“Een 14-jarige jongen uit Bunnik (provincie Utrecht) heeft zichzelf vorige week opgehangen nadat zijn account van de populaire online-game RuneScape was gehackt door een vriend. Voor hij zelfmoord pleegde, plaatste de jongen nog een bericht op de website van zijn gameclan, Heroes of the Future genaamd. De hackactie zou de laatste druppel geweest zijn voor de jongen, die zijns inziens geen al te best leven had.”(bron)
Als mensen het over netwerken in de ‘virtuele wereld’ van het internet hebben zei ik meestal dat mijn online relaties helemaal niet virtueel waren. Maar na vandaag ga ik dat toch iets voorzichtiger verkondigen. Want er zit toch een aantal mensen ernstig in de knoop omdat ze het verschil tussen online en offline contacten niet meer uit elkaar kunnen houden. Deze jongen is dan wel een extreem voorbeeld, hij is niet de enige.
Zo kwam ik vanmiddag via Bright bij de aflevering van het VPRO-programma ‘de toekomst’ met als titel “droomwereld“.
Nou, die moet je maar eens bekijken, want daar wordt je gegarandeerd stil van. Die jongen/man (Patrick) zit écht in de knoop. Het enge is eigenlijk ook dat op het einde het toch erg vaag blijft wat er nou precies zo tegenviel aan het weekendje Boston. Zijn thuiskomst werd wel zo mooi als een happy end in beeld gebracht, maar de burn-out die hem door zijn online-vriendin voorspeld kon wel eens heftig zijn.
Overigens, wees gerust, ik zie heus de verschillen tussen hun online leven en het mijne wel. Daar gaat het online om geïdealiseerde karakters en extremere relaties die in het echte leven niet kunnen bestaan.
Ik zie het wel als nog maar weer een voorbeeld van de onzin van de “digital native” v.s. “digital immigrants” vergelijking. Want die jongen van 14 was volgens dat verhaal een native. En hij wist absoluut niet met die digitale wereld om te gaan.
Persoonlijk probeer ik geen onderscheid te maken tussen online en offline. Ik kan de twee gewoon niet delen alsof de online wereld minder echt zou zijn dan de offline wereld.
Dit is allemaal communicatie. Bezoek ik India als ik een reportage op tv bekijk? Ik denk toch van niet.
Ik bezoek deze website niet. In werkelijkheid zie ik de grafische representatie die mijn browser maakt van de dom tree die beschreven wordt door de html stream die mijn browser kreeg van de web server.
Hoewel het metafoor van de website/weblog als gazon voor iemands woning en deze reactie als een bericht op een prikbord heel leuk is denk ik toch dat we dit als slechts een metafoor moeten zien en er niet te ver in moeten gaan.
Het web is in wezen niet meer dan dat mijn computer verbinding maakt met een andere computer en vraagt om een resource (document, of toegang tot een webapp). Nadat de server mijn aanvraag heeft beoordeeld komt er een reactie, meestal in de vorm van een kopie van een document of mogelijk een formulier van een webapp.
En als ik op gmlk’s manier online zou moeten gaan/vertoeven, kreeg ik gegarandeerd na een uurtje hoofdpijn…
Maar serieus: volgens de theorie is de jongen uit het verhaal zeker een digital native, dat blijkt ook uit het feit dat de virtuele wereld voor hem naadloos overliep in de echte wereld en minstens zo belangrijk was. Of hij niet met die digitale wereld wist om te gaan zou ik niet durven zeggen. Het verhaal is sterk gedramatiseerd en de werkelijke oorzaak van zijn gruwelijke daad blijft ons onbekend. We kennen alleen de rechtstreekse aanleiding, de spreekwoordelijke druppel.
Overigens ben ik met je eens dat de scheiding tussen native en immigrant een kunstmatige is. Als zwart-wit theorie werkt hij echter wel om een aantal zaken duidelijk te maken.
Nog even terug naar gmlk: voor mij is het web (en deze site en deze reactie) wel een tastbaar iets omdat ik ervan leer en ermee communiceer. Die metafoor mag van mij best ver gaan.
Een metafoor is een verhaaltje, een meestal oppervlakkige illusie die in het beste geval iets complex vereenvoudigd zodat het toegankelijker wordt om te leren.
Vergelijk het met de illusie van de desktop van de Mac waarbij min of meer een kantoor is nagebootst. De metafoor van Documenten is ook zo’n illusie: Soms zitten er meerdere documenten in 1 file, soms vallen files en documenten 1-op-1 samen, maar steeds vaker bestaat een documenten uit meerdere files. Deze complexiteit wordt door het metafoor van documenten onder de mat geveegd tot dat er iets mis gaat (PPT op een andere systeem zonder de juiste fonts?).
