“Het kabinet wil het mishandelen van kinderen strenger aan gaan pakken. De ministerraad heeft vrijdag ingestemd met een wetsvoorstel hiertoe. Ouders moeten hun kroost grootbrengen zonder enige vorm van geestelijk of lichamelijk geweld te gebruiken. Ook de corrigerende tik is officieel uit den boze.”(bron)
Toen ik gisteren Donner op tv zag (heeft hij eigenlijk kinders?) dacht ik nog, o jee daar heb je hem weer, maar vanochtend begreep ik uit het artikel in de krant dat het wetsvoorstel waarover hij overigens een tijdje geleden al in het openbaar sprak inmiddels al aangenomen is (is dat in België trouwens nu ook al zo?).
Dat ik het wetsvoorstel te zot voor woorden vind (het helpt namelijk niet tegen kindermishandeling, en dat was al verboden) en een typisch voorbeeld van hoe betuttelend ons huidig kabinet is, wisten jullie al.
Aardig vind ik overigens de uitspraak van premier Balkenende in het Eindhovens dagblad:
“Premier Balkenende wees er gisteren op dat fysiek contact bij een ouderlijke vermaning nog wel is toegestaan. ‘Deze maatregel slaat niet op ouders die hun kind eens stevig bij de arm nemen.'”(bron: offline versie Eindhovens Dagblad)
Dus ouders: niet meer slaan, maar knijpen!
Waar liggen de grenzen? Kindermishandeling is natuurlijk niet en nooit toe te staan maar tussen slaan, met kans op lichamelijke of geestelijke beschadigingen en een pedagogische zetje in de goede richting moet toch mogelijk zijn. Ik bedoel hier mee een duwtje op een achterwerk als een kind niet door wil lopen of als het voor gek en onwijs loop te hangen en brullen als je net bij de HEMA moet afrekenen etc. etc. by the way Hoe voorziet deze wet in de bescherming van ouders die door hun kinderen geterroriseerd worden? Hoe pak je dit soort gedragingen dan aan? Alleen met snoepjes????
Mijn idee was altijd dat blauwe plekken aangaven dat men te hard en te lang had geslagen maar ik zou toch zeer verbaast zijn als men nu niet meer de vingers van een kind die op het punt staat zich aan een hete kachel te branden er bij zou mogen wegslaan.
Natuurlijk kunnen niet alle ouders hun kinderen even goed opvoeden, het gaat namelijk niet vanzelf en het is ook geen aangeboren instinkt. Wellicht zou het goed zijn als alle kinderen op de basisschool zouden moeten leren een puppy of kitten te trainen? Dan leren ze tenminste de basis beginselen van opvoeden.
Ook zou men er volgens mij een groter punt van moeten maken dat ouders het verplicht zijn hun kinderen voor te lezen. Niet als wet, maar als morele verplichting. Onderzoeken hebben al jaren aangetoond dat dit goed is voor de ontwikkeling van de cognitieve vaardigheden. Het is naar mijn mening kindermishandeling als ouders het niet doen, vergelijk het maar met het niet eten geven. Eten is belangrijk voor de lichamelijke ontwikkeling, voorlezen is belangrijk voor de geestelijke ontwikkeling. Ouders zijn verantwoordelijk voor beide.