Nadat ik gisteren de kunst een beetje had mogen afkijken, moest ik vandaag vol aan de bak tijdens de Summerschool hier in Helsinki.
De opzet is namelijk dat we als promovendi hier van elkaar kunnen leren tijdens de poster- en paper-sessies. En dan zeker niet alleen wat betreft de inhoud, maar ook wat betreft de aanpak.
En dat begon al een tijd geleden, tijdens onze voorbereiding voor de meetings. Ik heb een korte samenvatting voor de poster ingediend en daarna een PDF met de poster. Die is naar twee mede-promovendi (in mijn geval een promovenda uit Duitsland en een promovenda uit Finland) gestuurd ter review.
Voor die review kreeg iedereen een template/handleiding/instructie.
Ikzelf had die instructie uiteraard ook gebruikt bij het herontwerp van mijn poster (de eerste was van november vorig jaar). En bij het schrijven van de reviews van de twee promovenda waar ik het paper van moest reviewen.
Ruim voor de meetings kreeg ik de reviews van de twee promovenda. Die waren als “critical friends” geformuleerd. Op basis daarvan heb ik mijn poster nog wat aangepast voordat hij gedrukt werd.
De twee mede-promovendi (discussants), waren er ook bij tijdens de posterpresentatie. Hier stonden we met 7 promovendi in een ruimte, elk bij onze poster. De sessieleidster zorgde voor het startseintje. Ik had tien minuten om de poster toe te lichten.
Daarna was het tijd voor de discussanten en de sessieleidster (zij had de poster én de reviews van de twee andere promovendi vooraf gekregen) om vragen te stellen. Nadat dat gebeurt was, mochten ook andere aanwezigen vragen stellen.
Na afloop van dat deel gingen de sessieleidster, de discussanten en de spreker (ik dus in dit geval) nog even ergens zitten om de opmerkingen van de reviewers en de sessieleidster door te spreken. En om te kijken of er nog dingen niet duidelijk zijn.
Tot slot kregen ook de reviewers van de sessieleidster feedback over de wijze waarop zij feedback hadden gegeven.
Bij de papersessies is het vergelijkbaar al heeft de spreker daar 20 minuten de tijd.
Ik ben vandaag zelf twee keer als discussant aangetreden (bij elk van mijn discussanten een keer en ’s middags zelf dus mijn postersessie. Dat is best hard werken. Maar, ik vond en vind de werkwijze heel leerzaam en iets wat ik alle promovendi kan aanraden!
Ook interessant:
