Maarten Wegdam van Novay begint met te vertellen dat we heel veel kunnen met data, ook in het onderwijs. Maar ook hier komt het privacy-aspect uiteraard naar voren. Stel, je begint bij een universiteit, wordt daar flink bijgespijkert en de docent kan meekijken hoe, wanneer hij dat doet. Maar dat kan snel doorslaan naar een soort big-brother.
Altijd en eerst: Privacy-by-design. Probeer de privacygevoeligheid van al die data te verminderen.
Maar dat is niet altijd mogelijk. Dan heb je twee insteken waar je mee te maken hebt: de juridische insteek (mag ik dit wel?) en de gebruikers-acceptatie (wat wil de student zelf?).
En dat tweede aspect zou veel belangrijker moeten worden. Zet die centraal. Neem de student serieus, leg uit waarom dat nodig is. Als mensen weten waarom data nodig is, dan zijn ze eerder genegen om die de delen. Wees dan wel transparant, laat zien wat bijgehouden wordt. En geeft de gebruiker controle over die data.
Dit is niet simpel. Maar het is wel belangrijk.
“@Pierre Gorissen: #snrd12: Maak de student meer de baas over eigen data http://t.co/D81zqtov” probleem: CBP zegt: verzamelaar is eigenaar.
#snrd12: Maak de student meer de baas over eigen data http://t.co/k0OkpVcE