleen keuze voor het Koreaans (met Engelse ondertitels). En daar verstond ik 16 afleveren geleden echt helemaal niets van (nu herken ik hier en daar een woordje, maar meestal is dat dan een naam, meer niet). Dus je moet tamelijk geconcentreerd blijven kijken.
Ik weet dat er mensen zijn die Noorse, Zweedse, Deense krimi’s kijken, dan ben je dat gewend, voor mij was het relatief nieuw (al heb ik de films over de Millenium Trilogie wel alle drie – ook – in het Zweeds gekeken omdat Michael Nyqvist in de rol van Mikael Blomkvist nou eenmaal veel overtuigender was dan Daniel Craig in diezelfde rol).
De meeste reviews van Sisyphus zijn tamelijk vernietigend (bv deze, deze, deze of deze). Toch krijgen ze een 68% op Rotten Tomatoes en een 7,1 op IMDb, dan moet je toch iets goed doen (al laten de ratings bij IMDb een dramatisch dalende lijn zien). Ik moet bekennen dat op zijn minst een deel van mijn volharding voor de dik 16 uur Koreans + ondertiteling lezen kwam uit het gegeven dat het af en toe zó vreselijk fout was en ik vooral nieuwsgierig was over de vraag of dit nu Koreaans drama was of gewoon dramatisch. Het deed me denken aan de Dynastie en The Bold and The Beautiful series van vroeger (en dan bedoel ik dus de eerste paar seizoenen van 33 jaar geleden). Heerlijk. Al heb ik soms afleveringen opgeknipt in meerdere delen, dus even een half uurtje van een aflevering kijken en dan de dag erna weer een half uurtje.
Ik heb de video hierboven gekozen omdat die echt zo’n heerlijk foute samenstelling van clips uit het eerste seizoen is. De serie doet een moedige poging om een complex verhaal te vertellen over tijdreizigers en doet dat door ons als kijker in het begin vooral te laten raden naar een aantal zaken. Die ontbrekende stukjes worden dan later, soms met herhaling van clips, soms vanuit andere camerahoeken of zienswijzen toegevoegd. Het lukt helaas zeker niet altijd. En dat verklaard waarschijnlijk ook wel waarom naar het einde toe de ratings zo kelderen.
In mijn geval wilde ik gewoon weten hoe het met Seo Hae en Han Tae-Sul in hun strijd tegen Sigma af zou lopen. De plotwendingen op het einde zijn slordig, maar dat heb ik ze vergeven. Is de serie ook een seizoen 2 waardig? Ik vind van niet. De makers bouwen die optie (uiteraard) wel in, maar ik zou zeggen: afgerond.
Mocht de eerste clip je nu helemaal hebben doen besluiten om de serie niet te kijken, kijk dan ook even naar de clip hierboven. Die laat zien dat er echt wel de nodige actie voor de vrouwelijke held (Seo Hae) in de serie zit. Ondanks de toch wat “ouderwetse” – ik moet de man waar ik van hou redden – lijn uit het eerste filmpje.
Netflix is er inmiddels van overtuigd dat ik na 16 uur Koreaans ook hun andere “Oost-Aziatische series en films” interessant vind.
