Vandaag hadden we bij Fontys een interne bijeenkomst over Open Onderwijs. Gastspreker daarbij was Willem van Valkenburg. Gelukkig heeft Willem er nog steeds geen genoeg van om uit te leggen waarom de TU Delft met MOOC’s en Open Online Onderwijs aan de slag is gegaan. En wij hadden een mooie groep mensen vanuit Fontys bij elkaar die dat verhaal nog helemaal niet kenden, laat staan dat ze het al een keer van Willem zelf gehoord hadden. Dat was dus heel waardevol. Want het verhaal zoals Willem dat verteld laat zien dat het niet iets is wat je zomaar even doet of van vandaag op morgen op de rails zet.
Ik wil één dia uit het verhaal van Willem nog even apart nemen:
Deze vergelijkt de ontwikkeling van de auto met de ontwikkeling van het onderwijs. En nou zal ik de eerste zijn die van mening is dat dit soort modellen en vergelijkingen ook tot verhitte discussies kunnen leiden omdat ze te letterlijk genomen worden. Maar het punt is wel dat we ons enerzijds moeten realiseren dat (bv) een MOOC niet een eindpunt is, maar een tussenfase. Een tussenfase die we niet zomaar kunnen overslaan, ook niet eentje waarvan je zomaar kunt denken “dat doen anderen wel” en al helemaal niet “het gaat wel voorbij en dan is alles weer zoals het was”.