Pop-up kaarten maken met de Snijplotter

Tweede Kerstdag, dus een bericht over het  maken van kerstkaarten kan nog net, al kun je op deze manier natuurlijk een heleboel andere pop-up kaarten maken als je een snijplotter hebt.

De software die bij de Silhouette Cameo 3 geleverd wordt heeft sinds versie 4.1 de beschikking over een optie om pop-up kaarten te maken. Heel eenvoudig, zo lijkt het ook als je dit filmpje bekijkt. Een stuk ingewikkelder dan het lijkt was mijn conclusie na een ochtendje samen met de kinderen produceren van kerstkaarten.

Het idee is simpel: je ontwerpt een tafereel of een afbeelding die je wilt laten “uitspringen”. Dan maar je daar een silhouette van door alle binnenste delen van een kopie van de afbeelding te verwijderen en met de speciale pop-up functie van de software om te laten zetten in een popup. Snij de onderdelen uit, plakken en klaar. In theorie dan.

Voor de kerstkaart wilde ik een huisje en een paar kerstbomen maken die omhoog zouden vouwen. De basis van het plaatje werd weer voorbereid in PowerPoint (sorry) op basis van een aantal afbeeldingen die ik online gezocht en gevonden had.

Ik had eerst het tafereel al in PowerPoint willen samenstellen, maar realiseerde me dat ik de onderdelen in verschillende kleuren/materialen wilde uitsnijden, en dan is het handiger om ze als losse onderdelen over te zetten.

Dit keer heb ik gewoon gebruik gemaakt van het Windows klembord om de afbeeldingen naar Silhouette Studio over te zetten. Dus gewoon selecteren in PowerPoint, CTRL+C om te kopiëren, naar Silhouette Studio en daar CTRL+V om te plakken.

In Silhouette studio heb ik de onderdelen zo neergelegd als ik wilde en de verschillende onderdelen hun eigen kleur gegeven. Daarna had ik, zoals in de video een kopie gemaakt waarbij ik alleen de buitenlijn van de afbeelding over liet. Die heb ik overgezet in een pop-up. Mijn laptop is niet snel, maar hier kreeg hij het echt heel zwaar mee. Elke poging om het aantal flapjes aan te passen leverde een ‘zandloper’ op.

Maar het snijden leverde daarna ook geen mooi resultaat. Bij de bomen was er nog 1 supportstukje aan de bovenkant overgebleven terwijl bij de linkse boom aan de onderkant heel veel kleine stipjes zaten.

Die kun je in de software niet handmatig weghalen. Na een paar pogingen en een paar vellen verspild papier omdat ik pas bij het snijden goed kon zien wat het resultaat was (op het beeldscherm zie je wat stippelstreepjes) besloot ik het anders aan te pakken.

In plaats van de gedetailleerde vorm met de kerstboompunten, ging ik voor een rechte vorm die bij de kerstbomen wat lager was dan de bomen. Hoog genoeg om steun te bieden aan de bomen, maar laag genoeg zodat het supportstukje uit het zicht achter de bomen zit als 1 brede balk over de hele breedte van de bomenrij.

Voor het huisje heb ik dat bij deze versie nog niet gedaan, maar bij een volgende versie zou ik waarschijnlijk het rechter, overstekende stukje dak ook nog verwijderen, terwijl voor het dak een schuine lijn, denk ik, wel handiger is.  De conclusie is eigenlijk wel dat het een kwestie van flink uitproberen is voordat je een goed ontwerp hebt.

Toen het ontwerp eenmaal duidelijk was, was het een kwestie van het snijden van de verschillende onderdelen voor het huisje, dak, bomen, lijmen en klaar.

Als achterkant van de kaart maakten we gebruik van “cardstock” op A5 formaat, gewoon van de Action. De binnenkant van de kaart en de onderdelen waren 120 grams papier gekocht in Nijmegen bij een kantoorboekhandel (10 vellen, 10 kleuren, ongeveer 6 euro per pak). Voor de onderdelen heb ik de snijdruk nét wat hoger gezet dan bij de binnenvellen. Dat maakt het bij de kleine onderdelen, zoals de raampjes van het huisje net wat gemakkelijker om de onderdelen er uit te halen.

Bij een volgende versie zou ik ook de deur apart uitsnijden en erop plakken zodat het huisje nog wat meer diepte krijgt. En een helemaal gepimpte versie zou een LEDje bevatten achter het huisje met een knoopcel en een paper circuit. Maar dan zou ik de raampjes van het huisje ook door de pop-up rand laten doorsnijden. Dan schijnt het licht vanuit het huisje naar buiten. maar dat is iets voor een volgende keer.

Belangrijkste risico/gevaar: het “oh, maar als je dat kunt maken, kun je dan ook…..” effect. Voor mij altijd een heel goede stimulans om het ook aan anderen te leren, zodat ze het helemaal zelf kunnen doen! 😉