Ik hoef je niet meer te vertellen dat Apple gisteren een iPod met videofunctie geïntroduceerd heeft. Elke zichzelf respecterende nieuwswebsite of technoblog heeft het daar al over gehad. En op de Videoblogging-lijst van Yahoo gaat men al helemaal uit hun dak en verwacht men dat dit de definitieve doorbraak van videoblogging voor de massa betekent. Kritische geluiden zijn er echter ook.
Planet Internet verwijst naar een overzicht van reacties op ZDNet waaruit duidelijk wordt dat vooral de resolutie van 320×240 (tja, het is tenslotte 2,5 inch) een bezwaar vormt. Immers, daarmee is het afspelen op TV niet zinvol.
Het is op zich logisch dat de videobloggers daar minder problemen mee hebben aangezien veel van hun video’s toch al in dat formaat aangeboden worden, anders legt dat een veel te grote claim op beschikbare bandbreedte.
Ik kan me voorstellen dat je er geen nieuwe iPod door/voor zou willen kopen, maar als je er nog geen hebt is de kleine meerprijs ten opzichte van de gewone iPod lijkt mij voldoende reden om hem wél aan te schaffen.
En wat dacht je van “enhanced podcasts”? Dus waar je foto’s, plaatjes en wellicht korte filmpjes laat zien als onderdeel van de podcast? Het lijkt me wel de moeite waard om eens te kijken hoeveel ‘informatie’ je zo kwijt kunt.
En dan wordt het in onderwijsverband opeens een heel interessant ding. Zou ik bijvoorbeeld een ingeblikte presentatie op dat formaat bruikbaar kunnen maken of is dan het scherm toch te klein om zinvol mee te kijken?
Kortom, hoewel ik sceptisch ben en ik niet voorzie dat mijn werkgever gek genoeg is om hem voor me te betalen heb ik toch wel heel erg de verleiding moeten weerstaan om er eentje te bestellen.