“As reported by C|NET, the Deleting Online Predators Act (PDF), or DOPA, would update the federal law that currently requires all schools and libraries receiving federal E-Rate money (the government program that subsidizes the cost of Internet access) to filter inappropriate websites. The amendment to the law would be even more specific, restricting access to interactive online communities.”(bron)
In een vroeger leven, toen ik meebouwde aan een gratis online forumapplicatie, heb ik me al eens verbaasd over de COPA. Die vereiste (opeens) dat we moesten inbouwen dat gebruikers die zich aanmelden bij zo’n forum aangeven dat ze 13 jaar of ouder zijn. In praktijk een dom vinkje dat iedereen die dat wil natuurlijk aanvinkt. De DOPA gaat blijkbaar een stuk verder. Stel je voor dat Kennisnet of SURFnet via wetgeving gedwongen worden filters te installeren op de toegang tot het internet. Daar zou waarschijnlijk niet iedereen het mee oneens zijn. Lees ook maar de reacties op het bericht. Een school is immers om te leren, idem voor een bibliotheek. Duh. Dit zijn de mensen waarvoor Marc Prensky over de wereld vliegt en presentaties geeft!
Stel je voor dat je met je leerlingen niet meer aan de slag kunt met web-log.nl of blogger.com omdat onze regering van mening is dat de kans dat ze daar mensen met slechte bedoelingen tegen komen te groot is. Hoezo, vergroten van de kloof tussen school en werkelijkheid?
De invloed van de overheid word al enige tijd steeds groter. Steeds meer bemoeid, beïnvloed en bepaald het zaken waar ze vaak niet de macht of inzicht heeft om het goed aan te pakken.
Culture of sociale conventies zijn vrijwel altijd betere oplossingen dan wetgeving ooit kan zijn. Maar deze conventies hebben tijd nodig om zich te ontwikkelen: We moeten ervaring op doen. Maar hou zou een wet een goed oplossing kunnen zijn als deze niet gebaseerd is op ervaring?
Steeds vaker is angst/paniek/terreur de basis van wetgeving. Er is geen vaak geen tijd voor geduld, redelijkheid en billijkheid. Over de mogelijke (onbedoelde) nadelige gevolgen van wetgeving wordt amper nagedacht terwijl de (vaak ingebeelde) voordelen groot worden uitgebeeld.
En het valt daarom altijd tegen.
Wanneer accepteren mensen nu eens dat een samenleving inherent niet bestuurbaar of beheersbaar is? Een samenleving is niet maakbaar. Net als de plan-economie zo is ook de plan-samenleving een illusie. Niemand heeft de regie en dat is **goed**!
De USA wordt vaak als supermacht aangeduid maar zelfs die wat niet in staat om een orkaan te stoppen.
Politiek macht is inherent beperkt tot het kunnen vernietigen en slopen: Het heeft de macht niet om te beschermen of maken.
De rechtelijke macht kan alleen achteraf door dwang uit te oefenen reageren op schade die is toegebracht: Het kan niet voorkomen dat er schade word toegebracht.
Echte macht is het kunnen behouden, instandhouden en maken van iets nieuws. Daarvoor moet je echter niet naar een overheid kijken maar naar de mensen zelf: Iedere individu heeft deze macht als individu. Wat de waarde van elke bijdrage is wordt uiteindelijk bepaald op een open en vrij toegankelijke markt.
Voor het internet is het noodzakelijk dat we de samenleving de tijd geven om te leren omgaan met dit communicatie middel. Als de overheid het internet gaat beperken en regulieren dan lopen we snel in een moeras van wetten en regels die innovaties vergelijkbaar met het web bijvoorbaat onmogelijk zouden maken.