Als middel om elkaar op de hoogte te houden van de verschillende projecten en andere werkzaamheden waar we mee bezig zijn, organiseert de afdeling waar ik bij Fontys werk maandelijks een lunchcollege. Van 12:30 tot 13:30 uur, broodjes, kroket, (karne-)melk erbij en met volle mond luisteren naar steeds een andere collega uit de afdeling.
Vanmiddag verzorgde Anouke Bakx een interessant lunchcollege over het Colevi-project. Colevi staat voor Coöperatief leren en toetsen met behulp van digitale video in een hypermedia omgeving.
In het project wordt samenwerkend (coöperatief) leren en toetsen met behulp van digitale video vormgegeven en in pilots geïmplementeerd. Een van de centrale thema’s hierbij is de manier waarop communicatie tussen studenten hen kan helpen bij hun professionele ontwikkeling.
Extra pluspunt bij het Colevi project is (vind ik) dat de materialen waar Anouke het vanmiddag over had gewoon online beschikbaar zijn.
En daarom kan ik jullie verwijzen naar deze pagina met rapporten opgeleverd door het project.
Ik heb ze nog niet kunnen lezen, maar een rapport getiteld “Rapport Technische Infrastructuur en Metadatering” met als beschrijving: Het rapport beschrijft aan welke eisen de elo moet voldoen. Ook wordt beschreven hoe het videomateriaal zodanig moet worden beschreven, dat het binnen willekeurig welke elektronische leeromgeving die geschikt is bevonden, kan worden gebruikt is voor mij natuurlijk verplichte kost.
Zeker zo leuk zijn de filmpjes die ook gewoon online te bekijken zijn via deze pagina. We hebben vanmiddag heerlijk zitten lachen om deze jongeman die zich eerst met een klas liet opschepen en daarna de grootste moeite had om een moeder die haar verhaal kwijt moest de klas weer uit te werken.
Zojuist heb ik naar dit slecht-nieuws gesprek zitten kijken van een mentor met een ouder.
Even voor de duidelijkheid: dit zijn acteurs met een script dat tot op de letter voorschrijft wat ze moeten doen en zeggen. Die scripts staan ook online.
Anouke legde uit dat, hoewel het veel werk was om de scripts zo gedetailleerd uit te schrijven, het de enige manier was om er voor te zorgen dat in een filmpje precies datgene overkwam wat je er in wilde hebben. Acteurs hebben namelijk de natuurlijke neiging om te improviseren en dat wil je hier eigenlijk niet. En ik moet zeggen dat de twee filmpjes die ik nu bekeken heb dat wel laten zien. Heerlijk.