Nadat ik eerst Shadow of The Tomb Raider (deel 3) en daarna pas Rise of The Tomb Raider (deel 2) kon ik het aanbod om (tijdelijk gratis) heet eerste deel in de trilogie uit 2013 ook nog te spelen niet weerstaan. De graphics zijn een stuk gedateerder, Lara is (logisch) een stuk jonger, meer “kind” (okay, hoe leg ik dat uit zonder dat dat heel fout klinkt? In deel 3 is het een volwassen vrouw, een bikkelharde vrouw, nu is het nog een kind, maakt de eerste keer mee dat ze iemand moet doden, heeft nog lang niet het gevoel dat ze een echte “Croft” is). Ik ben pas ongeveer halverwege, dus heb nog wel even te gaan. Omdat ik nu tijdens werkdagen zó ontzettend veel achter een beeldscherm zit heb ik ook niet veel behoefte om er door de week ’s avonds veel tijd aan te besteden. Maar in het weekend kan het wel.
Deze eerste uitgave is zeker niet “braver” dan de andere overigens, ik heb Lara al op heel veel gruwelijke manieren zien dood gaan. Steeds weer opnieuw.
https://twitter.com/PeterMcAllister/status/1244188042686083074
Guy (Grim) get's cut with machete and responds:
"That's nothing pal, I grew up in Glasgow" Huh?
With audio: https://t.co/p9lZuI5Wl9#TombRaider #Glasgow pic.twitter.com/psxfky6dH9— Pierre Gorissen (@PeterMcAllister) March 29, 2020