Absinthe 2.0 – het permanente dilemma van de jailbreak

Op iJailbreak wordt een interessant dilemma ter discussie gesteld die heel actueel is gezien de wijze waarop de meest recente jailbreak van iTouch apparaten werkt. Het is namelijk niet nodig om je iPad, iPhone etc. eerst in DFU-modus te zetten. Deze speciale recovery modus staat toe dat de firmware (het besturingssysteem) van je apparaat bijgewerkt wordt. De noodzaak om je iTouch apparaat expliciet in die modus te schakelen (via deze stappen) kun je zien als een extra beveiliging tegen het ongewild aanpassen van je iTouch apparaat.

Maar als jij een jailbreak kunt uitvoeren via een achterdeur in iOS en eenvoudig de besturingssoftware van je iTouch apparaat kunt laten aanpassen, hoe weet je dan zeker dat anderen dat niet ook doen? En met minder goede bedoelingen dan dat jij hebt?
Dat weet je nooit 100% zeker. En Apple ook niet. Het is dus logisch dat Apple ook gewoon niet anders kán dan zo snel mogelijk een fix uit te brengen voor het gat dat gebruikt wordt voor deze jailbreak. En dan begint het “spelletje” weer opnieuw.

Dus…is jailbreaken goed of slecht? Is het een verlossing uit een gesloten ecosysteem? Is het vragen om functionaliteit die een leverancier je niet hoeft te geven (en je dus niet moet willen als je een iTouch apparaat koopt)? Is het het in gevaar brengen van iedereen die een iTouch apparaat heeft omdat zulke fouten/gaten beter niet ontdekt worden (dan kan er ook niemand misbruik van maken)?