Gisteren heb ik met Willem Karssenberg zitten praten over de hoogte van de drempel van het geven van een audiocomment. Dit naar aanleiding van de tests die zowel bij Fred Zelders, Willem als hier bij mij plaats vonden. En natuurlijk ook naar aanleiding van mijn oproep in de EduKast van afgelopen zondag om je reacties of promo voor je eigen site in te spreken voor nummer 125. Op dat moment had ik pas één reactie binnen, dat zijn er inmiddels drie (het kan nog steeds hoor!).
En even voor alle duidelijkheid: ik mopper niet over die aantallen, maar nu ik Willem zijn evaluatie van zijn sessie lees, wordt voor mij eigenlijk nog maar eens bevestigd dat het geven van een audiocomment veel enger is dan een het plaatsen van een tekstcomment.
Want jezelf horen op een opname is blijkbaar nou eenmaal iets waar je aan moet wennen.
Maar hoe doorbreek je dat?
Natuurlijk, een tekstreactie plaatsen, of erger, een weblog starten, is ook eng. Maar daarbij is je eigen ervaring/gevoel in het begin meestal toch wel positief.
Terwijl het met audio meer is als leren fietsen, in het begin vind je het vreselijk eng en het gaat met vallen en opstaan. Dat je daarbij voor jezelf heel streng bent helpt dan waarschijnlijk ook niet.
Ik ben er van overtuigd dat iedereen het kan leren. Dat wil zeggen, leren het niet vreselijk eng te vinden. Ik weet dat ik in 24 afleveringen EduKast geleerd heb het niet meer eng te vinden. Ik doe even geen uitspraken over of aflevering 124 kwalitatief beter was dan aflevering 101, maar ik wel dat ik nu met een heel ander gevoel aan zo’n opname begin.
Het is ontzettend herkenbaar als het verschil tussen je eerste dag voor en klas en hoe je je na een (flinke) tijd voelt als je een klas binnen stapt.
Ik weet alleen nog niet hoe je iemand zo ver krijgt dat groeiproces te doorlopen. Het kan toch niet zo zijn dat je alleen kunt hopen dat er genoeg mensen zijn die ‘het in zich’ hebben. Dat lijkt dan heel veel op de discussie over of lesgeven (of voor mijn part ‘het docent zijn’) iets is wat je kunt leren of dat het een gave is.
Natuurlijk hebben mensen die het van zichzelf kunnen of willen leren een voordeel/voorsprong. Maar vaak heb je niet voldoende aan alleen die mensen.
Hmmm, moet ik nog maar eens een nachtje over slapen. Ideeën zijn welkom, ook als ze net als hierboven nog niet uitgewerkt zijn.
Ach, zo eng vond ik het natuurlijk ook weer niet. De volgende keer ga ik zo weer voor de groep staan, geen probleem! Fietsen kan ik al lang, maar het mooiste vind ik toch: zo snel mogelijk een steile helling af…
De bijgeluiden op de mike illustreren dat ik moeilijk stil kan zitten/staan
Maar goed dat er geen video opnames waren, want dan zou iedereen het ADHD gedrag hebben kunnen zien
Ik vraag me bij audiocomment vooral af: Wat is de toegevoegde waarde eigenlijk?
Ik heb de audiocomment voor edukast 125 vooral ingesproken als een soort wederdienst de inspanning die je elke week weer levert ivm de Edukast.
Audiocomments werken prima in een Podcast (zie Adam Curry) maar op een weblog hou ik het voorlopig bij tekst commentaar
Ik denk ook dat het geven van audiocommentaar technisch veel hoogdrempeliger ligt dan typen. Een toetsenbord en een muis aan een computer verbonden werken nou eenmaal. Die twee zijn essentieel. Een microfoon en je eigen speakers staan niet ‘standaard’ goed.
Vaak staat een microfoon zacht omdat je muziek anders gaat rondzingen.
Je moet je muziek stil zetten als je een audio commentaartje wilt inspreken. Je moet met andere knoppen en regelpaneln eerst weer alle schuifjes op je volume paneel regelen.
Dat alles maakt denk ik zeker het eerste audio commentaar voor velen eerder een opgave dan een gemak. (en vandaar ook met het toetsenbord dit commentaar)
Maar ook Adam Curry krijgt niet alleen audiocomments voor zijn podcast. Dus ook daar, en hij heeft lang genoeg en duidelijk genoeg aangegeven dat zijn voorkeur naar audio uitgaat, vind ofwel niet iedereen het zinvol ofwel durft/kan niet iedereen dat aan.
Ik ben het er mee eens dat het niet direct goed voorhanden hebben van een werkende configuratie (tenminste in ieder geval op een pc) een extra drempel is.
Toegevoegde waarde van audio is er niet ‘per definitie’.
Ik zie het in de meeste gevallen als een extra mogelijkheid. Voor de één is tikken makkelijker en de ander gaat het spreken makkelijker af.
Soms heeft audio echter zeker toegevoegde waarde boven tekst. Denk aan situaties waar de tone-of-voice cruciaal is bij het overbrengen van de boodschap of reactie. Dat is in geschreven tekst vaak moeilijker of zelfs onmogelijk voor elkaar te boxen.
Audio-reageren is nog geen gemeengoed, maar ik verwacht dat het zeker meer zal gaan gebeuren. Zeker als we (met een beetje geduld) straks prima spraak-naar-tekst en andersom hebben.