Metaforen zijn goede hulpmiddelen om iets nieuws te leren maar na verloop van tijd moet je er overheen stappen en ze los laten. Na verloop van tijd ontdekken we dan opeens de beperkingen er van. Ik heb nu ongeveer 10 jaar internet ervaring en dit metafoor van plaats heeft voor mij nu afgedaan.
"When I was a child, I spake as a child, I understood as a child, I thought as a child: but when I became a man, I put away childish things." (1 Cor 13:11, KJV)
Het cyberspace metafoor veroorzaakt nu al sociale en ook al enkele kleine technische problemen. Wellicht wordt het Internet nu eindelijk volwassen?
Jij hebt het over de onzin van de "digital native" v.s. "digital immigrants" vergelijking. Sybilla laat voor het gemak het woord "digital" weg en heeft het over de scheiding tussen native en immigrant. We moeten denk ik uitkijken dat deze begrippen niet een vollediig eigen leven gaan leiden. Ik kan er in ieder geval weinig mee: Hoe zou ik mezelf immigrant kunnen noemen in een wereld waar ik toch echt zelf ben opgegroeid? In dat verband heb ik een tijdje geleden al de term "digital parent" geintroduceerd. Teruggaand naar dit bericht denk ik dat we ook nog moeten kijken naar begrippen als child en grown-up. Maar het blijft verschrikkelijk triest en ik weet dan ook niet hoe de ouders van deze jongen zouden aankijken tegen de discussie die wij naar aanleiding hiervan met elkaar aangaan.
Even een gedachten die ik had toen ik het bovenstaande al gepost had: Wellicht moeten we als samenleving nog leren om te gaan met het Internet. Dit duurt waarschijnlijk generaties voor we het echt begrijpen.
http://www.douglasadams.com/dna/19990…
http://www.worldofends.com/
Met de tijd zullen woorden zoals internet, computer, cyberspace en programmeren in onbruik zijn gevallen of een heel andere betekenis hebben gekregen. Dan pas hebben we geleerd er daadwerkelijk mee om te gaan.
Ik denk dat de jeugd (wie zijn dat?) is opgegroeid met cyber, virtueel, internet, etc. en het dus voor deze personen helemaal niet zo cyber en virtueel is als wij (een latere generatie) denken dat het is.
Dat maakt het complex volgens mij.
Bright heeft wat meer informatie over Maarten (want zo heet hij).
Ik ga er vanuit dat ik niet de indruk gewekt heb een oordeel te geven over de ouders van Maarten of over Maarten zelf. Ik kan me (als ouder van kinderen die gelukkig nog te jong zijn om zulke problemen te hebben) alleen maar een voorstelling maken van hoe verwoestend dit voor ze is.
Ik moet bekennen dat ik daarom ook altijd boosheid voel ten opzichte van mensen die zelfmoord plegen. In alle gevallen (zelfs al denken ze dat van niet) laten ze mensen achter die daardoor hun hele leven met vragen en pijn achter blijven. Maar ik realiseer me dat ik helemaal het recht niet heb daar een oordeel over te vellen.
Los van Maarten en Patrick (die uit de uitzending, niet van de reacties hier) was wat ik probeerde duidelijk te maken dat ik boos kan worden op mensen als Mark Prensky die overal mogen verkondigen dat de jeugd van nu helemaal onze hulp niet nodig heeft bij het ontdekken van de (online) wereld. Want dat blijkt absoluut onzin te zijn. Zoals ze onze hulp nodig hebben bij het ontdekken van de ‘echte’ wereld, zo hebben ze dat ook nodig bij het ontdekken van de ‘virtuele’ wereld.
En als, zoals Gideon aangeeft, het verschil tussen die twee werelden meer en meer verdwijnt, dan zou het juist ook veel duidelijker moeten worden voor al die deskundigen dat ze gevaarlijke onzin verkondigen. Natuurlijk, de wereld van nu is anders dan toen wij jong waren (hoor mij nou), maar de basisvaardigheden die er voor zorgen dat wij in die wereld (of werelden zo je wilt) kunnen overleven blijken heel erg constant te zijn.
het is werkelijk verschrikkelijk om te zien hoe de media dit verhaal opblaast. maarten (zo heet de jongen die zelfmoord heeft gepleegd) zat bij mij op school en ik kende hem goed. het is niet zo dat hij het heeft gedaan door de hack actie maar omdat hij al zoveel problemen had en nu ook nog eens zijn beste vriend hem gehack had werd het hem te veel. hij had geen vertrouwen meer in zijn vrienden en in andere mensen.
@anoniem: bedoel je met ‘media’ ook de discussie die wij hier voeren?
Mensen hier kunt u reageren om de dood van Maarten
http://www.tboek.nl/tboek/index.php?n…