Twee opvallende berichten in het Eindhovens Dagblad van afgelopen zaterdag:
“De school voor Handel en Marketing van het ROC Eindhoven schaft alle schoolboeken af. De opleiding is daarmee een van de eerste in het land die vrijwel in zijn geheel overgaat op digitaal onderwijs.”(bron)
(je hebt waarschijnlijk deze site nodig om in te kunnen loggen) Het tweede bericht kon ik helaas niet online vinden maar had betrekking op de enorm gestegen kosten van de benodigde boeken voor leerlingen.
Gratis content
Eerst een paar opmerkingen naar aanleiding van het eerste bericht. Natuurlijk wil ik hier graag meer over weten. Om een aantal redenen. Mijn werkgever heeft een paar jaar geleden alweer een groot project uitgevoerd waarbij het eveneens de bedoeling was om van boeken over te schakelen naar online lesmateriaal. Waar het ROC echter zegt “De uitgeverijen hebben zichzelf de markt uit geprijsd” en ik er dus vanuit ga dat er geen uitgever aan te pas komt, hadden wij een samenwerkingsverband met een uitgever afgesloten.
Als ik naar de kosten van het ROC-project kijk: 30 euro per maand voor een periode van 3 jaar, dan kan het haast niet niet anders dan dat dat project flink subsidie krijgt. Want voor die 30 euro krijgen de studenten niet alleen de content, maar ook een laptop, en het bedrag is maar net genoeg voor een niet al te dure laptop (zeker als je rekening houdt met het feit dat het in termijnen afbetaald wordt). De content kan dus niets kosten. En dat kan niet kloppen. Want of je nu met een uitgever werkt of niet, het onderhouden van content kost geld. Het is alleen de vraag hoe je dat laat betalen en wie dat betaald.
Van duur naar duurder
Het tweede bericht ging zoals gezegd over de sterk gestegen kosten van boeken voor leerlingen. Vorig jaar waren de kosten voor een jaar aan boeken nog “maar” 200 euro, dit jaar was dat gestegen naar 400 euro.
Als reden voor die stijging werd gegeven dat scholen steeds vaker overstappen van het zelf organiseren van een boekenfonds naar het via internet laten bestellen van de boeken. In het geval van de OMO-scholen (waarschuwing: flash-site!) is dat Iddink. Uiteraard was er iemand van Iddink bereid gevonden om aan de krant uit te leggen dat het heel logisch was dat scholen dat deden, dat zij gespecialiseerd waren in “boekenfondsen”, dat ze vanwege hun omvang veel flexibeler konden zijn etc.
De hogere kosten hadden te maken met het feit dat scholen eigenlijk veel te goedkoop werkten, immers al die mensen die het boekenfonds onderhielden kostten eigenlijk ook geld. En voorheen betaalde je een gemiddeld bedrag, terwijl je nou alleen betaalde voor wat je afnam.
De directeur van OMO wilde nog wel een toelichten dat de boekenprijs afgelopen jaar met 6% gestegen was.
Nou is 6% van 200 euro, 12 euro, dus een verdubbeling van de prijs is daarmee niet helemaal verklaard. Frappant is ook dat, hoewel ik het bericht van dit jaar niet online kon vinden bij het Eindhovens Dagblad, ik er wél een bericht van al weer een jaar geleden. Dat ging ook over de stijgende prijzen van boeken. Vorig jaar werd het bedrag van 200 euro namelijk al als hoog gepresenteerd, terwijl dat dit jaar als (te) laag gepresenteerd werd. In dat artikel van vorig jaar werd ook de overeenkomst tussen OMO en Iddink aangehaald met:
“Dat houdt voor de OMO-scholen zelfs een verlaging van het huidige prijspeil van boeken in. ‘Dat is een voordeel van samen inkopen’, aldus Bunnik.”(bron)
Dat voordeel lijkt dus tegen te vallen. Waar de OMO-scholen wél in geslaagd zijn is het afwentelen van een vervelend klusje op een externe leverancier, je kunt de mensen die het deden inzetten voor andere taken en neemt dus de winst terwijl klagende ouders doorverwezen kunnen worden naar een externe leverancier. Slim toch. Doet onze regering immers ook.
Nee, dan lijkt de School voor Handel en Marketing het een stuk beter aangepakt te hebben. Als ben ik ook daar benieuwd hoe ze het onderhoud van de content gaan financieren, of vinden ze dat dat in de prijs van het onderwijs inbegrepen moet zijn? En natuurlijk ben ik wel benieuwd naar hoe hun ervaringen met Fronter (de ELO die zij gebruike) zijn.