De miljardennota en oude media

Peter maakt zich boos over de beschikbaarheid van de miljardennota voorafgaand aan prinsjesdag:

“Als een journalist, professioneel of amateur, verslag wil doen van de stukken, wat zou het voor de RVD uit moeten maken op welke manier dat gebeurt? Zou een blogger, die groot inzicht heeft en graag een verslag wil maken van de stukken, niet de mogelijkheid moeten hebben het vantevoren in te kijken? Het is uiteindelijk publieke informatie, of niet?

Ik wil zelfs nog even verder gaan: waarom is deze informatie niet beschikbaar voor de burger? Iedereen kan een blogger zijn, iedereen kan erover willen schrijven, waarom wachten tot ‘de elite’ ermee klaar is en jij de leftovers mag hebben?”

(bron)

Volgens mij heet dit een storm in een glas water en een mug die in een olifant veranderd wordt. Het gaat er hier om het *vooraf* beschikbaar maken van nu nog vertrouwelijke informatie. Morgen, dus na prinsjesdag, is die informatie vrij toegankelijk.
Oude media zijn niet in staat om de informatie snel genoeg te verwerken (nu kunnen ze er morgenvroeg al iets over schrijven) en krijgen dus wat hulp doordat ze de informatie al mogen inzien voordat *iedereen* dat mag.
Met (bijvoorbeeld) een krant kun je die afspraken heel gemakkelijk maken (ze zullen vanacht niet nog snel een editie bij je in de bus stoppen), radio en tv-stations zijn officieel erkende organen. Dus ook daar moet het mogelijk zijn afspraken mee te maken (al blijkt zelfs dat moeilijk).
Iedereen kan een weblog of website beginnen, maar de RVD kan nu nog niet/nauwelijks inschatten of de mensen achter die site zich ook aan het embargo (niet vooraf publiceren) zullen houden.
Dit zou overigens wel een reden kunnen zijn om ook nieuws-websites en weblogs te accrediteren, zodat ze ook in aanmerking komen voor de informatie. Maar dat zal wel te hoge kosten en teveel administratieve rompslomp met zich meebrengen.