“Een collega introduceerde mij in de wondere wereld van de weblog.
Met stijgende verbazing las ik de dagelijkse ontboezemingen van bekenden en onbekenden.
Waar ze die dag gefietst hadden, in welk restaurant ze gegeten hadden, wie ze onderweg waren tegengekomen.
Wat bezielt een mens om dagelijks achter de computer te gaan zitten en zijn ‘wilde’ avonturen de wereld rond te sturen?
Is het eenzaamheid, de noodzaak het hart te luchten, het zoeken naar lotgenoten, of gewoon tijdverdrijf?
Of een beetje van alles en dan nog wat?
Blijkbaar is bij de mens de behoefte toegenomen om zich te uiten en de computer heeft het mongelinge gesprek vervangen, ondanks de mobieltjes.
Of de ander werkelijk geïnteresseerd is, doet er niet toe.
Dat merk je toch niet.
Het getuigt van arrogantie en onbeschaamdheid om je hele hebben en houden, inclusief poepluiers, aan de waslijn van internet te hangen.
Soms worden zelfs de meest intieme en pijlijke details aan de weblog toevertrouwd.
Ja, maar jij dan?, zult u misschien denken. Ik heb gemakkelijk schrijven, want ik kom bijna elke dag in de krant.
Dat is zo. Het is toevallig zo gelopen en ik krijg er voor betaald. Voor mij is het werk om te schrijven over wat me bezighoudt. En omdat het werk is, probeer ik het zo goed mogelijke te doen.
Als ik ander werk had, zouden die dingen me ook bezighouden. Ik zou er alleen niet over schrijven.
En zeker niet op een weblog”(Jos Kessels, ED 4 maart 2006)
Voor wie niet weet wie Jos Kessels is, hij is een van de vaste columnisten van het Eindhovens Daglad. Hij heeft een topplekje op de voorpagina en geeft daar dagelijks zijn mening op de wereld. Soms mild, vaak lekker scherp. Maar met de bovestaande column slaat hij wat mij betreft de plan helemaal mis. Niet vanwege zijn verbazing over weblogs, ook niet vanwege zijn minachting voor de mensen die een weblog bijhouden. Dat hoort hij te doen. Ook het feit dat de lezersredacteur een weblog bijhoudt is geen probleem.
Waar het mis gaat is het stukje waarbij hij aangeeft dat hij zijn column alleen maar schrijft om zijn brood te verdienen en als dat niet zo was, zou hij dat zeker niet doen.
Maar de kracht van een columnist zit hem juist in de relatie met zijn lezers. Die moeten van hem houden of hem haten. Met deze ontboezemingen verbreekt hij (vind ik) die band en verliest hij ook zijn geloofwaardigheid om te schrijven over dingen waar hij zich boos over maakt of met verbazing naar kijkt.
Want zeg nou zelf, geloof je nu nog werkelijk dat hij dit vindt van weblogs? Of zie je hem nu ook als een broodschrijver die elke dag een onderwerpje probeert te vinden om volgens de regels van een columnist een stukje woorden over te produceren?
Als ik zijn hoofdredacteur was dan wist ik het wel. Dan ging ik snel een aantal van die weblogs langs waar Jos over schrijft. Kijken of ik daar een nieuwe columnist kon vinden die wel meent wat hij/zij schrijft.
p.s.
Laat ik voor de volledigheid nog aangeven dat dit bericht mogelijk niet lang zal blijven staan. Ik heb Jos Kessels of het ED niet vooraf toestemming gevraagd voor het integraal overnemen van zijn column en op het moment dat blijkt dat zij het daar niet mee eens zijn, zal de tekst direct verwijderd worden.
Ik kan alleen maar met je meegaan Pierre. Een duidelijke broodschrijver, het straalt er vanaf. Nu is het wel zo dat als columnist de dialoog met je lezers vaak een moeilijk proces is. Mensen kunnen wel reageren via ingezonden brieven, maar bijna nooit komt er discussie op gang. Je vertoeft als columnist vaak in een ivoren torentje, de situatie is volkomen verschillend met een post op een blog waar je binnen een minuut response kan krijgen op je verhaal. Deze column zou zich goed lenen voor discussie, hier willen vast wel meer mensen hun ei over kwijt.
Ik begrijp dat Jos tot nu toe niet te klagen heeft over de hoeveelheid reacties die zijn columns oproepen. Vaak worden die reacties ook in de krant zelf gepubliceerd op de lezerspagina. Is natuurlijk (inderdaad) niet zo direct en snel als een weblog.
Nou kun je natuurlijk overal een bepaalde draai aan geven als je wilt. Je kunt zijn uitspraken hier uitleggen als een bewust gekozen strategie om discussie op gang te brengen over het fenomeen weblogs of columnist en amateur v.s. professioneel schrijver.
Dat was ook een belangrijk deel van de reden van mijn vraag daarover. Neem ik zijn woorden in dat deel van de column té serieus en té letterlijk?
Deze "stukjesschrijver" heeft zich niet verdiept in de materie. Komt vaker voor bij mensen die bij de krant werken. Laatst nog een stunt meegemaakt met een journalist van de Volkskrant. Een landelijke organisatie heeft onderzocht hoe het artikel tot stand is gekomen. Om te huilen. Hoofdredacteur op de hoogte gebracht maar geen enkele rectificatie of vervolgstuk met wel de juiste feiten. Kortom neem dit stuk van Joske met een flinke korrelzout.
Ik ben wel heel erg benieuwd of hier nog een vervolgartikel op gaat komen. Want als Jos een slimme columnist is, dan heeft hij in zijn research vast gevonden hoeveel weblogs er zijn en hoopt hij nu juist op veel reacties van boze / verontwaardigde bloggende Eindhovenaren om een tweede column over te schrijven.
Waarschijnlijk is deze column ook meer gericht op de huis tuin en keuken bloggers op web-log e.d. ipv de webloggers die vanui persoonlijke interesse of hun werk over speciale onderwerpen bloggen.
@Jeroen: ik vraag me eigenljk af of hier veel bloggers boos over zullen worden. Ik weet dat ik me daar lang geleden alweer wel eens boos over gemaakt hebt toen iemand dit soort dingen zei, maar dat doe ik nu al lang niet meer.
Als er een vervolg komt, laat ik het weten. Kan niet beloven dat ik nou ook de "ingezonden brieven"-pagina ga lezen om te kijken of er langs die weg mensen op reageren.