“Wat is expert op afstand?
Een expert het hemd van het lijf vragen terwijl u via een televisiescherm elkaar kunt horen en zien. Dat is videoconferencing.
Deze interactieve leervorm is een project van Kennisnet en SURFnet, bedoeld om te laten zien wat er allemaal mogelijk is met breedbandig internet. In deze pilot kunnen er vijf voorbeeldscholen gebruik maken van expertopafstand maar in de toekomst zal dit project verder uitgebreid worden en beschikbaar komen voor een brede doelgroep.
Voorbeeldscholen”(bron)
Zoals je weet ben ik aan het kijken/testen hoe we videoconferencing kunnen inzetten om met name de reistijd voor vergaderingen terug te kunnen brengen.
Tijdens Innovatium 2005 afgelopen dinsdag heb ik al wat apparatuur in actie kunnen zien (overigens gewoon al in gebruik bij Fontys) en we hebben inmiddels ook al een gesprek gehad met Paul over wat zij er mee doen.
Bij SURFnet loopt op dit moment, naast de test met de samenwerkingsomgeving, ook het project “Expert op afstand“. De videoverbinding daar wordt overigens, net als bij het DU-project, niet met eenvoudige webcams en pc’s opgezet, maar met de meer professionele standalone systemen.
De resulaten van hun tests staan online. Tot nu toe staat er een sessie met Maarten van Rossem en eentje met scholieren uit Palestina online.
Ik denk dat het een goed beeld geeft van de mogelijkheden van die expert op afstand op dit moment. N.B. ik heb niet alle filmpjes bekeken, maar er een paar uitgepikt. Wat me opviel was dat:
* er steeds heel veel deelnemers waren, de meesten daarvan kunnen alleen maar toekijken, zelf participeren is dan niet echt mogelijk. Je zou eigenlijk meerdere aparte videoverbindingen willen hebben zodat je in kleinere groepjes kunt interacteren.
* de sessie met de school in Palestina bevat in het eerste filmpje vooral veel “verstaan jullie ons?” momenten. Niet alleen doordat het geluid niet goed genoeg was, maar ook door de taalverschillen.
* bij de sessie met van Rossem vroeg ik met echt af wat de meerwaarde van de videoverbinding was. Was het niet mogelijk om die man voor minder dan de nu gedane inspanning op locatie te krijgen? Natuurlijk, straks hebben we die faciliteiten allemaal op onze eigen werkplek en dan is het juist een kleinere moeite, maar als voorbeeld vond ik het niet handig.
* de spontaniteit droop er natuurlijk ook niet echt vanaf bij de studenten die vragen mochten stellen. Maar ja, wat wil je ook als de hele zaal zit mee te kijken en luisteren, je weet dat het zelfs voor later gebruik wordt opgenomen en je daarom de vraag al ruim vooraf hebt voorbereid en uitgeschreven.
Paul Dirckx, van het DU project Stagebegeleiding en beoordeling met videocommunicatie heeft ons ook een paar stukjes van voorbeelden van opgenomen sessies laten zien. Ook daar bleek (vond ik) dat er, zelfs als de techniek wél werkt, de deelnemers nog de nodige gevoelsmatige drempels moeten overwinnen. Het is een beetje als met webloggen, als je het vaak doet is het vanzelfsprekend, maar als je er aan begint is het een hele stap.
Voor mij is het in ieder geval een waarschuwing en iets om in de gaten te houden als ik dit écht wil gaan inzetten.