GPS-tracking in een luchtballon

Goed, ik zal beginnen met bekennen dat ik dit ‘experiment’ wel een stuk beter had kunnen voorbereiden. Maar ja, dan was het weer zo’n formeel ding geworden in plaats van gewoon iets waar ik nieuwsgierig naar was en eigenlijk had ik ook gewoon geen tijd om het beter voor te bereiden.

Tegenwoordig ik er eigenlijk zó aan gewend dat mijn apparaten altijd weten waar ik ben, dat het me vooral ook verbaasde dat het toch nog wel het nodigde werk kostte op het moment dat je de voor de hand liggende oplossing niet bij je hebt.

Garmin Forerunner 35
Op de fiets heb ik meestal de Garmin Edge 800 bij me. Die gebruikt niet alleen GPS maar ook de trapfrequentie en snelheid via andere sensoren op de fiets om redelijk precies bij te houden waar ik fiets, gefietst heb, hoe hard, bijbehorende hartslag etc.
Een optie die ik ook vaak binnen gebruik is de Garmin Forerunner 35. Die heeft hartslagmeter en raakt niet van de slag als er géén GPS ontvangst is, maar die heeft hij gewoon ook aan boord, dus als je zonder veel poespas op een fiets wilt stappen en je route wilt opslaan (hartslag + route op basis van GPS) dan is dat apparaat ideaal. Na afloop wordt de route via de Bluetooth verbinding met mijn telefoon automatisch naar Garmin en Strava doorgestuurd.

Helaas was dat het enige apparaat dat ik niet bij me had. Hij hing nog aan de oplader en in alle hectiek voor vertrek (door omstandigheden waren alle familieleden maar net op tijd thuis) is hij daar blijven hangen.

Tijd dus om te kijken of een van de andere apparaten een bruikbaar GPS-track bestand gemaakt had. En je snapt, als het antwoord een eenvoudig “ja” was geweest, dan was dit blogbericht niet zo lang geweest.

TTGO T-Beam in combinatie met TTNMapper
De meest voor de hand liggende optie was natuurlijk de TTGO T-Beam waar ik gisteren al over schreef. Immers die had het perfect gedaan, uitstekende ontvangst gehad met veel gateways (zie ook het andere bericht daarover).
Helaas bleek dat daar de data niet eenvoudig in een bruikbaar GPX-bestand te krijgen is (GPX is het format dat zo’n beetje geldt als dé standaard voor GPS-tracks). De data was opgeslagen in een eigen Google Sheets bestand, maar het bleek dat het script dat dat doet alles opslaat, behalve de GPS-locatie van de tracker zelf. Nou, die wordt wel opgeslagen, maar in zijn “RAW” formaat. De tracker stuurt de coördinaten (“latitude”, “longitude”, “altitude”) zo compact mogelijk door. Op de server van The Things network wordt dat pakketjes “uitgepakt” en doorgegeven aan de andere back-end systemen. Het script dat ik had blijkt echter alleen de ruwe data op te slaan en niet al apart die drie velden.
Nou is het me, na een paar uur klooien en uitproberen met Javascript in Google Sheets, gelukt om de Base64 waarde alsnog te converteren naar een Byte Array en daarna naar drie individuele waarden, maar toen had ik geen zin meer om die spreadsheet ook nog te converteren naar GPX.
Ook TTNMapper.org gaf niet echt iets bruikbaars terug. Ja, de kaartweergave is mooi, maar de CSV die je ook kunt exporteren van een experiment levert wél de GPS info van de tracker op, maar alleen de naam van de Gateway. En dan zou ik daarvan de coördinaten nog (met een zelf te schrijven script) een voor een moeten laten ophalen. Iets voor een andere keer besloot ik. Er waren immers nog andere apparaten die GPS aan boord hadden.

Google Tijdlijn
Ik ben iemand die bewust Google Tijdlijn aan heeft staan op zijn telefoon. Van tijd tot tijd gaan er mensen volledig over de rooie als ze ontdekken dat Google van elke dag vastlegt waar je geweest bent (als je ze daar toestemming voor geeft). Zelf ben ik vooral nieuwsgierig naar de soort diensten die ze er mee gaan of kunnen ontwikkelen. Ik merk er nog niets van, ben bijvoorbeeld niet benadert door de supermarkt waar ik tot voor kort elke vrijdag kwam. Tegenwoordig kom ik er namelijk niet meer omdat ik de voorkeur geef aan de concurrent die zelfscanners heeft.

Hoe dan ook. Google Tijdlijn is leuk voor locaties, dus voor als ik wil weten hoe vaak ik bij de sportschool kom. Maar je kunt er geen export van je track maken en zelfs een hoogteprofiel tonen is niet mogelijk.

Grappig detail: Google Tijdlijn probeert automatisch in te schatten op welke manier je een traject afgelegd hebt (fietsen, lopen, auto, bus etc). Dat gaat niet altijd goed en je kunt dat zelf aanpassen (zie hierboven. Daar is dan “Pokémon vangen” wél een optie, maar luchtballon géén optie voor vervoer (Paragliden staat er wél tussen en ook dat lijkt me niet iets wat veel mensen dagelijks doen).

GoPro 7 Black GPS
Door naar de GoPro 7 Black. Ook die heeft GPS aan boord. Het was met niet direct duidelijk waar de tracks worden opgeslagen.  Wat rondzoeken online maakte duidelijk dat dat ín de videobestanden zelf gebeurt. Dat lijkt handig want dan gaat de GPS-data steeds automatisch mee met de video en hoef je in de apps die GoPro beschikbaar stelt voor het bewerken van de video (zoals Quik en Dashware) niet ook nog eens apart een GPX-bestand te koppelen.

