Ik ben er nog niet helemaal uit waarom ik dit bericht wil schrijven. En daarom schrijf ik het. Afgelopen week kwam ik via MarkNext bij Gridreview en via Crossmedia Forum bij het verhaal over Molotov Alva. Twee videoblogs gemaakt in Second Life. En ik krijg mijn vinger niet achter de reden waarom ik ze nou zo speciaal vind. Machinima gemaakt met Second Life is zeker niet nieuw, Youtube staat er vol mee. Machinima van hoge kwaliteit heb ik ook al eerder gezien, kijk bijvoorbeeld naar Silver Bells and Golden Spurs. Machinima door bedrijven idem. Ik weet het dus nog niet. Misschien is het omdat ik het videoblogs noem (zo voelen ze)? Waar zit precies dat verschil tussen een filmpje en iets wat ik wil volgen en toevoeg in iTunes (in het geval van Gridreview want Molotov Alva heeft niet eens een RSS-feed)?
Second Life is zo 2006… als zelfs Netwerk, Een Vandaag, Nova en RTL er een reportage over maken en Koefnoen er een ge-wel-di-ge sketch over hebben gemaakt.
Misschien is het dát wel: het is ongemerkt zó gewoon geworden dat het daardoor juist heel raar aanvoelt.