In zijn nieuwe DuiMDog-blog vraagt Michel zich, naar aanleiding van een reactie van Erik Oomen, af wat een edublogger is, of dat betekent dat je over bepaalde dingen moet schrijven, of juist niet mag schrijven over andere dingen.
Goede vraag, want het brengt een (blijkbaar bestaand) misverstand helder aan het licht.
Ik reageer even hier en niet op edublogs.nl omdat het een persoonlijke mening is, die ik niet met Gerard of Sybilla afgestemd heb. Het verhaal is overigens wat lang en wollig geworden (zal het tijdstip zijn), de conclusie staat op het eind. Misschien wil je fastforwarden naar daar…
Hokjes
Ik ben wars van hokjes. Het mooie aan weblogs en zeker wiki’s vind ik dat het helpt om bestaande hokjes waarin we ons in ons dagelijks leven bevinden te doorbreken. Mensen die op verschillende plaatsen in verschillende organisaties, met verschillende achtergronden kunnen erdoor met elkaar in discussie raken, kennis delen, van elkaar leren en aan elkaar leren.
Op een manier die anders niet mogelijk was geweest.
Het meest treffende voorbeeld is waarschijnlijk Gerard, die al twee jaar op dezelfde verdieping, in hetzelfde gebouw, bij dezelfde onderwijsinstellinge werkte als dat ik doe, maar die ik nog niet kende. Totdat ik zijn weblog ontdekte, daar begon te reageren etc.
Katalysator
Doordat we ( Gerard, Sybilla en ikzelf) elkaar vonden en zeiden “dit is eigenlijk iets wat heel veel toepassingsmogelijkheden heeft”, gevolgd door “laten we eens kijken of we anderen ook zo gek krijgen” begon er vanalles te bewegen binnen en ook buiten onze werkkring. Soms omdat wij er aan trokken of tegenaan duwden, vaak ook zonder dat wij er direct iets mee van doen hadden.
Label v.s. Hokje
Hoewel ik begrijp dat het verschil soms moeilijk helder te krijgen is, helpt het als je dingen een naam kunt geven. Dan wordt namelijk ook heel snel zichtbaar wat het niet is: Ik hou geen shocklog bij, maar een weblog over ICT en Onderwijs. Ik ben werkzaam in het onderwijs, niet in de marketing (is overigens ook niets mis mee). Ik noem mijzelf een edublogger. Een begrip overigens dat wij niet verzonnen hebben. Ik ben Nederlander én schrijf in het Nederlands (nou ja iets wat er op lijkt).
Iemand die vaak in een bepaald café komt is een stamgast. Iemand die geen wedstrijd van een voetbalclub wil missen (en mist) is een supporter, niet te verwarren met hooligan of vandaal.
Waarom is het geen hokje? Nou, omdat een stamgast best ook in een high-tech discotheek mag komen, een voetbalsupporter ook op zondagmiddag bij het klassiek ballet te vinden kan zijn, en een edublogger kan schrijven over films, boeken, uitstapjes, de tuin, kinderen, …..
En herkenbaarheid is zeker ook voor mensen die er nog niets van weten handig. Dat is wat eenvoudiger uitleggen.
Hoog Wauw-gehalte
Voor mij heeft edublogs.nl en het hele verschijnsel van weblogs en wiki’s, zeker ook in het onderwijs, overigens een hoog “wauw-gehalte”. Met enige regelmaat kijk ik vol verbazing naar wat er allemaal gebeurt.
Geitenwollen sokken kriebelen vreselijk. En wat mij betreft zijn we niet aan het proberen de wereld te verbeteren, hongersnood in verre landen te verhelpen en zo. Maar het zien ontstaan van dit soort netwerken, overigens ook offline, geeft mij wel de energie om nog laat (of al heel vroeg) hier mee bezig te zijn.
Edublogs.nl
Edublogs.nl wil/kan een hangplek zijn voor edubloggers. De wiki staat voor iedereen open. Wil je mee richting geven aan de inhoud? Graag! Wil je een pagina op de schop nemen omdat de inhoud niet meer klopt of nog onvolledig is? Doen! Vooral ook niet vooraf om toestemming vragen!
Wil je je RSS-feed in de verzamelaar? Prima, graag zelf toevoegen, of weer verwijderen!
Doel van edublogs.nl is namelijk niet alleen om een hangplek te zijn, maar ook om te laten zien (nou, eerlijk gezegd, om uit te proberen) wat werkt.
Who needs rules?
Ik heb geen achtergrond in kennismanagement, communicatie of psychologie. Wat ik wel weet is dat regels en hiërarchie verstikkend kunnen werken, maar dat groepen die te groot gooien kapot kunnen gaan aan interne strijd en discussie. Een streven (in ieder geval van mij) op edublogs.nl is om zo weinig mogelijk regels te werken.
Laten we hopen dat er nog eens iemand langs komt die ons (in de wiki) wat lessons learned op dit gebied kan bijbrengen.
Klantgericht
Klantgericht werken vind ik een vreselijke begrip dat verboden zou moeten worden. Ik hoor het namelijk meestal van mensen die het gebruiken om een bestaande werkwijze te veranderen of om te mopperen op iets dat niet werkt.
Beter vind ik “zelfstandigheid”. Bij de keuze of bepaalde informatie voor iedereen toegankelijk moet zijn, of afgeschermd zou moeten zijn (omdat hij niet relevant is voor de doelgroep) geloof ik in het aanbieden van hulpmiddelen aan de gebruiker/klant waarmee hij/zij dat zelf kan regelen c.q. bepalen. Onbegrijpelijk vind ik bijvoorbeeld nog steeds dat mijn werkgever bepaald heeft dat ik als medewerker geen toegang heb tot informatie op de website die zij als “alleen bedoeld voor studenten” gelabeled hebben. Ze geven mij die keuze niet.
Ik ga dus niet voor anderen bepalen waar ze over mogen schrijven. Ik ga zeker ook niet bepalen of anderen dat wel of niet mogen c.q moeten lezen.
Wat ik wel wil doen (o had een dag maar 48 uur) is er voor zorgen dat zo veel als mogelijk de tools beschikbaar zijn zodat bezoekers dat zelf kunnen bepalen.
Wat ik daarbij voor ogen heb kun je zien bij http://www.bloglog.nl/ (lijst aan de linkerkant). Daar kan de bezoeker zelf aangeven welke feeds zichtbaar zijn in de middenkolom.
Enne, ook als iemand geen edublogger genoemd wil worden, betekent dat niet dat zijn RSS-feed uit mijn reader verdwijnt. Het is ook geen voorwaarde voor een feed om er in te komen.
Vergis ik me nou of moet er in de laatste alinea nou juist "het is ook GEEN voorwaarde" staan?
Oeps, dat was een ontbrekend woordje. Toegevoegd.