Toegegeven, ik las het eerst in de papieren krant. Maar dat gaat ook geen 20 jaar meer duren. En die krant van vandaag ligt morgen in de oud papier mand. Net als die van zaterdag. Bewaren? Waarom?
Het Eindhovens Dagblad is net verhuisd en ze gooien zo te zien hun verzameling krantenleggers van de periode 1964-2004 de deur uit. Geïnteresseerden konden die gratis komen afhalen afgelopen zaterdag. En blijkbaar was er veel vraag naar.
Maar waarom vroeg ik me af? Ik neem aan dat het ED de archieven zelf nog volledig digitaal heeft. Het online archief op de site gaat dan weliswaar niet terug tot 1964, maar ze zullen ze ongetwijfeld hebben. En ook de Koninklijke Bibliotheek is bezig met het digitaliseren van 7 miljoen krantenpagina’s (ze hebben er nog ongeveer een jaar voor nodig voordat het helemaal af is). Daar kun je dan op zoeken, je kunt de hele pagina zien, het betreffende artikel (waar je zoekwoord in voor komt), de (zeker niet foutloos herkende) tekst en je kunt het als PDF downloaden. Ook de PDF is niet in topkwaliteit (het is immers een scan van een in dit geval al bijna 70 jaar oude krant), maar daarvan weet je tenminste zeker dat hij zo blijft.
Kortom, ik snap het niet, die nostalgie hiervoor. Vooruit, wellicht voor één exemplaar van zo’n krantenlegger. Maar toch zeker niet een hele stapel?
Ben het hier helemaal mee eens. Wellicht grappig om de originele krant van iemands geboortejaar als leuk cadeautje te hebben ofzoiets, maar verder snap ik ook niet waarom je een hele stapel zou willen hebben. Vraag me af hoe snel deze ‘nostalgie’ gewoon ordinair ouderwets gaat worden!