(hmm, typo in de titel)
Via de Surfgroepen-website kwam ik bij de website van het onderwijsvernieuwingsproject Videocommunicatie. Op die website staan alle projectresultaten van de deelprojecten, een aantal video’s, het handboek ‘spreken tot de verbeelding’ en (op dezelfde pagina) een uitgebreide set checklists voor de verschillende rollen in de verschillende toepassingsgebieden.
Laat ik alvast beginnen met de conclusie: als je iets met videoconferencing wilt (ook als je niet in het onderwijs werkt) moet je zeker even tijd maken om het handboek te lezen.
Het handboek
Zoals ik al schreef staan van elk van de deelprojecten verslagen op de site. Maar ik moet bekennen dat ik die niet allemaal gelezen heb. Ik weet ook niet of dat (behalve voor SURF wellicht bij het afronden van de subsidietoekenning) echt nodig is. In het handboek komen de ervaringen en de lessen die daarvan geleerd zijn uitvoerig aan bod.
Leuk daarbij is dat er heel veel situaties in verhaalvorm worden beschreven voordat ze geanaliseerd worden. Ondanks dat het papier en tekst is kon ik me de situaties aan de hand van de beschrijvingen namelijk heel goed visualiseren.
Het enige dat ik me wel afvroeg was in hoeverre de beschrijvingen achteraf aan het gewenste beeld waren aangepast.
Hoe dan ook, de grote variatie aan werkvormen, problemen en werkwijzen vormen een interessante beschrijving.
Anti-climax
Na het lezen van het rapport wilde ik ook een aantal van de video’s bekijken en dat was nogal een anti-climax.
Leuk zijn de filmpjes van de studenten in hun vergaderingen, maar de Afsluiting van het project en “Workshop deelprojectleiders 11 april 2006 Haarlem” waren een aanfluiting. Deels kwam dat door de keuze voor de opnamewijze (via een van de videoconferencing-camera’s). Dat zorgt er bij de afsluiting voor dat de beeld- en geluidskwaliteit matig waren, en je picture in picture in picture-effecten krijgt. Die opname staat er sowieso zonder kop of staart op.
De projectleidervergadering was een voorbeeld van hoe je vooral niet zo’n opname moet maken. De opname was al gestart toen de aanwezigen nog lekker over van alles aan het roddelen waren, de verbinding met de ‘expert’ lukte niet, toen de alternatieve expert begon kwam die verbiding toch tot stand. Mensen die lokaal een presentatie gaven en voor de camera gingen staan, videobestandjes die getoond hadden moeten worden (en die heel mooi waren) maar niet werkten op de lokale pc en dus niet getoond werden. Natuurlijk, allemaal dingen die iedereen kun (en een keer zal!) overkomen, maar niet het soort filmpje dat je wilt laten zien aan je collega’s om ze enthousiast te maken om een keer me je net aangeschafte apparatuur aan de slag te gaan.