De techniek achter de opening

De opening van vandaag werd mogelijk gemaakt door een combinatie van een aantal systemen.
Centraal stond een computer met daarop Wirecast. Die computer bevatte alle vooraf ingeblikte filmpjes die gebruikt werden. Alle stukjes met toelichting waren vooraf opgenomen om te voorkomen dat we heel veel mensen na elkaar op que iets moesten laten vertellen tijdens de opening. Ook aangesloten op die computer was een digitale videocamera die gebruikt werd om live de introductie door Paul Dirckx en Jos Lumanauw op te nemen. Paul en Jos maakten overigens gebruik van een draadloze Sennheiser.

Frank Niesten was de producent. Hij bestuurde de Wirecast computer en schakelde tussen de verschillende bronnen.
Ik bestuurde de avatar die de rondleiding verzorgde en hield de chat in de gaten, ving de bezoekers in SL op etc.

Links op de bovenste foto zie je het beeldscherm van de computer die ik gebruikte. Geen standaard Fontys computer, maar eentje met een stevige grafische kaart voor Second Life en een video-uitgang. Via die video-uitgang en een Pinnacle converterbox werd dat signaal omgezet naar eveneens firewire en aan de Wirecast applicatie gevoed. Dat bleek uiteindelijk beter beeld te geven dan de bijgeleverde Desktop Presenter toepassing.

In het midden (boven op de computer met Wirecast) staat een laptop met daarin een van de backchannel opties. Daar konden we meekijken in de IRC-chatbox. Als ik bij het PTH podium was dan werd de chat van Second Life en de IRC box gekoppeld en kon ik gewoon daar kijken.
Helemaal rechts op onze tafel (en de bovenste foto) staat nog een laptop waar Frank in Second Life ingelogd was om het vuurwerk af te kunnen steken.
Voor het overige was het een kwestie van in Wirecast op de juiste momenten schakelen tussen de verschillende bronnen.

In een ruimte naast de onze zaten de gasten. Zij keken mee via een beamer die het beeld van een van de avatars op het PTH podium liet zien. De video uit Wirecast werd in twee formaten verstuurd naar twee verschillende servers bij SURFnet. De ene stream was in Quicktime formaat en werd ook in Second Life gebruikt, de andere was WMV formaat en werd alleen gebruikt door gebruikers die via Mediaplayer meekeken.

Niet op de foto staat de computer die de stream die uitgezonden werd uiteindelijk ook weer opsloeg. Daarop draaide SDP Multimedia.

Belangrijke uitdaging was het tweaken van het systeem met Wirecast. Eigenlijk wilden we meerder formaten WMV versturen omdat we een hoge resolutie feed wilden kunnen leveren voor lokale kijkers en lagere resolutie feeds voor mensen ver weg. Daarnaast kan Wirecast ook zelf een opname opslaan. Maar dat tikt allemaal heel hard aan voor wat betreft processorbelasting. En gaat die te hard dan stopt Wirecast ermee.

Het verzenden van een capture van het beeld van een andere computer bleek ook moeilijk. Uiteindelijk heeft de Pinnacle oplossing gewerkt, maar het beeld dat op de Wirecast binnen kwam was net iets minder scherp dan op mijn computer zichtbaar. De chat in Second Life was gekoppeld aan een IRC kanaal. Dat gebeurde door een object dat in Second Life bij het podium lag en contact maakte met een PHP script op een IRC-server bij mij thuis. Helaas nog geen echt productie rijpe oplossing. De meeste IRC servers staan geen bots toe en die moeten we hier wel gebruiken. Sowieso is het een combinatie van scripts die ik zelf geschreven heb, dus per definitie niet optimaal.

Aan de rechterkant van ons stond mijn laptop met webcam. Nadat we overgeschakeld waren naar een wireless verbinding werkte de verbinding met ustream.tv daar goed.
Op die manier konden we een blik achter de schermen gunnen. Er hebben tijdens de opening een aantal mensen ook op deze manier zitten meekijken en luisteren.
Helaas bleek er geen opname te zijn gemaakt bij ustream (op twee seconden of zo na). Nou ja, van de ene kant jammer, was wel leuk om zelf terug te zien, van de andere kant wellicht ook maar goed.
We hebben geen gebruik gemaakt van de Chromakey optie van Wirecast. Dan hadden we bijvoorbeeld een greenscreen + een opname vanuit Second Life + een Live videobeeld van Paul of Jos kunnen combineren zodat ze “echt” in Second Life konden staan (al was dat in Second Life dan niet zo zichtbaar). Dat vergt het nodige van de computer en dat vonden we toch het geluk wel wat erg tarten.