ALT/ILTA/SURF Spring seminar

Evenals vorig jaar heeft SURF een bijdrage geleverd aan de ALT spring conference en research seminar. Dit jaar was dat in Dublin op 31 maart en 1 april. De conferentie was dit keer een Engels, Iers en Nederlandse aangelegenheid: ALT, SURF en ILTA (Irish Learning Technology Association)

De thema’s waren:
* ePDP (e Personal Development Plans, ePortfolio),
* Ubiquitous Computing (Informal learning with ubiquitous computing),
* Digital Repositories (Digital repositories: storage and re-use of digital learning objects)

Patricia Kokx was er bij en stuurde een eerste verslag (via de mail) dat ik ook hier online mocht plaatsen.
De reis…
Het vliegtuig kwam met een halfuur vertraging uit Dublin aan vanwege mist. Dat schijnt daar vaker voor te komen. We zijn dus met een half uur vertraging uit Amsterdam vertrokken. Gelukkig zat naast me een kleine bescheiden Ierse professor van de Universiteit van Cork. Deze meneer had ook nog iets te vertellen, dus de reis vloog om.

De stad…
Op het eerste gezicht lijkt Dublin erg op een stad als Glasgow. Beetje vervallen, beetje seedy, maar wel levendig en met een aantal statige wijken. Ik heb in het voorbijgaan ook een aantal vreselijke ‘estates’ (echte achterbuurten) gezien. Wat dat betreft lijkt Dublin een beetje op het Glasgow van zo’n 10-15 jaar geleden, dus voordat dit soort buurten grondig werd aangepakt. In Dublin is men daar nog erg mee bezig: de halve stad staat in de steigers.
Ga je vanuit mijn hotel rechtsaf dan kom je in zo’n deftige straat: monumentale gevels, prachtige voordeuren. Prestige-bedrijven en -hotels zijn hier te vinden. Ga je echter vanuit het hotel linksaf dan kom je in een echte volksbuurt (zeg maar: immigrantenbuurt), met stalletjes op straat, kleine winkeltjes en vooral veel Tandoori restaurants. Trouwens: daar barst het van, net als in de UK.

Devote Catholics…
Tja, dat zal wel, maar Dublin heeft ook een indrukwekkend Red Light District. Nou ja, kan je allemaal van je afbiechten. Wat dat betreft hebben die katholieken het makkelijk.

Dubliners…
Ben ik wel in Ierland? De archetypische Ier (bleek, sproeten, rood haar) ben ik nog nauwelijks tegengekomen. Wel veel kleine donkere Ieren (het Keltische type) en vooral heel erg veel immigranten. Dat had ik niet echt verwacht: Ierland is jarenlang nou niet bepaald het beloofde land geweest. Er vertrokken altijd juist veel mensen UIT Ierland. De gemiddelde Dubliner is jong (50% van de bevolking is onder de 28), hip (of hippy) en een beetje scruffy (laag pakkengehalte). De dresscode onder kinderen (er zijn hier HEEL VEEL kinderen) is voetbalshirt. Geldt voor zowel jongens als meisjes.
Wat je hier nog ziet zijn echte zigeuners. Je weet wel: zoals op het kitsch-schilderij: lange kleurrijke rokken, donkere lange haren en grote gouden oorringen. Ik wist niet dat dit nog bestond.

Verkeer…
Nou, dat staat hier gewoon de hele dag stil. Volgens de reisgids is Dublin in de greep van een continue ‘gridlock’. Veel erger dan New York of Tokyo. Over een afstand van 5km doe je hier een uur. Heel Dublin is eigenlijk gewoon een grote A2.
Verder barst het in de stad van de voetgangerslichten, maar daar trekt werkelijk HELEMAAL NIEMAND zich wat van aan. De gemiddelde Amsterdammer kan hier nog wat van leren. Moest ik even aan wennen, vooral omdat het verkeer van de verkeerde (linkse) kant komt. Je moet er echter wel aan wennen, want je staat compleet voor aap als je staat te wachten bij het rode voetgangerslicht. Je kan net zo goed heel groot TOURIST op je voorhoofd tatooeren.

Weer…
Ik mag niet klagen: het is (nog) droog. Zon is natuurlijk teveel gevraagd.

Eten en drinken…
Je kunt hier NIET Iers eten. Wat dat dan ook mogen zijn. In elke straat dus minstens drie Tandoori/Indian restaurants (overigens meestal uitgebaat door Pakistani, dat zie je aan de moslimnamen op de deuren) en minstens vijf hippe Italiaanse eetgelegenheden. Dat moet op dit moment toch ’the in thing’ zijn. Vandaag geluncht in zo’n Italiaan, is overigens prima. Hier geldt in de horeca een absoluut en strikt nageleefd rookverbod. Is een verademing, letterlijk. Zag gisteren op het nieuws dat uit onderzoek is gebleken dat eigenlijk niemand er echt veel moeite mee heeft… Waar wachten wij in Nederland nog op?

Hotel…
Is gewoon goed. Helaas geen Heavenly Bed zoals in Denver (da’s zo’n Princes op de Erwt bed, met twintig lagen donzen dekbed enzo) maar dat viel ook niet te verwachten.
Had vanochtend een beetje een valse start bij het ontbijt: na vruchtenloos gezocht te hebben naar kaas en vleeswaren bleek dat het ontbijt in het hotel bestaat uit:
A: Full Irisch Breakfast. Moet ik dit uitleggen: worst, bacon, scrambled eggs, baked beans, of
B: Fruit
In beide gevallen: HELLUP.
Werd dus brood met marmelade. Overleef ik wel hoor.
Het hotel heeft ook een bar. Het wordt zo langzamerhand eens tijd om te kijken of ze nog Guinness hebben…

Verslag van de conferentie volgt.

Patricia Kokx