Nadeel is echter dat de GPS-locatie ook alleen wordt opgenomen als je aan het filmen bent (ik heb niet kunnen ontdekken of ik dat anders kon instellen). Dat is geen probleem als je de GoPro bv op je fiets/MTB zet en dan een flink stuk gaat fietsen terwijl je de hele tijd een opname maakt. Maar wij waren inmiddels tijdens het duiken gewend geraakt aan het maken van korte clips van zo’n 10-20 seconden. Die zijn achteraf namelijk veel gemakkelijker te verwerken. Doe je dat dan heb je niets aan informatie als “afgelegde afstand” of “totale stijging/daling” want ook die worden per clip berekent. De GPS-info is vooral handig om als overlay over de video te tonen (helaas wil de Quik-app op Android alleen de snelheid weergeven en niet de hoogte-info, die zie ik wel op de Quik-app op Windows 10).
Belangrijk is om de GoPro tijdig aan te zetten zodat de GPS een fix kan krijgen. In ons geval hadden de eerste paar clips geen bruikbare GPS-info omdat dat nog niet het geval was.

Het is ook mogelijk om de GPS-info uit de video’s te halen en dan  apart op te slaan. Dat kun je online doen via deze website. Apart daarbij is dat niet je hele videobestand naar de server gestuurd hoeft te worden, maar slechts een deel van de metadata.
De site is dan in staat om een visualisatie van de GPS-info te maken (zie hiernaast) waarbij je een export-optie naar de verschillende formaten krijgt.

Maar, zoals gezegd, dat gaat per bestand of per verzameling bestanden in de betaalde versies. Voor ons betekende het dat we hier niet alle GPS-info hadden.

Olympus Tough TG-6
De laatste optie dan, de Olympus Tough TG-6. Die heeft ook een GPS ontvanger aan boord. Bij de Olympus kun je instellen hoe nauwkeurig de GPS-tracking moet zijn. Nauwkeuriger betekent kortere accuduur, ik weet nog niet hoe ernstig veel korter die accuduur dan wordt, maar hij staat bij ons op niet maximaal.
Belangrijk, zowel bij de GoPro als bij de Olympus is natuurlijk dat je de klok van de camera goed zet. Dus als je op vakantie geweest bent in Indonesië dan helpt het als je de tijd van +8 uur naar +1 uur zet (tja).

De Olympus bleek de GPS-data zowel ín de foto’s (in de EXIF metadata) zelf als los op te slaan. De EXIF metadata kun je met verschillende tools zichtbaar maken, onder andere met deze gratis online metadata extractor. Let op! Hier moet wél de hele foto naar de server toe. Dat zal meestal geen probleem zijn,  maar stuur er geen foto’s naar toe waarvan je niet wilt dat iemand tijdelijk toegang tot ze heeft.

De Olympus slaat de GPS data ook apart op als een .LOG bestand op de SD-kaart. Dit bestand bevat de info zoals locatie, hoogte, snelheid. Er is nog een andere bestand met info als luchtdruk, temperatuur etc. maar helaas blijkt dat in een formaat waar alleen Olympus iets mee kan.
Het .LOG bestand kun je uploaden naar GPS Visualizer en daar converteren naar GPX.

Hoera, gelukt! (of niet?). Zoals je uit de linkerafbeelding kunt zien heeft de Olympus vanaf het moment van vertrek thuis de GPS-locatie bijgehouden. Dat doet hij ook als het apparaat “uit” staat (als je denkt dat hij uit staat). De route naar de startplek, de ballonvlucht, het verblijf op de landingsplek (de ballon moest opgevouwen worden), de rit met de bus terug naar de startplek en daarna met de auto weer naar huis, het staat er allemaal op.

Via GPS Visualiser kun je ook kiezen voor het weergeven van een hoogteprofiel, die zie je op de linkerafbeelding. En die is niet helemaal zoals ik die zou verwachten. Ik weet van de piloot dat we tot maximaal zo’n 800 meter hoog zijn geweest. De afbeelding gaat niet hoger dan zo’n 250 meter. Daarnaast doet de grafiek vermoeden alsof we bij de landing een wel heel erg diep gat in de grond geslagen hebben. Terwijl de landing echt super zacht was. Ik neem aan dat de heftige bewegingen op het einde meer te maken hebben met het schudden van de camera dan wat anders. Kortom ook hier niet echt helemaal het gehoopte resultaat.

Conclusie
Simpele conclusie is dat het toch echt handiger is als ik de volgende keer de Forerunner 35 niet vergeet. Of toch maar weer eens een aparte app op mijn telefoon installeer die een GPX-track maakt. Hoewel dat waarschijnlijk tot gevolg heeft dat de accu daarvan een stuk sneller leeg gaat als nu.
Voor de GoPro heeft het gebruik van de ingebouwde GPS als voordeel dat je niet apart met losse GPX-tracks hoeft te werken. Het is jammer dat met name de hoogtemeter niet werkt in de mobiele app. Juist die info is bij zo’n filmpje van een ballonvaart leuk om weer te geven. De snelheid wijzigt niet zo veel tijdens een vlucht en zelfs de exacte GPS-locatie is vanwege de redelijk rechte route en relatief korte afstand minder interessant om de hele tijd weer te geven.
De GPS van de Olympus is handig voor foto’s. We zijn er allemaal tegenwoordig zó aan gewend dat bij foto’s die je met je telefoon maakt ook de GPS-info opgeslagen wordt. Dat kan met de Olympus dan ook.

En het blijft verbazingwekkend hoe lang je bezig kunt zijn met het vinden van antwoorden op iets dat een heel eenvoudige vraag leek. Maar ja, dat zou eigenlijk geen verrassing meer moeten zijn.